Інвестыцыі для развіцця беларускага машынабудавання будуць прадастаўляцца толькі пад канкрэтныя рынкі збыту
17.05.2016 14:57:21
Інвестыцыі для развіцця беларускага машынабудавання будуць прадастаўляцца толькі пад канкрэтныя рынкі збыту
Прадукцыя Мінскага аўтамабільнага завода
Падчас наведвання ААТ “Мінскі аўтамабільны завод” Прэзідэнт Аляксандр Лукашэнка заявіў менавіта так. І для таго ёсць падставы. Сусветнае машынабудаванне ў цэлым сёння перажывае не лепшыя часы. Попыт на тэхніку ўпаў вельмі значна паўсюдна і ва ўсіх сегментах. У выніку МАЗ затаварыўся гатовай прадукцыяй, рэзка вырасла дэбіторская запазычанасць за адгружаную прадукцыю, адчуўся востры дэфіцыт абаротных сродкаў. Дзяржава падставіла плячо. Пры дапамозе лізінгавых схем, субсідзіравання спажыўцоў і некаторых іншых інструментаў склады ўдалося разгрузіць. Эканоміка некалькі падправілася. Кіраўніцтва прадпрыемства ўзмоцнена шукае новыя рынкі. Наколькі паспяхова? Якім бачыцца заўтрашні дзень? Прычым не толькі Мінскага аўтамабільнага, але і ўсяго беларускага машынабудавання ў цэлым. Падчас наведвання Прэзідэнтам завода была пачата вялікая размова, вынікам якой у шырокім сэнсе павінны стаць адказы на гэтыя пытанні.
На выставе перад заводакіраўніцтвам былі выстаўлены ўзоры навінак беларускіх машынабудаўнічых прадпрыемстваў, у цэху на тэрыторыі — вытворцаў аўтакампанентаў. Першапачаткова меркавалася, што пасля знаёмства з экспазіцыяй будзе праведзена нарада аб перспектывах галіны. Гэтую частку Прэзідэнт адмяніў. Вельмі шырокая і сур’ёзная тэма, каб абмяркоўваць яе на хаду. Адно толькі знаёмства з прадукцыяй і даклады дырэктараў ля стэндаў занялі амаль пяць гадзін. Атрыманую інфармацыю неабходна падагульніць, уважліва прааналізаваць. Больш за тое, запатрабаваў Аляксандр Лукашэнка, на выніковай гутарцы павінны прысутнічаць не толькі дырэктары і члены Урада. Гэта не дасць поўнай карціны. Неабходна запрасіць тых, хто прадае нашу тэхніку ў розных краінах, хто на ёй працуе. Няхай яны адкрыта выкажуць свае прэтэнзіі, пажаданні. Толькі так можна атрымаць рэальнае ўяўленне пра запыты рынку з тым, каб выбудоўваць перспектыўную стратэгію развіцця галіны. Гэта справа недалёкай будучыні. Тым не менш некаторыя высновы зроблены ўжо сёння.
Прэзідэнт цікавіўся ў кіраўнікоў БелАЗа, МТЗ, “Амкадора”, як яны адчуваюць сябе ў параўнанні з Мінскім аўтамабільным. Аказалася, што ў мінчан самае складанае становішча.
— Гэта тая планка, ніжэй за якую ўжо падаць нельга, — адкрыта гаварыў Прэзідэнт пазней, падчас сустрэчы з працоўным калектывам.
Пасуравелыя рабочыя хмурыліся, але згодна ківалі. Як і на выснову Аляксандра Лукашэнкі пра тое, што лёс завода ў іх руках. Рынкі заваёўваюць якасцю. І кожная нядбайна заціснутая гайка на канвееры — мінус аўтарытэту беларускага брэнда і, як вынік, страта патэнцыйнага пакупніка, упушчаная выгада, а разам з усім гэтым — дзірка ў фондзе заработнай платы. Такая вось прамая сувязь паміж гайкай і заробкам. Людзі гэта разумеюць. У будучыню свайго прадпрыемства ў большасці сваёй усё ж вераць. Як бы цяжка сёння ні было. Гэта паказала апытанне, праведзенае напярэдадні візіту Прэзідэнта. Але і ад кіраўніцтва калектыў чакае больш рашучых дзеянняў.
