У Даўгаўпілсе адначасова адзначалі шэраг знакавых для Бацькаўшчыны датаў і 22-і дзень нараджэння Культурна-асветніцкага таварыства “Уздым”

У Даўгаўпілсе адначасова адзначалі шэраг знакавых для Бацькаўшчыны датаў і 22-і дзень нараджэння Культурна-асветніцкага таварыства “Уздым”


Хоць у летнюю пару ўсё больш думак пра адпачынак, аднак актывісты беларускага руху ў Даўгаўпілсе здолелі гожа, натхнёна адсвяткаваць адразу тры знакавыя падзеі: Дзень Незалежнасці Беларусі, Купалле, дзень нараджэння суполкі “Уздым”. Творчы сезон Цэнтр беларускай культуры і суполка “Уздым” завяршылі канцэртам “Беларускае Купалле”. Ён прайшоў 2 ліпеня ў даўгаўпілскім Палацы культуры.

На пачатку свята гледачоў сустракала беларуская народная музыка: іграла кіраўніца ансамбля “Квітнеючы май” Антаніна Сівакова. Генконсул Беларусі ў Даўгаўпілсе Уладзімір Клімаў павіншаваў усіх са святамі. Пры тым ён падкрэсліў значную ролю Цэнтра беларускай культуры і таварыства “Уздым” у пашырэнні беларускай культуры. Сяброў “Уздыма” з 22-годдзем суполкі віншаваў і яе старшыня Валеры Амбросаў. Пасля афіцыйнай часткі ўсе акунуліся ў беларускае народнае свята летняга сонцавароту — Купалле. Нас, беларусаў, у Латвіі добра разумеюць: тут ёсць аналагічнае латышскае свята Ліга. Святочны канцэрт, у якім гучалі Купальскія матывы, вялі Купалінка (кіраўніца Цэнтра беларускай культуры Жанна Раманоўская) і Купаліш (Валеры Амбросаў). Пад народную песню “Ой рана на Івана” ўсіх прысутных Іванаў, Янісаў, Янаў, Ян, Іванавічаў ды Іванаўнаў адарылі вянкамі з кветак і траў — сімвалам Сонца, багацця і здароўя.


А далей закружыўся карагод народных песень ансамбля “Купалінка”, народных танцаў ансамбля “Лянок”, які дапаўнялі купальскія вершы, прыкметы і абрады. Спявак Павел Прозар, напрыклад, выканаў славутыя Купальскія песні. Цётка Зельніца (а то была кіраўніца тэатральнай студыі “Паўлінка” Галіна Сантоцкая) дзялілася сакрэтамі пра лекавыя ды магічныя ўласцівасці тых кветак і траваў, якія збіраюць беларускі на Купалле ды ўплятаюць у свае вянкі са звонкімі песнямі, танцамі. Потым ансамбль сеніораў “Спадчына” завёў залу гарэзнай песняй “Зязюля”. Паэт Станіслаў Валодзька прачытаў свой верш пра Купалле. Вакальна-інструментальны ансамбль “Пралескі” падарыў гледачам беларускую народную песню “Ружа кветка” і латышскую народную “Ці ж мая віна ў гэтым”.

Па нашай добрай традыцыі святочны канцэрт закончыўся супольным выкананнем гімна-песні “Беларускі дом”, якую напісалі паэт Станіслаў Валодзька і кампазітар Аляксандр Рудзь. І вясёлую народную “Цячэ вада ў ярок” разам з артыстамі спявала ўся зала.

Мы даўно заўважылі: у летнія месяцы ў арганізатараў святаў, канцэртаў заўжды ёсць рызыка, што не збярэцца зала. Аднак нашае “Беларускае Купалле”прайшло з аншлагам і гэтак паспяхова, што падумалі: а нездарма ж спрадвеку ў такую пару на Купалле “да купы”, гэта значыць разам збіраюцца нашы супляменнікі! Пэўна, душа беларуская мае ў тым патрэбу. Вось і мяркуем: можа, варта штогод зачыняць творчы сезон Цэнтра беларускай культуры такім вялікім беларускім канцэртам? Тым больш што нагодаў, каб сабрацца разам, на пачатку ліпеня сапраўды шмат.