Творы Міколы Бушчыка напоўнены аптыізмам. Такі настрой карцінам нада-юць фарбы, якія ўражваюць сваёй яркасцю. Дарэчы, колеры ў мастака не заўсёды адпавядаюць тым, што існуюць у прыродзе: неба можа быць жоўтым, трава — сіняй. Як тлумачыць сам аўтар, з дапамогай каляровай гамы ён перадае эмоцыі, якія перажывае падчас напісання карціны. Калі бачыш яго творы, разумееш: такія вясёлыя мазаікі з фарбаў можа ствараць толькі той, хто радуецца жыццю як святу.У гэтыя веснавыя дні работы Міколы Бушчыка можна ўбачыць у мінскай бібліятэцы імя Цёткі. Экспануюцца выключна акварэлі. Менавіта яны, на думку мастака, больш за ўсё падыходзяць да веснавой пары. У акварэлях адчуваецца абуджэнне, ад іх павявае свежасцю, зыхо-дзіць сонечная ўсмешка.
Большасць выстаўленых работ прывезена з вандровак. Напрыклад, тут ёсць акварэлі, напісаныя ў Балгарыі. “Вельмі мяне здзівіла і ўразіла гэтая краіна: такія там “празрыстыя” колеры, — успамінае аўтар. — Не падумайце, фарбы ў Беларусі не менш прыгожыя — яны проста бачацца па-іншаму”. Напэўна, таму ў кожнай акварэлі Міколы Бушчыка — свая танальнасць. Вось краявіды з наваколляў Мінска, тыя — з малой радзімы аўтара, вёсачкі Дзераўная, што на Слонімшчыне. Дарэчы, гэты край вельмі спрыяльны для мастака: тут яму бачацца самыя цікавыя вобразы.
Акварэлі Міколы Бушчыка здольныя не толькі абуджаць, але і натхняць. Пад іх уплывам нарадзілася нямала вершаў у паэтаў Міхася Башлакова і Міколы Шабовіча. Нават той, хто лічыць сябе дылетантам у паэзіі, узяўся за пяро. Загадчыца бібліятэкі, у якой ладзілася экспазіцыя, Рэгіна Багамолава пісала вершы ў юнацтве. Але нядаўна, пасля наведвання майстэрні мастака, радкі зноў пачалі рыфмавацца. Адзін з яе вершаў, на маю думку, вельмі ўдала перадае паэтыку бушчыкаўскага жывапісу:
Буянства фарбаў,
вытанчанасць думак,
Як быццам
жыццядайны пацалунак,
Што неба дорыць матухне-зямлі,
І як гаючы дождж —
сухой раллі.
Душу здранцвелую
спасцігне абуджэнне,
І прарасце
дзівоснае насенне…
І яно, сапраўды, прарасло — у многіх, хто пабываў на выставе і адчуў святочную прыгажосць акварэльных фарбаў Міколы Бушчыка.
Вольга Карней