План развіцця ў завода, гэта значыць ва ўсяго холдынга “БелаўтаМАЗ”, ёсць. Не стану пакуль удавацца ў тэхнічныя нюансы і пералічваць задумы. Яны апраўданыя. Сур’ёзнага абнаўлення сапраўды патрабуюць многія ўчасткі і напрамкі. А вось цана пытання вялікая. Каля паўмільярда долараў. Лічба вельмі немалая. Хоць нельга сказаць, што Прэзідэнта яна вельмі насцярожыла. Ён задаў толькі адно пытанне: ці ёсць пад мадэрнізацыю рынкі? А калі вычарпальнага адказу на яго не прагучала, удакладніў:
— Вы атрымаеце грошы, магчыма, і кітайскія крэдыты толькі тады, калі пакажаце, што ў вас ёсць рынкі, куды прадасце гэтую прадукцыю. У адваротным выпадку не дадзім ні капейкі... Я не магу ўкласці сюды ў чарговы раз сотні мільёнаў долараў, за якія вы створыце нейкі прадукт і паставіце на склад, а яшчэ горш — проста праясце.
У гэтым уся сутнасць любой мадэрнізацыі. Можна купіць і зманціраваць самае перадавое абсталяванне, навучыць персанал, вырабіць прыгожы, магчыма, якасны і цалкам добры прадукт. Але без загадзя спланаванай і пацверджанай патэнцыйнымі спажыўцамі стратэгіі продажаў інвестыцыі проста не вернуцца і не акупяцца. Тады навошта маштабныя задумы?
Напэўна, гэта ключавы тэзіс, які павінны прыняць да ўвагі ўсе, хто прыме ўдзел у выніковай размове пра лёс беларускага машынабудавання. Што датычыцца тактычных нюансаў, то падчас наведвання МАЗа Аляксандр Лукашэнка зрабіў некалькі заўваг, як гаворыцца, не ў брыво, а ў вока. Аўтамабілебудаўнікі наракаюць на жорсткасць канкурэнтаў на расійскім рынку. А што ім перашкаджае прапанаваць такія ўмовы, якія прымусяць пасунуцца? Напрыклад, даць пяцігадовую гарантыю на тэхніку, як гэта робяць некаторыя сусветныя вытворцы легкавых машын? Калі, вядома, упэўнены ў якасці сваёй прадукцыі. Дарэчы, на гэтую тэму добра кладзецца прыклад БелАЗа. Гэты завод ужо заяўляе пра рэсурс некаторых сваіх аўтамабіляў без капрамонту да мільёна кіламетраў. І гэта спрацоўвае.
У экспазіцыі “БелДжы” Прэзідэнт зацікавіўся ўзорам аўтамабіля “Джылі” прадстаўніцкага класа. Салідная машына. Было дадзена даручэнне: чыноўнікі ад старшыняў райвыканкамаў да міністраў павінны перасесці на машыны беларускай вытворчасці.
Яшчэ адзін цікавы праект: пераабсталяванне сельгастэхнікі для работы на звадкаваным газе. Эканомія на паліве атрымліваецца вельмі істотнай. Карты ў рукі. Да наступнага аграрнага сезона такой тэхнікай павінны быць укамплектаваныя па меншай меры тры гаспадаркі. На іх прыкладзе будуць ацэнены выгады і будзе прымацца рашэнне аб распаўсюджванні досведу.
Настойлівая рэкамендацыя Прэзідэнта: не распыляць сродкі. Наглядны прыклад: МАЗу неабходна новая ліцейная вытворчасць. Маюць патрэбу ў ёй і МТЗ, і маторны завод, і яшчэ шэраг прадпрыемстваў. Ці трэба кожнаму будаваць новую ліцейку, калі пад агульныя патрэбы лягчэй узвесці адзіны ліцейны цэнтр? Гэты праект ужо прапрацоўваецца. Аналагічным чынам трэба паглядзець і на іншыя напрамкі.
І, напэўна, галоўнае, пра што сказаў Прэзідэнт завадчанам: МАЗу быць! Падобныя прадпрыемствы, нашы нацыянальныя брэнды, — гонар краіны. Гэта наша гісторыя, якая павінна стаць і будучыняй. Зразумела, у новай якасці, з сучаснай эканомікай. Пакуль перад кіраўніцтвам холдынга стаіць задача-мінімум: захаваць калектыў і забяспечыць яго заработнай платай. А пра задачы-максімум як для завода, так і для машынабудавання ў цэлым прадметная гутарка яшчэ наперадзе.
