Нарадзіўся будучы вучоны 11 мая 1891 года ў Слуцку. Пасля заканчэння Слуцкай гімназіі паступіў на фізіка-матэматычнае аддзяленне Маскоўскага ўніверсітэта, у сценах якога і пачаў сваю навуковую дзейнасць. Яшчэ студэнтам Фядзюшын пачаў вывучаць птушак Беларусі. Першы яго артыкул «Аб некаторых птушках Мінскай губерні» быў надрукаваны ў 1912 годзе ў «Арніталагічным весніку».
Пасля заканчэння ўніверсітэта працаваў выкладчыкам Пінскага рэальнага вучылішча. Пазней выкладаў у Беларускім дзяржаўным універсітэце, кіраваў сектарам заалогіі і заалагічным музеем Інбелкульта, чытаў лекцыі ў Беларускім інстытуце сельскай і лясной гаспадаркі. А паралельна займаўся навукай. Праводзіў заалагічныя экспедыцыі, вывучаў грызуноў, птушак, земнаводных, насякомых і іншых жывёл, збіраў калекцыйныя матэрыялы для Заалагічнага музея БДУ і Інбелкульта. Па даручэнні Дзяржплана БССР Фядзюшын займаўся высвятленнем запасу і распаўсюджвання паляўніча-прамысловых жывёл, нямала часу прысвяціў пытанню захавання і рэакліматызацыі бабра. Па праекце вучонага ў 1925 годзе быў створаны Бярэзінскі біясферны запаведнік. Фядзюшын таксама выступіў ініцыятарам арганізацыі Палескага запаведніка. Акрамя гэтага, вучоны, як паведамляе bio.bsu.by, на працягу шэрагу гадоў быў намеснікам старшыні Дзяржаўнага камітэта па справах аховы прыроды пры Савеце Народных камісараў БССР, уваходзіў у рэдакцыйную калегію часопіса «Паляўнічы Беларусі», супрацоўнічаў з краязнаўчым часопісам «Наш край».
У 1933 годзе Фядзюшын пераехаў у Омск, дзе працаваў загадчыкам кафедры заалогіі і дарвінізму Омскага сельскагаспадарчага інстытута. За сваё жыццё вучоны апублікаваў звыш 200 навуковых і навукова-папулярных прац. Сёлета адзначаецца 130 гадоў з дня нараджэння вядомага даследчыка.
mila@sb.by
