Чаму нашы анкаафтальмолагі не маюць магчымасці карыстацца новай методыкай

Зазiрнi праблеме ў вочы

Родзічы дзяцей з пухлінай сятчаткі вока ўзрадаваліся ўжо на сёння старой навіне: нашы анкаафтальмолагі асвоілі новую методыку, якая дазваляе захаваць не толькі вока, але нават і астаткавы зрок. На той момант па незвычайнай тэхналогіі былі пралечаны тры дзіцяці. У чарзе стаяла яшчэ шэсць малых, двое з іх — экстранныя. Прайшлі месяцы. А лічбы скрануліся толькі ў горшы бок. Чаму медыкі засталіся без магчымасці выкарыстоўваць найбольш эфектыўную методыку ў лячэнні рэцінабластомы? Праз якія цяжкасці даводзіцца праходзіць бацькам, дзецям якіх усё ж не паспелі выратаваць вока?

Каб выратаваць вока, і медыкі, і пацыенты вымушаны сутыкацца з цяжкасцямі. Фота: setchatkaglaza.ru

Няма неабходнага прэпарата


Пасля матэрыялу за 6 мая «Убачыць на ўласныя вочы» ў газету пасыпаліся лісты з розных куткоў краіны. Іх аб’ядноўвала адна рыса — чытачы ўхвалялі новы метад лячэння злаякаснай пухліны сятчаткі вока. Па-першае, такая ж аперацыя за мяжой каштуе ад 16 да 50 тысяч еўра. А сума гэта, згадзіцеся, непад’ёмная. Па-другое, тэхналогія падарыла надзею цалкам захаваць вочны яблык, калі раней яго ў 70% выпадкаў выдалялі.

Аднак у астатнім лісты аказаліся зусім рознымі. Напрыклад, Анастасія Аляксееўна (імя зменена) з Віцебскай вобласці звярнулася з такой просьбай: 

— Калі даведалася пра новы метад лячэння пухліны, у мяне з’явілася надзея захаваць унуку, на жаль пацыенту анкалагічнага аддзялення, вочка. Аднак цяпер неабходнага прэпарата няма. А каштоўны час бяжыць…

Унук Анастасіі Аляксееўны першы ў чарзе на ўнікальную аперацыю. Лечыцца двухгадовы хлопчык ад рэцінабластомы ўжо восем месяцаў. Бацькі малога заўважылі так званае «кашэчае вока», потым звярнуліся да афтальмолага, а далей — у бальніцы ў Віцебску, Мінску… На сёння хлопчык ужо прайшоў сем сеансаў хіміятэрапіi. Родныя спадзяюцца, што восьмай не спатрэбіцца: чакаюць магчымасці, калі ўрачы змогуць прымяніць новую методыку.  

Як аказалася, мікракатэтары, неабходныя для лячэння рэцінабластомы па новай методыцы і якіх урачы чакалі на момант мінулай публікацыі чатыры месяцы, не з’явіліся да гэтага часу. Тады медыкам абяцалі даставіць прыладу праз два тыдні. 

— Была праблема з закупам прэпаратаў. Яны пайшлі на праверку дакументацыі, таму і здарылася затрымка. Фірма, якая пастаўляе нам мікракатэтары, абяцае іх праз тыдзень-два, — спрабуе растлумачыць сітуацыю ўрач-анкаафтальмолаг РНПЦ анкалогіі і медыцынскай радыялогіі імя Аляксандрава кандыдат медыцынскіх навук Ларыса Навуменка. — На сёння мы атрымалі складальнікі. Аднак пакуль не атрымаем усё астатняе, працаваць не можам.

Правялі альтэрнатыўнае лячэнне


Пакуль унікальная методыка прастойвае і ўрачы чакаюць спецыяльнай прылады, дзеці ўсё хутчэй набліжаюцца да непазбежнага… За перыяд, пакуль адсутнічаюць мікракатэтары, выдалена адно дзіцячае вока. А на чарзе іх значна больш.

Па каментарыях спецыялістаў, вочны яблык быў выдалены з-за ўскладненняў лячэння. Пухліна якраз была вылечана. Урачы зрабілі ўсё магчымае: правялі альтэрнатыўнае лячэнне (брахітэрапію) дзіцяці, якое чакала катэтар. 

У дачкі Алены Аляксеевай (імя зменена) выявілі злаякасную пухліну сятчаткі вока ў шэсць месяцаў. Пасля суперселектыўнай інтраартэрыяльнай хіміятэрапіі пухліна зменшылася з 9 да 2 міліметраў. У дзяўчынкі з’явіўся шанс на выздараўленне. 

Паставілі пратэз, а ён пераварочваецца


Аднак узніклі цяжкасці з лячэннем: вока проста не вытрымала такой нагрузкі. Алена звярнулася ў рэдакцыю, каб расказаць аб праблемах пратэзіравання: 

— Па накірунку з бальніцы я звярнулася ў прыватную арганізацыю, якая займаецца вочным пратэзіраваннем. Адзін пратэз каштуе каля 300 рублёў. Выплачваецца гэтая сума за дзяржаўныя грошы. Калі звярнулася за пратэзам, узнікла адчуванне, быццам з нас здзекуюцца. Дачцэ паставілі пратэз, а ён пераварочваецца. Звярталіся зноў і зноў, каб падабралі патрэбнай формы. Нам проста павялічвалі памер. Апошні пратэз паставілі настолькі вялізны і страшэнны, што было бачна: ніжняе павека расцягваецца. 

Бацькам дзяўчынкі прыйшлося заплаціць яшчэ раз з уласнай кішэні, каб дачцэ зрабілі якасны, амаль непрыкметны пратэз. Каб дамагчыся якаснага штучнага вока, пайшло нямала сіл і нерваў. На жаль, у большасці выпадкаў бацькі, якія сутыкаюцца з такімі праблемамі, мяркуюць, што такое стаўленне — гэта норма, і проста мірацца з сітуацыяй.  

veronika.ulasevich@mail.ru

Полная перепечатка текста и фотографий запрещена. Частичное цитирование разрешено при наличии гиперссылки.
Заметили ошибку? Пожалуйста, выделите её и нажмите Ctrl+Enter