Прадукцыя Мінскага аўтамабільнага завода
Падчас наведвання ААТ “Мінскі аўтамабільны завод” Прэзідэнт Аляксандр Лукашэнка заявіў менавіта так. І для таго ёсць падставы. Сусветнае машынабудаванне ў цэлым сёння перажывае не лепшыя часы. Попыт на тэхніку ўпаў вельмі значна паўсюдна і ва ўсіх сегментах. У выніку МАЗ затаварыўся гатовай прадукцыяй, рэзка вырасла дэбіторская запазычанасць за адгружаную прадукцыю, адчуўся востры дэфіцыт абаротных сродкаў. Дзяржава падставіла плячо. Пры дапамозе лізінгавых схем, субсідзіравання спажыўцоў і некаторых іншых інструментаў склады ўдалося разгрузіць. Эканоміка некалькі падправілася. Кіраўніцтва прадпрыемства ўзмоцнена шукае новыя рынкі. Наколькі паспяхова? Якім бачыцца заўтрашні дзень? Прычым не толькі Мінскага аўтамабільнага, але і ўсяго беларускага машынабудавання ў цэлым. Падчас наведвання Прэзідэнтам завода была пачата вялікая размова, вынікам якой у шырокім сэнсе павінны стаць адказы на гэтыя пытанні.
На выставе перад заводакіраўніцтвам былі выстаўлены ўзоры навінак беларускіх машынабудаўнічых прадпрыемстваў, у цэху на тэрыторыі — вытворцаў аўтакампанентаў. Першапачаткова меркавалася, што пасля знаёмства з экспазіцыяй будзе праведзена нарада аб перспектывах галіны. Гэтую частку Прэзідэнт адмяніў. Вельмі шырокая і сур’ёзная тэма, каб абмяркоўваць яе на хаду. Адно толькі знаёмства з прадукцыяй і даклады дырэктараў ля стэндаў занялі амаль пяць гадзін. Атрыманую інфармацыю неабходна падагульніць, уважліва прааналізаваць. Больш за тое, запатрабаваў Аляксандр Лукашэнка, на выніковай гутарцы павінны прысутнічаць не толькі дырэктары і члены Урада. Гэта не дасць поўнай карціны. Неабходна запрасіць тых, хто прадае нашу тэхніку ў розных краінах, хто на ёй працуе. Няхай яны адкрыта выкажуць свае прэтэнзіі, пажаданні. Толькі так можна атрымаць рэальнае ўяўленне пра запыты рынку з тым, каб выбудоўваць перспектыўную стратэгію развіцця галіны. Гэта справа недалёкай будучыні. Тым не менш некаторыя высновы зроблены ўжо сёння.
Прэзідэнт цікавіўся ў кіраўнікоў БелАЗа, МТЗ, “Амкадора”, як яны адчуваюць сябе ў параўнанні з Мінскім аўтамабільным. Аказалася, што ў мінчан самае складанае становішча.
— Гэта тая планка, ніжэй за якую ўжо падаць нельга, — адкрыта гаварыў Прэзідэнт пазней, падчас сустрэчы з працоўным калектывам.
Пасуравелыя рабочыя хмурыліся, але згодна ківалі. Як і на выснову Аляксандра Лукашэнкі пра тое, што лёс завода ў іх руках. Рынкі заваёўваюць якасцю. І кожная нядбайна заціснутая гайка на канвееры — мінус аўтарытэту беларускага брэнда і, як вынік, страта патэнцыйнага пакупніка, упушчаная выгада, а разам з усім гэтым — дзірка ў фондзе заработнай платы. Такая вось прамая сувязь паміж гайкай і заробкам. Людзі гэта разумеюць. У будучыню свайго прадпрыемства ў большасці сваёй усё ж вераць. Як бы цяжка сёння ні было. Гэта паказала апытанне, праведзенае напярэдадні візіту Прэзідэнта. Але і ад кіраўніцтва калектыў чакае больш рашучых дзеянняў.
План развіцця ў завода, гэта значыць ва ўсяго холдынга “БелаўтаМАЗ”, ёсць. Не стану пакуль удавацца ў тэхнічныя нюансы і пералічваць задумы. Яны апраўданыя. Сур’ёзнага абнаўлення сапраўды патрабуюць многія ўчасткі і напрамкі. А вось цана пытання вялікая. Каля паўмільярда долараў. Лічба вельмі немалая. Хоць нельга сказаць, што Прэзідэнта яна вельмі насцярожыла. Ён задаў толькі адно пытанне: ці ёсць пад мадэрнізацыю рынкі? А калі вычарпальнага адказу на яго не прагучала, удакладніў:
— Вы атрымаеце грошы, магчыма, і кітайскія крэдыты толькі тады, калі пакажаце, што ў вас ёсць рынкі, куды прадасце гэтую прадукцыю. У адваротным выпадку не дадзім ні капейкі... Я не магу ўкласці сюды ў чарговы раз сотні мільёнаў долараў, за якія вы створыце нейкі прадукт і паставіце на склад, а яшчэ горш — проста праясце.
У гэтым уся сутнасць любой мадэрнізацыі. Можна купіць і зманціраваць самае перадавое абсталяванне, навучыць персанал, вырабіць прыгожы, магчыма, якасны і цалкам добры прадукт. Але без загадзя спланаванай і пацверджанай патэнцыйнымі спажыўцамі стратэгіі продажаў інвестыцыі проста не вернуцца і не акупяцца. Тады навошта маштабныя задумы?
