З пачатку наступнага месяца ў краіне ўводзяцца новыя стандарты безбар’ернага асяроддзя. Як расказала «Р» вядучы інжынер аддзела тэхнічнага нарміравання і стандартызацыі ў машынабудаванні і рэсурсазберажэнні Беларускага дзяржаўнага інстытута стандартызацыі і сертыфікацыі Кацярына Карыцько, гэтыя пяць стандартаў распрацаваны з улікам міжнародных норм. Яны дазволяць уласнікам, органам дзяржаўнай улады і вытворцам наладжваць і ўсталёўваць аб’екты навакольнага асяроддзя так, каб яны былі максімальна даступныя для інвалідаў і фізічна аслабленых асоб. Самае важнае – нормы, якія ўтрымліваюцца ў новых рэгламентах, улічваюць патрэбы прадстаўнікоў усіх катэгорый інваліднасці: калясачнікаў, інвалідаў па зроку, па слыху, а таксама асоб з кагнітыўнымі парушэннямі.
Адзін з новых стандартаў рэгламентуе патрабаванні да інвалідных калясак, пратэзаў і іншых асістыўных сродкаў.
— Мы рэалізавалі дастаткова складаную задачу, таму што аб’екты вельмі розныя па сваім функцыянальным прызначэнні, архітэктуры, планіроўцы, тэхнічным стане, форме ўласнасці, тэрытарыяльнай прыналежнасці, — зазначыла Кацярына Карыцько.
Спецыяліст прывяла ў прыклад стандарт СТБ EN 81-82-2019, які з 1 жніўня рэгламентуе патрабаванні бяспекі да канструкцыі і ўстаноўкі ліфтаў.
— Ліфты, як правіла, маюць доўгі тэрмін эксплуатацыі, і з-за гэтага многія з іх могуць значна адставаць ад сучасных тэхналогій, — каменціруе эксперт.
— У ідэале яны павінны быць абсталяваны аўтаматычнымі гарызантальна-рассоўнымі дзвярыма кабіны і мець дастатковы памер, каб імі мог скарыстацца чалавек у інваліднай калясцы. На практыцы гэта бывае немагчыма. Новы стандарт прапануе альтэрнатыўныя рашэнні для паляпшэння даступнасці. Напрыклад, замяніць двухстворкавыя дзверы на такія, што адчыняюцца гарызантальна і маюць механічны прывад. І нягледзячы на тое, што павялічыць дзвярны праём, каб мог заехаць калясачнік, нельга, ліфт становіцца даступным пасажырам с аслабленым зрокам.
Таксама ўбачылі свет яшчэ чатыры стандарты. Яны рэгламентуюць патрабаванні да сродкаў дапамогі для людзей з парушэннямі зроку, сістэм мацавання крэслаў-калясак у транспартных сродках, тактыльных указальнікаў, асістыўных прыстасаванняў — пратэзаў, інвалідных калясак, хадункоў, а таксама да праектавання асобных элементаў грамадскіх туалетаў.
— Абсталяванне грамадскіх туалетаў з кожным годам паляпшалася, кабінкі дапаўняліся новымі функцыямі, аднак кнопкі змывання і вызаву размяшчаліся ў розных месцах, — тлумачыць Кацярына Карыцько.
— Да таго ж прынцыпы іх функцыянавання былі рознымі. З-за гэтага чалавек з інваліднасцю часта блытаўся і не мог іх распазнаць, а ў такой далікатнай сітуацыі і дапамогі не папросіш. Новы стандарт дакладна рэгламентуе, на якой адлегласці павінны быць кнопкі, якога тыпу і колеру. Тое ж самае датычыцца і трымальнікаў туалетнай паперы.
Новыя стандарты па забеспячэнні безбар’ернага асяроддзя распрацаваны пры дапамозе грамадскіх аб’яднанняў інвалідаў, Беларускага пратэзна-артапедычнага аднаўленчага цэнтра.
kozlovskaya@sb.by
Полная перепечатка текста и фотографий запрещена. Частичное цитирование разрешено при наличии гиперссылки. Заметили ошибку? Пожалуйста, выделите её и нажмите Ctrl+Enter
