Вакальны калектыў «Спадчына» з загадчыцай сектара культуры і вольнага часу Марыей Самалевіч на канцэрце ў Зельвенскім раёне .АД ІМЯ вяскоўцаў ліст у рэдакцыю даслала загадчыца Грынкаўскага сектара культуры і вольнага часу Свіслацкага раёна Марыя Самалевіч. Перш-наперш Марыя Мікалаеўна распавяла пра вакальны калектыў «Спадчына», у якога таксама хутка свята — спаўняецца 15 год. У складзе гуртка людзі сталага ўзросту, былыя настаўнікі, жывёлаводы, паляводы. Кіруе калектывам Святлана Гінч. «Канешне, мы рыхтуемся да гэтай даты, бо ўдзельнікам ёсць што расказаць, — піша ў лісце Марыя Мікалаеўна. — А ўжо песень паспяваць! За гэтыя гады якіх толькі не выконвалі, але самыя мілагучныя і любыя — беларускія народныя. Здаўна славіўся грынкаўскі хор, у якім налічвалася 60 удзельнікаў. Сваім талентам яны пакарылі сэрца нават Рыгора Шырмы, які прыязджаў у вёску і запісваў песні грынкаўскіх дзяўчат… А «Спадчына» працягвае гэтыя традыцыі: ладзіць канцэрты не толькі для мясцовых гледачоў — яны частыя госці ў суседніх раёнах, на святах і фестывалях».
Марыя Самалевіч задаецца пытаннем: як застацца ўбаку, калі ў любімай газеты юбілей? Выпісвае «СГ» ужо 20 год. За гэты час сталі з выданнем сапраўднымі сябрамі. Марыя Мікалаеўна падбіла аднавяскоўцаў, удзельнікаў «Спадчыны», даслаць свае творы на конкурс. Дарэчы, два гады таму, калі «СГ» таксама праводзіла конкурс прыпевак, жыхары Грынак хацелі паўдзельнічаць, аднак спазніліся з лістом. Зараз наганяюць упушчанае.
Сядзець дома надакучыла!
Сядзець дома надакучыла —Вечна штосьці прыбіраць,
Мы таксама захацелі
У сталіцу завітаць!
Не арэм мы і не сеем —
Іншым мы цяпер жывём,
З кожнай песняй маладзеем,
Прыгажэем з кожным днём!
У нашай вёсцы ўсё як трэба —
Дабрабыт ёсць у дамах,
Ёсць і хлеб, і ёсць да хлеба,
Ну а смутку ў нас няма!
У нас талентаў хапае:
Можам сцэнку паказаць,
А калі гармонь не грае —
Пад фанеру паспяваць!
Песень, гумару багата
Мы падорым тут гасцям
Ад сваіх вясковых хатаў,
Ад сялянскага жыцця!
Ёсць у нас мядок, каўбаска,
Сыр, грыбочкі, сальца ёсць,
Самагоначкі пушчанскай
Хай спрабуе кожны госць!
Хай жа «ніўка» працвітае!
Рады ў юбілей вітаць!
У Грынках яе чытаюць!
І шануюць! Так трымаць!
Тэкст Сяргея Лукшы
Пра капусту
Пасадзіла я капусту
У гародзе за хлявом,Палівала і палола,
Каб мацнела з кожным днём!
Толькі вось бяду прыдбала
Адным цёплым летнім днём:
На капусту тля напала,
Пажырае ўсё кругом.
Ваявала з тою тлёю
З раніцы да ночы,
Каб капустачка мая
Радавала вочы.
Толькі зладзіла з бядою —
Аж на сэрцы любата!
Ды суседскія індыкі
Пачалі яе кляваць.
Тут я зноў не схібіла,
Выхад я знайшла такі:
Я сабаку адвязала —
Паляцелі індыкі!
А калі пара настала —
Халадзела з кожным днём,
Я капусту ўбірала
У гародзе за хлявом.
І варыла, і саліла,
І марынавала,
А мой міленькі сказаў,
Каб вас пачаставала!
Тэкст Святланы Гінч
«Умелі мае аднавяскоўцы не толькі шчыра працаваць, але і адпачываць. А таксама жартаваць. Прыгадваюцца выступленні самадзейных артыстаў. Столькі гумару лілося са сцэны мясцовага Дома культуры! А калі і была сварка ў вясковай хатцы, то яна калі не адразу, то назаўтра знікала, бо чакала праца ў полі, на ферме… Ды і хатняя гаспадарка патрабавала шмат сіл, цярпення і абавязкова ўзаемаразумення. Праца ёсць радасць. Праца робіць нас лепшымі, прыгажэйшымі, шчаслівымі. Кожны раз у думках (з гадамі ўсё часцей і часцей) дзякую лёсу за сустрэчу з людзьмі, якія назаўсёды ў памяці, і за песні, якія і сёння грэюць сэрца. А свайму куточку — роднай вёсачцы маёй, што так часта бачу ў сне, — шлю нізкі паклон. Радкі так і просяцца на паперу», — піша Ганна Антонаўна.
Сварка ў вясковай хатцы
На ўсю хату крычыць дзед —З бабкаю сварыцца:
Не дае баба рубля
Дзеду пахмяліцца.
— Ну, старая, пачакай,
Ты ў мяне паскачаш.
Заўтра пенсію дадуць —
Ні рубля не ўбачыш.
Як такая ты слата —
Сыду з гэтай хаты.
Забяру з сабой ката,
І жыві адна ты.
Апрануў ён кажушок
І падперазаўся.
Бачыць баба: не на жарт
Дзед яе ўзлаваўся.
І пярэчыць больш яму
Яна ўжо не стала.
І бутэльку каньяку
З-пад печы дастала.
Эх, жыццё, наша жыццё!
Доля неблагая.
На ўсю хату пяе дзед,
Баба памагае.
Ды й чаму цяпер не пець
І не весяліцца?!
Калі дзед з бабаю пачаў
Каньяком хмяліцца.
Ганна Первая жадае «Сельскай газеце» шпаркага пяра, думкі — трапнай і ўдалай — на зайздрасць і на дзіва ўсім чытачам такога цікавага рэспубліканскага выдання: «Ты заўсёды была, ёсць і будзеш на пачэсным месцы, мая сяброўка. Так трымаць! Вось-вось і юбілей. 100 гадоў — прыгожая дата, і няхай прыгажосць не знікае ў вашым сэрцы, шаноўныя журналісты, а вочы свецяцца іскрынкамі шчасця, святла, дабра».
Призы и дипломы вручат победителям до 26 февраля 2021 года.
С полным текстом положения о проведении конкурса частушек на сельскую тематику можно ознакомиться на сайте www.sb.by, там же размещен образец заявки на участие.
Телефон горячей линии по вопросам проведения конкурса (8-017) 311-04-40 в рабочие дни с 10:00 до 17:00.
До получения приза победитель вносит на расчетный счет Организатора сумму подоходного налога, подлежащую уплате согласно законодательству Республики Беларусь. Количество работ одного участника (творческого коллектива либо группы авторов) не ограничено. К творческой работе обязательно прилагается заявка на участие.
Заявки на участие в конкурсе частушек на сельскую тематику и сами произведения направляются в письменном либо электронном виде по 30 ноября 2020 года (включительно по почтовому штемпелю получения) по адресу: 220013, г. Минск, ул. Б. Хмельницкого, 10а, с пометкой «На конкурс частушек «Сельской газеты», или на e-mail.bizyk@sb.by
Условие получения приза — предъявление победителем паспорта или вида на жительство в нашей стране.