Напэўна, гэта ключавы тэзіс, які павінны прыняць да ўвагі ўсе, хто прыме ўдзел у выніковай размове пра лёс беларускага машынабудавання. Што датычыцца тактычных нюансаў, то падчас наведвання МАЗа Аляксандр Лукашэнка зрабіў некалькі заўваг, як гаворыцца, не ў брыво, а ў вока. Аўтамабілебудаўнікі наракаюць на жорсткасць канкурэнтаў на расійскім рынку. А што ім перашкаджае прапанаваць такія ўмовы, якія прымусяць пасунуцца? Напрыклад, даць пяцігадовую гарантыю на тэхніку, як гэта робяць некаторыя сусветныя вытворцы легкавых машын? Калі, вядома, упэўнены ў якасці сваёй прадукцыі. Дарэчы, на гэтую тэму добра кладзецца прыклад БелАЗа. Гэты завод ужо заяўляе пра рэсурс некаторых сваіх аўтамабіляў без капрамонту да мільёна кіламетраў. І гэта спрацоўвае.
У экспазіцыі “БелДжы” Прэзідэнт зацікавіўся ўзорам аўтамабіля “Джылі” прадстаўніцкага класа. Салідная машына. Было дадзена даручэнне: чыноўнікі ад старшыняў райвыканкамаў да міністраў павінны перасесці на машыны беларускай вытворчасці.
Яшчэ адзін цікавы праект: пераабсталяванне сельгастэхнікі для работы на звадкаваным газе. Эканомія на паліве атрымліваецца вельмі істотнай. Карты ў рукі. Да наступнага аграрнага сезона такой тэхнікай павінны быць укамплектаваныя па меншай меры тры гаспадаркі. На іх прыкладзе будуць ацэнены выгады і будзе прымацца рашэнне аб распаўсюджванні досведу.
Настойлівая рэкамендацыя Прэзідэнта: не распыляць сродкі. Наглядны прыклад: МАЗу неабходна новая ліцейная вытворчасць. Маюць патрэбу ў ёй і МТЗ, і маторны завод, і яшчэ шэраг прадпрыемстваў. Ці трэба кожнаму будаваць новую ліцейку, калі пад агульныя патрэбы лягчэй узвесці адзіны ліцейны цэнтр? Гэты праект ужо прапрацоўваецца. Аналагічным чынам трэба паглядзець і на іншыя напрамкі.
І, напэўна, галоўнае, пра што сказаў Прэзідэнт завадчанам: МАЗу быць! Падобныя прадпрыемствы, нашы нацыянальныя брэнды, — гонар краіны. Гэта наша гісторыя, якая павінна стаць і будучыняй. Зразумела, у новай якасці, з сучаснай эканомікай. Пакуль перад кіраўніцтвам холдынга стаіць задача-мінімум: захаваць калектыў і забяспечыць яго заработнай платай. А пра задачы-максімум як для завода, так і для машынабудавання ў цэлым прадметная гутарка яшчэ наперадзе.
Уладзімір Хромаў
Падчас наведвання Мінскага аўтазавода Аляксандр Лукашэнка пагутарыў з прадстаўнікамі працоўнага калектыву і адказаў на пытанні рабочых. У прыватнасці, Прэзідэнт разважаў:
Пра неабходнасць захавання міру і згоды:
— Некаторыя здзекуюцца з жыццёвай мудрасці “толькі б не было вайны”. Але калі ідзе вайна, што чалавеку трэба? Толькі мір! Гэта галоўнае. І я хачу вас запэўніць, што пытанні бяспекі, вайны і міру вас турбаваць не павінны. Мы ні з кім не збіраемся ваяваць, мы ўмудроныя вопытам людзі. Але ў апошні час мы мадэрнізавалі свае Узброеныя Сілы такім чынам, што любы, хто паспрабуе сюды ступіць, неадкладна атрымае непрымальную шкоду. Менавіта з гэтай мэтай мы мадэрнізавалі сваю армію — я думаў пра абарону сваёй краіны. З той жа мэтай мы ўзмацнілі ахову граніцы з Украінай. Не ад мірных людзей мы адгарадзіліся, не — ім дарога да нас заўсёды адкрыта, бежанцаў мы прымаем і дапамагаем ім. Але бандыты адтуль да нас не пройдуць. Вы за “вайну” не хвалюйцеся. У нас галоўная праблема — эканоміка. Калі мы перажывём гэтыя цяжкія часы — а яны рана ці позна скончацца, — нам тады ніхто не страшны. Мы гэта пераадолеем, мы — моцныя людзі.