Насычаным на падзеі быў нядаўні візіт самарскіх беларусаў у Мінск
Яшчэ летась вакальны гурт “Каданс” з Самары выступаў на Міжнародным фэсце народнай творчасці “Вянок дружбы” ў Бабруйску, на святочных пляцоўках Мінска. І тады прэзідэнт самарскай суполкі беларусаў і выхадцаў з Беларусі Ірына Глуская цвёрда казала: прыедзем на Бацькаўшчыну і ў юбілейны Год Вызвалення. Слова стрымала. Самарскія беларусы 2 ліпеня падпісалі Пагадненне аб развіцці партнёрскіх адносін з адміністрацыяй Заводскага раёна Мінска, удзельнічалі ў сталіцы ў святочных мерапрыемствах, прысвечаных Дню Незалежнасці ды 70-м угодкам вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Важна, што ў больш глыбокім эканамічным, культурным супрацоўніцтве Беларусі з прыволжскім рэгіёнам зацікаўлена і гарадміністрацыя Самары. У прыватнасці, ініцыятыву падтрымалі кіраўнік гарадской акругі Дзмітрый Азараў і старшыня гардумы Аляксандр Фяцісаў. Так што візіт атрымаў статус афіцыйнага, быў вельмі насычаны, хоць доўжыўся чатыры дні.У першы дзень падпісвалі Пагадненне. Рабілі тое кіраўнік адміністрацыі Заводскага раёна Алег Жогла ды Ірына Глуская ў прысутнасці шэрагу паважаных людзей, у тым ліку дэпутатаў Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу, дэпутатаў Мінскага гарсавета. Дакумент паспрыяе таму, каб пашыраліся кантакты паміж таваравытворцамі ды гандлёвымі арганізацыямі партнёраў. Актывізуецца абмен ведамі, досведам працы ў розных галінах, будуць развівацца прамыя сувязі паміж навучальнымі ўстановамі, рознымі моладзевымі аб’яднаннямі, творчымі саюзамі, установамі культуры, аховы здароўя, спорту і турызму Заводскага раёна і гарадской акругі Самара. Асобна агаворана, што моцна пасябруюць 77-я мінская і 36-я самарская школы. На ўрачыстасці кіраўніца суполкі “Руска-Беларускае Братэрства 2000” атрымала дыплом лаўрэата і памятны прыз ад Рэспубліканскага цэнтра нацыянальных культур — па выніках штогадовага конкурсу, за вялікую, плённую, творчую “беларускую працу” ў замежжы.
У той жа дзень гасцей павялі ў Мінскі заапарк, былі яны ў захапленні і ад прадстаўлення ў тамтэйшым дэльфінарыі. А экскурсію па ўнівермагу “Беларусь”, у якім 1200 супрацоўнікаў, для іх правёў дырэктар Мікалай Мятліцкі. Увечары Ірына Глуская і аўтар гэтых радкоў па запрашэнні старшыні Мінгарвыканкама Мікалая Ладуцькі былі на святочным прыёме з нагоды Дня Незалежнасці і 70-годдзя Вызвалення, Ірына Міхайлаўна ад імя кіраўніцтва гарадской акругі Самара вітала сход, уручыла віншавальныя адрасы, памятныя сувеніры старшыні гарвыканкама.
Самарскія беларускі на святочных вуліцах Мінска
3 ліпеня, у Дзень Незалежнасці, гасцям паказалі святочны Мінск, а ў другой палове дня “Каданс” спяваў у Парку культуры і адпачынку 50-годдзя Вялікага Кастрычніка — на свяце Заводскага раёна “Беларусь — мой гонар і слава”. Песні былі розныя: і ваенных гадоў, і вясёлыя сучасныя. Гледачы цёпла сустрэлі суайчынніц, пасля канцэрта падыходзілі, каб бліжэй з імі пазнаёміцца. Спадабаўся гасцям вячэрні горад з мноствам агнёў, яны ўдзельнічалі ў акцыі “Спяваем гімн разам”, глядзелі святочны салют.
У трэці дзень самарцы наведалі Музейны комплекс старадаўніх народных рамёстваў і тэхналогій “Дудуткі”. Шмат цікавага пабачылі там, над ракою Пціч. У прыватнасці, як майстар-ганчар стварае вырабы з гліны, ды і самім тое можна паспрабаваць. Самарскія дзяўчаты ўпадабалі і кузню, нават раздзімалі агонь мяхамі. З іх дапамогаю майстра вырабіў сувенірную падкову, якую і падарыў гасцям на памяць. Былі яшчэ дэгустацыі хлеба і сыру, мёду і нават самагонкі, катанне на конях, закупкі сувеніраў у Гарадку майстроў. Увечары “Каданс” выступаў на сцэнічнай пляцоўцы ля Палаца спорту: там ладзілася вялікая святочная праграма, быў кірмаш народных промыслаў, сувеніраў і страў нацыянальнай кухні.
І, нарэшце, у чацвёрты дзень госці наведалі мемарыяльныя комплексы “Хатынь” і “Курган Славы”. Згадваю пра тое, дзе былі ды што бачылі, каб і іншыя суайчыннікі, бываючы на Бацькаўшчыне, маглі нашым досведам скарыстацца. Дарэчы, так атрымалася, што самарскія беларусы ўжо ў дарозе дадому паспелі адсвяткаваць Купалле: у ноч з 6 на 7 ліпеня. Іх аўтобус спыніўся ля прыгожай рэчкі, дзяўчаты звілі вянкі з галінак бярозы і палявых кветак, кінулі ў ваду. Варажылі…І нават вогнішча запалілі, скакалі цераз яго, спявалі песні ды вадзілі карагоды... Рамантыка!
