Пасля перапынку фестывальнае шэсце рушыла ад Народнага дома ў гарадскі парк. Там сустракалі ўсіх з хлебам-соллю. Адкрывалі свята на паркавай эстрадзе старшыня Дагдскай думы С. Вішкурэ, консул Беларусі ў Даўгаўпілсе Юрый Давыдоўскі, старшыня Беларускага таварыства “Прамень” з Рыгі Алёна Лазарава. Песняю “Гэта Беларусь мая” пачала канцэрт Ларыса Тукіш, салістка і кіраўніца мясцовага гурта “Вярба”. Потым далучыўся і ансамбль: гучалі песні на словы Станіслава Валодзькі. Ларыса яшчэ вельмі кранальна спявала песню “Рушнік”.
Далей у канцэрце з’явіўся... добры хлопец Янка. Вядучая Е. Пабяржына нагадала: у Латвіі 23-24 чэрвеня святкавалі Ліга, з кастрамі, вянкамі. А беларусы Латвіі святкуюць сваё свята — Купалле. Вось і Янка з Купалінкаю збіраліся пайсці шукаць сваё шчасце, папараць-кветку. Ды хлопец пакуль не можа знайсці сваю каханую. Маці дае сыну чароўную стралу: можа яна даляціць да прыгажуні? Страла трапіла спачатку ў Рэзэкне, потым — у Прэйлі, а яшчэ — у Даўгаўпілс... І штораз песнямі адгукаліся гурты беларускіх таварыстваў з тых месцаў! Песні, здавалася, ляцяць над усім Дагдскім краем. Апладысментамі ўзнагароджвалі гледачы і салістаў Паўла Прозара (Даўгаўпілс), Людмілу Сінкевіч (Рыга), Ларысу Тукіш (Дагда). Эх, многа было прыгожых дзяўчат, ды сумуе Янка: няма яго любай... А страла даляцела аж да Рыгі, у гурт “Надзея”. Прыгожыя, галасістыя спявачкі, а не кранулі хлапечае сэрца. Шукае далей. Суседзі са Сварыней хацелі развесяліць сваімі танцамі і музыкай — дзе там... Упрыгожыла канцэрт яшчэ дагдзінская група “Oluteni”, якой кіруе Інта Вілюма: гучалі і латгальская, і беларуская народныя песні.
Прыехалі на фэст і прыгожа спявалі беларусы з Эстоніі (г. Маарду, Беларускае таварыства “Ялінка”) — гэта ансамбль “Купава”, ім кіруе Алёна Калягіна. Цёпла сустрэў фэст і артыстаў з Браслаўскага раёна: народны фальклорны гурт “Вярба”, якім кіруе С. Гламбоцкі, сабраў таленты ў Дрысвяцкім Доме культуры. “Хлеба, солі, шчасця, долі і ўсяго даволі!” — віталі публіку госці з Беларусі. А што ж Янка? Толькі як заспяваў ансамбль “Аколіца”, якім кіруе Т. Старавойтава, убачыў ён сваю адзіную ды моцна абняў: каб навечна з’ядналіся два сэрцы. Так што не трэба, хлопцы і дзяўчаты, шукаць шчасця далёка: яно заўжды побач ідзе, трэба толькі ўмець убачыць... Тым, пад прыгожую музыку, і завяршаўся наш фэст. Усе гурты выйшлі на сцэну, і паэт, член Саюза пісьменнікаў Беларусі Станіслаў Валодзька шчыра дзякаваў гаспадарам за прыгожы, добра арганізаваны фэст. Потым старшыня думы С. Вішкурэ дзякавала ўдзельнікам, уручала граматы. Цёплыя словы гучалі і ў адрас Таццяны Гогалінскай — яна ж і падала ідэю фэсту, і вельмі шмат зрабіла, каб ён адбыўся.
На заканчэнне мы разам спявалі вядомую ўсім беларусам песню “Гуляць, дык гуляць!” — і толькі як заканчвалі ўжо, то пачалі падаць з неба кроплі дажджу: нібы чакалі, каб не сапсаваць нашае свята!
Зофія Іоніна, член таварыства “Вербіца”, Дагдскі край, Латвія