У бубны дахаў вецер б’е,
Грыміць па ім, звініць, пяе.
І спеў ліецца ўсё мацней, —
Гулянку справіў пан Падвей...
Безумоўна, вы здагадаліся (я так думаю), што гэта ўрывак з верша Максіма Багдановіча «Завіруха», які паэт напісаў яшчэ ў 1912 годзе.
Прапануем вашай увазе яго пераклад на рускую мову:
Бьет ветер в бубны кровель, бьет,
Гремит по ним, звенит, поет.
И это пенье все мощней, —
То разгулялся пан Подвей.
Бьет ветер в бубны кровель, бьет,
Гремит по ним, звенит, поет.
Вскипело снежное вино,
И белой пеной бьет оно.
Бьет ветер в бубны кровель, бьет,
Гремит по ним, звенит, поет.
Над улицами — дикий хмель,
И, опьянев, гудит метель.
Бьет ветер в бубны кровель, бьет,
Гремит по ним, звенит, поет.
А цяпер , як заўжды, звычайныя пераклады звычайных слоў:
суета — мітусня
чибис — кнігаўка
полнолуние — поўня
струя — струмень
изобразительный — выяўленчы
странно — дзіўна
околдованный — зачараваны
шутовство — блазнерства
тишина — вусціш
мелочь — драбяза
скука, уныние — нудота
напрасно — марна
беспокойство — турбота
снадобье — зёлкі
колдун — вядзьмак
ощущение — адчуванне
болтать, трепаться — плявузгаць.
На сёння досыць. А заўтра, спадзяёмся, зноў нешта перакладзём.
