Главное
Да кафэ я пад’ехаў крыху раней i нетаропка хадзiў па скверы. У гэтую пару тут нiкога не было. Я збiраўся вярнуцца на сцежку, што рэзала сквер папалам, як убачыў земляка. Вiктар Аляксеевiч стаяў на прыпынку ў шэрым капелюшы, цёмным палiто. У руках ён ...