13 красавіка ў адным з раёнаў Таліна — Хааберсці — прайшло адкрыццё Цэнтра нацыянальных меншасцяў “Радзiма”. Гэта была важная й сапраўды святочная падзея не толькі для таварыстваў, якія ўваходзяць у Цэнтр “Радзiма”, але й для навучэнцаў Беларускай нядзельнай школы “Буслiкi”. Цяпер у дзетвары ёсць сваё месца для заняткаў: з беларускай бібліятэчкай, метадычным кутком, з музыкай.
На адкрыццё Цэнтра прыйшлі ганаровыя госці: Амбасадар Беларусі Анатоль Сцёпусь з жонкай, кіраўнік аддзела па партнёрскіх сувязях Цэнтра інтэграцыі Крысціна Піргоп, прадстаўнікі гарадской управы Хааберсці Таліна. Яны й пачалі афіцыйную цырымонію адкрыцця Цэнтра “Радзіма”: з разразання чырвонай стужкі. Пачалося наша свята з песнямi, вiншаваннямi, падарункамi. У прыватнасці, з вуснаў навучэнцаў школы “Буслiкi” гучалі радкі, прысвечаныя Цэнтру: “Мы слухаем песні ды вершы,/ Нам радасна бегаць, гуляць./ “Радзіма”, ты цэнтр — самы лепшы:/ Мы будзем з табой сябраваць!” І былі песні, вершы пра Беларусь, родны край, пра Мінск.
Ніна Пээрна і ансамбль “Дзяўчаты” Танцавалі “Лявонiху” пад гарачыя апладысменты грамады. Людзей жа сабралася нямала: прадстаўнікі таварыстваў, вучні з настаўнікамі розных школ Эстоніі, з якімі ў цеснай супрацы “Радзiма”, сем’і членаў праўлення, сябры, знаёмыя. Дарагімі гасцямi былi сябры з Мiнска — дэлегацыя 48-й сярэдняй школы. Мінчан запрасіла на свята Лауласмааская школа, як партнёраў па міжнародным праекце “Школы-пабрацiмы”. Мы ж прымалі віншаванні як ад Лолы Пахомавай, дырэктаркі мінскай школы, так і ад Рындла Хесцiя, дырэктара Лауласмааскай школы. Цэнтру яны падарылі плакаты “Эстонія—Беларусь”, якія рабілі беларускія й эстонскія школьнікі на сумесных уроках у Лауласмааскай школе. Яшчэ адзін падарунак быў музычна-спеўным: беларускія школьніцы выканалі песні на беларускай, рускай і англійскай мовах.
Старшыня праўлення “Радзiма” Кетлiн Пукк па-беларуску дзякавала ўсiм, хто браў непасрэдны ўдзел у будаўніцтве й рамонце Цэнтра. Былі ж гэта бацькі вучняў нядзельнай школы “Буслiкi”, калегі па сумеснай працы з транспартнай фірмы “VPV”, сябры, знаёмыя. Шмат хто прыклаў у Цэнтры свае ўмелыя рукі, мы выкарыстоўвалі таксама й будаўнічы досвед ахвотнікаў, проста іх жаданне “хоць нечым дапамагчы”. Я ўручыла падзячны ліст дырэктарцы мінскай школы №48 за акцыю, праведзеную там па зборы кніг для беларускіх “Буслiкаў” у Эстонii. Цiкавым атрымаўся кнігазбор, i цяпер у Цэнтра ёсць свая невялічкая бiблiятэка. (Вельмі раім таксама ўсім нядзельным беларускім школам у замежжы карыстацца ўнікальным інтэрнэт-рэсурсам Мегабук: большасць беларускіх падручнікаў там упершыню ў свеце пададзены ў форме іх цікавых мультымедыйных аналагаў. Зручна карыстацца з розных гаджэтаў. Падрабязней пра тое — у тэксце “Ад Скарыны да Skaryna”. — ГР, 7.06.2017. — Рэд.)
Потым я чытала свой верш пра родную Беларусь, змешчаны ў зборнiку “Жизненные перекрёстки” — ён пабачыў свет нядаўна. І зборнiк таксама стаў нам усім добрым падарункам да адкрыцця беларускага Цэнтра. Нашы госці, сябры даведаліся, як стваралася кніга, пачулі цёплыя словы пра Святлану Аляксееўну Янушкевiч, маю дарагую настаўнiцу і суаўтарку з Мінска. Дзякавала я маёй дачцэ Кетлiн Пукк за дапамогу ў афармленнi кнiгi, а калезе па працы ў школе Вользе Tалiс за карэктарскую дапамогу. Вольга ж прачытала верш з кнiгi пра вясну. Адзiн з найбольшых раздзелаў у кнiзе — вершы пра каханне. Усiм вельмi спадабалася, як чытала вершы з кнiгi навучэнка 3 класа мiнскай школы Дар’я Канановiч — іх яна выбірала самастойна. Так што, пэўна, кожны зможа знайсцi нешта для сябе ў гэтай кнiзе вершаў: i дарослыя, i дзецi.
Прыемна было ўсім паслухаць і песнi пра каханне — іх выконваў ансамбль “Дзяўчаты” Беларускага цэнтра EVA-Studiorum. Закончылі ж мы свята нацыянальнымі беларускімі пачастункамі. Цяпер наш Цэнтр адкрыты для гасцей, якім мы будзем заўсёды рады.
Ніна Пээрна, старшыня Беларускага цэнтра вучобы і развіцця EVA-Studiorum, Эстонія
Голас Радзімы № 19 (3571), чацвер, 24 мая, 2018 у PDF
