І вось мы ўжо ва ўнутраным дворыку завода. Бачым электробус, на якім мы ад-правімся ў шлях, перш чым ён пачне працаваць у тралейбусным парку № 2. Начальнік аддзела тэхнічнага кантролю (АТК) «Белкамунмаша», майстар, а таксама начальнік вытворчага цэха садзяцца ў салон. У кабіне будуць двое — кіроўца-выпрабавальнік, а таксама электроншчык, які будзе правяраць працу цягавага рухавіка. У дарогу!
— Не, пачакайце, напачатку зарадка. Нашы электробусы абсталяваны сістэмай назапашвальнікаў электраэнергіі на базе суперкандэнсатараў. Зараджаюцца яны на канцавых прыпынках транспарту, — расказвае майстар АТК Сяргей Корышаў.
Праязджаем зусім нічога — пару метраў — і спыняемся. Мы ля зарадкі. Дзверы адчыняюцца, і электробус злёгку нахіляецца да бардзюра — гэта сістэма паніжэння ўзроўню падлогі для камфортнай пасадкі і высадкі ўсіх катэгорый пасажыраў. Зручна!
— Вы бачыце, што зарадка знаходзіцца зверху над электробусам. Зараз кіроўца на панэлі кіравання дасць каманду, не выходзячы з кабіны, запусціць пантограф – токапрыёмнік з пад’ёмным механізмам. Ён падключыцца, зарадзіць транспарт на працягу 5—8 хвілін, і зноў паедзем. Поўнага зараду хопіць на 20 кіламетраў.
Першы такі электробус, які гараджане бачылі на абкатцы, празвалі «вiрлавокi», кажуць майстры. А ўсё таму, што спераду і ззаду ўсе светлавыя прыборы, якія раней размяшчаліся па дыяганальнай лініі, цяпер сабраны ў два, быццам бы вочы. «Так, у электробуса з’явіўся свой твар», — жартуюць удзельнікі абкаткі і кажуць, што ім падабаецца новы знешні выгляд электробуса. Дадаюць, што гэтая тэхніка лепш, чым тыя ж сучасныя тралейбусы: у гэтага электробуса нагружана задняя вось, з-за чаго ён менш прабуксоўвае, калі на дарозе шмат снегу.
Што змянілася ўнутры? Кабіна кіроўцы стала яшчэ больш камфортная. Месца — больш, а прыборная панэль з маніторам больш функцыянальная, інфарматыўная і простая ў выкарыстанні. На другім маніторы кіроўца зараз бачыць выявы аж з 7 камер — раней выкарыстоўваліся 4.
— Зараз у нас, як у легкавых аўто з аўтаматычнай каробкай перадач, абедзве педалі размешчаны пад правай нагой, — паказвае кіроўца-выпрабавальнік Аляксандр Мілаш.
Што тычыцца салона, то ён выкананы ў сучасным дызайне, шырокі і прасторны. Заўважылі мы, што ля сістэмы ацяплення каларыфернага тыпу з’явіўся ўзор — беларускі, а на кожным акне зараз ёсць фортачкі.
Адпраўляемся ў дарогу. Сёння праедзем некалькі кіламетраў. Абкатка будзе праходзіць па інструкцыі. Правяраюцца хадавыя якасці электробуса, падвеска, глядзяць таксама на вібрацыю мастоў, інтэнсіўнасць разгону і тармажэння. Абавязковы момант — праверка светлавой і гукавой сігналізацыі, прыборнай дошкі, працаздольнасці дзвярэй, рулявой прылады. Калі будуць заўважаны нейкія дэфекты, то электробус вернецца ў цэх на дапрацоўку, пасля зноў абкатка ў 200 кіламетраў. Пасля тэхніку аддадуць заказчыку, і ён таксама на сваёй станцыі тэхабслугоўвання праверыць яе.
Пакуль мы едзем па маршруце 59Эл ДС «Сярова» — Даўга-бродская на хуткасці 40 км/г, хоць рухацца электробус, вядома, можа і 60 км/г. У кабіне кіроўцы на маніторы адлюстроўваецца ўсё, што адбываецца з машынай. Працуе ўсё як гадзіннік — вяртаемся назад. Гэты электробус — у цэх, і, верагодна, ужо праз тыдзень-другі ён адправіцца на рэальную працу — развозіць пасажыраў…
