Na Białoruskim Uniwersytecie Państwowym odbył się Międzynarodowy Tydzień Teatrуw Plastycznych, podczas ktуrego gatunek dramatu choreograficznego pozwolił harmonijnie połączyć muzykę, taniec, pantomimę i akrobację
Projekt “Kufer._Plastelina” jest niezwykły. Pozwolił zebrać razem na jednej scenie artystуw uprawiających sztukę uniwersalną pod względem języka. “Jakichkolwiek granic w sztuce plastycznej nie istnieje, język tańca i muzyki jest zrozumiały na wszystkich kontynentach. Każdy widz jednak odbiera wszystko co się dzieje na scenie poprzez pryzmat własnej estetyki” — jest przekonana organizator festiwalu Katarzyna Sołoducho.
“Kufer._Plastelina” to jeden z odłamуw znanego festiwalu Białoruskiego Uniwersytu Państwowego “Kufer Teatralny” odbywający się od siedmiu lat. W “Kufrze” biorą udział tylko teatry studenckie, zaś “Plastelina” jest dla zawodowych zespołуw teatralnych. Kolejną cechą szczegуlną nowego projektu jest brak programu konkursowego i warsztatуw artystycznych. Organizatorzy chcą przybliżyć widzom wspуłczesną sztukę teatralną i nie wybierać najlepszego spektaklu festiwalu.
Program pierwszego dnia rozpoczął ormiański teatr “Migr”. Bohaterami spektaklu “Sny w snach” są mieszkańcy ogromnej metropolii, dla ktуrych przestał istnieć wspуłczesny świat. Ich rzeczywistością stały się sny. Tylko tam mogą żyć i realizować swoje marzenia i nadzieje. Tylko tam czują się ludźmi. Co jest bardziej prawdziwe: rzeczywistość czy podświadomość? — takie pytanie stawia reżyser Cołak Gałstian i zaprasza widzуw do zastanowienia się nad nim.
Zupełnie odmienna niż erewańska była sztuka “Miłosny bуl” teatru Anatolijskiego Stowarzyszenia Akademickiego (Eskişehir, Turcja). Sztuka w stylu lalek dla brzuchomуwcуw (“Belly Puppet”) jest charakterystyczna dla kultury tureckiej. Opowiada historię miłości Mężczyzny i Kobiety na motywach eposu tureckiego “Aszuk i Maszuk”. Publiczności spodobał się komediowy podtekst spektaklu, przez kilka minut po zakończeniu akcji publiczność oklaskiwała głуwnych bohaterуw.
Sztukę “Żona Jesienina. Ostatni taniec Isadory Dunkan” wystawiono bez głуwnej bohaterki — podczas prуb aktorka Swietłana Łuczko doznała urazu i nie mogła zagrać w spektaklu. Zespуł niemieckiego teatru taneczno-dramatycznego nie zrezygnował z występu. Warto powiedzieć o nieprzeciętnych zdolnościach artystycznych i organizatorskich głуwnego reżysera Wadima Grakowskiego, ktуry potrafił w ciągu kilku godzin zmienić sztukę.
Białoruś na festiwalu reprezentował witebski teatr-studio wspуłczesnej choreografii. Sztuka “Notatki z podrуży” była nieoficjalnym liderem festiwalu. Miniatury ukazały szereg obrazуw i wydarzeń związanych z głуwnymi bohaterami. “Najpierw chciałem pokazać inny spektakl — poważne dzieło filozoficzne, organizatorzy jednak wybrali ten — powiedziała kierownik teatru-studia Diana Jurczenko. — Każda miniatura była dziełem samodzielnym, dla festiwalu utworzyliśmy z nich całość. W tej postaci nasze “Notatki” można nazwać premierą”.
Organizatorzy festiwalu liczą, że “Kufer._Plastelina” będzie odbywał się co roku. Młodzież rzeczywiście potrzebuje podobnych eksperymentуw artystycznych. Być może przyszły “ Kufer Teatralny” będzie miał inny wymiar. W każdym razie organizatorzy festiwalu obiecują widzom sporo niespodzianek.
Juliana Leonowicz
“Kufer” z plasteliny
[b]Na Białoruskim Uniwersytecie Państwowym odbył się Międzynarodowy Tydzień Teatrów Plastycznych, podczas którego gatunek dramatu choreograficznego pozwolił harmonijnie połączyć muzykę, taniec, pantomimę i akrobację [/b]Projekt “Kufer._Plastelina” jest niezwykły. Pozwolił zebrać razem na jednej scenie artystów uprawiających sztukę uniwersalną pod względem języka. “Jakichkolwiek granic w sztuce plastycznej nie istnieje, język tańca i muzyki jest zrozumiały na wszystkich kontynentach. Każdy widz jednak odbiera wszystko co się dzieje na scenie poprzez pryzmat własnej estetyki” — jest przekonana organizator festiwalu Katarzyna Sołoducho.
