ПАЭТЫ і празаікі з глыбінкі рыхтуюцца да чарговага пісьменніцкага сезона, асноўная мэта якога — не толькі жывыя зносіны з чытачамі, але і выданне новых кніг
Як б’ецца пульс вясковай прозы і паэзіі, разважалі прадстаўнікі пісьменніцкай вясковай інтэлігенцыі з розных куткоў Беларусі.
Міхаіл САЗОНЧЫК, паэт, г.п. Гарадзея, Нясвіжскі раён:
— Гэтай вясной я працую над рукапісам новага, восьмага па ліку, зборніка вершаў «Невычарпальная крыніца». Аўтарскі праект будзе прысвечаны тэме зямлі, хлебароба і вясковага працаўніка. Ідэя нарадзілася пасля напісання верша, прысвечанага старшыні СВК «Гарадзея» Мікалаю Салаўю (гаспадарка яшчэ раней спансіравала выданне некалькіх маіх зборнікаў). Па прафесіі я аграном. Ведаю кошт працы хлебароба. Таму лічу, што мой новы зборнік будзе актуальны.
Уладзімір ГАЎРЫЛОВІЧ, празаік, г. Гомель:
— Для вясковага жыхара ўсё, што пішуць пра вёску і для вёскі, заўсёды будзе цікава. Адзін з маіх апошніх твораў — «Анёлак, мой анёлак» — прысвячаю няпростаму лёсу роднай вёскі Ветчын, што ў Жыткавіцкім раёне. Моладзь з’язджае, старыя паміраюць. Хто ўдыхне ў яе жыццё? Але трэба прызнаць, што тэма беларускай вёскі паступова знікае з нашай літаратуры. Аўтары шукаюць сучасныя, на іх погляд, тэмы. Але беларуская вёска — гэта сумленне нашай нацыі. Таму што ўсе самыя светлыя думкі звязаны з ёю. І літаратары сваёй творчасцю закліканы вяртаць інтарэс да гэтай тэмы. Аднак ёсць шмат праблем — дзесьці губляем аўтэнтычнасць, фальклор, рысы характару карэктуюцца. У які бок (лічу, што не ў лепшы) змяняецца сёння характар таго ж палешука, я напісаў у апавяданні «Хата».
Михась СЛИВА, прозаик, г. Рогачев:
— В Беларуси появляются молодые таланты, пробующие перо в сельской тематике. Но, к сожалению, белорусской деревенской прозы сейчас не так много, как хотелось бы. Молодые авторы сегодня — в основном горожане. Поэтому и пишут они о том, что им ближе. Но деревенская проза ведь рассчитана не только на сельского читателя. Просто нужно написать так, чтобы было интересно всем. А потом еще суметь рассказать о новой книге, прорекламировать ее. Нам сейчас не хватает в газетах небольших литературных анонсов или толковых обзоров, в которых читателям советовали бы, что стоит прочитать.
Аркадий ЖУРАВЛЁВ, прозаик, г. Молодечно:
— Недавно из печати вышел сборник «Минщина литературная». Там опубликован мой рассказ «Не прадавайце дом бацькоў» — о моей деревне Гарани Сморгонского района. Вообще, сельскую тему считаю очень интересной для писателей, ведь без деревни и города не будет. Жизнь начинается именно в деревне. Естественно, увлекательно об этом может рассказать именно уроженец села. Но есть проблема «раскрутки». Да, проходят какие-то литературные встречи, презентации, но этого недостаточно. Во-вторых, у сети наших библиотек, которые первыми дают возможность познакомиться читателю с книгой, подход к выбору книжных новинок несколько бюрократический. Мол, неизвестный писатель, книга не бестселлер. Зачем тратить государственные деньги на ее покупку?
Татьяна УСКОВА, Яна МИЦКЕВИЧ, «СГ»
