Яшчэ раз нагадаем, што нашы далёкія продкі ведалі аб існаванні вялікага касмічнага закона, які цалкам падпарадкоўваўся цыклічнасці фаз Месяца. Калі надыходзіў маладзік, а гэта значыць пачынаўся перыяд яго актыўнага росту, у прыродзе ўсё быццам ажывала і набывала дынаміку імклівага напаўнення зямлі сокамі. Менавіта ў гэты час людзі стараліся садзіць тыя сельскагаспадарчыя культуры, якія давалі плады над паверхняй зямлі, напрыклад садовыя дрэвы, агуркі, таматы, боб, фасолю, капусту.
Зусім іншая з’ява назіралася ў прыродзе, калі Месяц паварочваў “на збыта”. Быццам нечая вялікая рука, якая шчодра напаўняла сокамі зямлі ўсё прыроднае асяроддзе, стамлялася і на нейкі час апускалася ўніз для кароткага адпачынку. Следам за ёй уніз, да каранёў, кіраваліся энергетычныя патокі жывых раслін.
· У гэты час трэба было саджаць тыя культуры, якія фарміравалі свае плады ніжэй гарызонту зямлі: бульбу, буракі, цыбулю, часнок.
· Якраз да гэтай пары вясковы люд прымяркоўваў нарыхтоўку лесу для пабудовы хаты, таму што векавыя дрэвы ўтрымлівалі найменшую колькасць вільгаці. Такое дрэва хутка высахне і надоўга захавае свае будаўнічыя якасці.
· Сёння вопытныя медыкі суадносяць з цыкламі Месяца графік аперацый. На “збыта” аперацыя пройдзе з меншайі стратай крыві і без ускладненняў, а швы будуць лепш загойвацца.
· Калі вам патрэбна ўтульная, мяккая пярына, то рабіць яе неабходна з пер’я, якое было нарыхтавана адразу ж пасля поўні. У дадзеным выпадку пер’е ляжа добра і гладка; калі ж пер’е апрацоўваць у іншы час, пярына “будзе быццам бы заўсёды вільготная” і нагадваць ватны матрац.
· Сімволіка збыта або знішчэння абумоўлівала характар працы ў садзе і агародзе: у гэты час займаліся праполкай град, пасынкаваннем таматаў, выкарчоўвалі кусты, “падстрыгалі” дрэвы -- выконвалі тыя віды працы, якія былі скіраваны на знішчэнне чагосьці. Таму лічылі, што толькі на збыта барацьба са шкоднікамі садоў і агародаў будзе паспяховай.
· Калі дзіця нараджалася на трэцяй квадры, то яго неабходна было хрысціць толькі на маладзіку. Своеасаблівым актам духоўнага “перанараджэння” чалавека родныя імкнуліся паўплываць на зыходную сітуацыю і тым самым выпрасіць Бога шчаслівейшую долю.
Народная мудрасць безапеляцыйна сцвярджае: у тых сітуацыях (хвароба, справа, адносіны і г.д.), якія неабходна спыніць, не даць расці, распаўсюджвацца і г.д., спрыяў стары Месяц. Калі прааналізаваць час правядзення рытуальных дзеянняў у народнай медыцыне, то практычна ўсе іх трэба праводзіць на збыта:
· каб звесці бародаўкі, трэба на ветаху ўзяць белую нітку, завязаць над кожнай бародаўкай вузельчык, а затым яе закапаць. Калі нітка згніе ў зямлі, тады і бародаўкі знікнуць.
На збыта, асабліва ў самыя апошнія дні чацвёртай квадры Месяца, пазбягалі ладзіць вяселлі, улазіны, пачынаць доўгатэрміновыя справы, адпраўляцца ў падарожжа, кіруючыся мудрымі словамі: “Калі пойдзе месяц на збыт, дык павыплывае ўсякае няшчасце на світ”.
“Пасеяўшы на сходу, не дажыдай плоду”
Апошняя квадра Месяца ў традыцыйных уяўленнях беларусаў. Неспрыяльнымі для правядзення сельскагаспадарчых і дамашніх работ, а таксама для перспектыў будучага жыцця лічылася чацвёртая квадра Месяца, якую ў народзе называлі “старык”, “збыта”, “на сходні”, “ветах”. У некаторых мясцінах пачатак (першыя дні) апошняй квадры Месяца называюць “рушанне”.