Сабраныя разам захапляльныя казачныя гісторыі ствараюць уражанне прысутнасці ў адмысловым свеце, дзе гаспадарамі выступаюць мядзведзь Міхаіл і сойка Луша, мышаня Юлька і вавёрка Рэнка, заяц Пулька і цецярук Цярэнцій... Два тэатры, дзе галоўным рэжысёрам працуе пісьменнік Валерый Кастручын, сыходзяцца разам — тэатр казкі і тэатр жывой прыроды. І вы можаце патрапіць у гэты дзіўны сімпатычны свет. Нават білеты не трэба купляць, варта толькі перагарнуць старонкі кнігі "Сказки лесной полянки", ілюстрацыі да якой, між іншым зрабілі таленавітыя мастакі Ірына і Уладзімір Пуставалавы.
Паэзія не для лёгкага чытання
Сыс А. Лён: выбраныя творы/ Анатоль Сыс. Мінск: Кнігазбор. 2006. — 436 с.
Пасля таго, як паэт сыходзіць ў нябыт, аказваецца, што пра многія рэчы, якія агучваліся ў адносінах да яго, і гаварыць няма сэнсу. Таму ў некаторай ступені наіўнымі падаюцца інтэрв`ю з Анатолем Сысам, якімі (але і яны — памятка часу і дакумент грамадскай думкі вакол паэзіі і паэтаў) дапоўнена кніга яго спадчыны. Галоўнае ўсё ж — гэта вершы. Адкрытыя і разам з тым багатыя на падтэкст, якія невядома адкуль прыйшлі і, відаць, надоўга застануцца з беларускім чытачом. І яркая прадмова да кнігі "Сэрцаграмы Сыса" яшчэ раз у гэтым пераконвае. Дзе і чытаем: "Сысава паэзія апякае, як расплаўленая магма. Схаладнелыя пачуцці і словы ў паэтавым сэрцы дасягалі градуса кіпення — не, не стоградусавага ўзвару, а плаўлення жалезнай магмы! Каб затым у варатку натхнення гартаваліся і насычаліся моцай на вечнае жыццё вершы..."
Вострыя, працінаючыя душу і сэрца вершы Анатоля Сыса — паэзія не для лёгкага чытання.
Але ж — сапраўдная паэзія...
Голас і рэха душы
Гальпяровіч Н.Я. Гэта ўсё для цябе: вершы, мініяцюры, навелы/ Навум Гальпяровіч. — Мн.: Маст. літ., 2006. — 238 с.
Мне не раз даводзілася чуць вершы Навума Гальпяровіча ў выкананні самога аўтара. Таленавіты радыёжурналіст, сапраўдны творца, які на адлегласці адчувае свайго слухача, гатовы весці з ім бясконцы свабодны маналог, ён паэзію чытае разняволена, лёгка. І нават неяк празрыста, прабачце за такое фізічнае вымярэнне. Чытанне Навума Гальпяровіча прыцягвае, магнетызуе. А мяне асабіста пасля і падштурхоўвае вярнуцца да знаёмых ужо яго кніг. Нядаўна "Мастацкая літаратура" прадставіла чытачу лепшае з напісанага паэтам за гады творчай дзейнасці, выдаўшы кнігу вершаў, мініяцюр, навел Навума Гальпяровіча "Гэта ўсё для цябе". Паэзію ў гэтым салідным томе вы ніяк не абміняце. Але я хацеў бы вылучыць празаічныя памкненні літаратара. І, безумоўна, адзначыць, што ў дадзеным выпадку паяднанне паэзіі і прозы падаецца досыць натуральным і лагічным. Навелы і мініяцюры таленавітага майстра, прабачце за штамп, чытаюцца на адным дыханні. У прозе пісьменнік не меней адкрыты, не меней гранічна шчыры, чым у паэзіі. Навум Гальпяровіч тонка і досыць эстэтычна, жыццёва ўзважана піша пра нацыяльныя пытанні, пра родную беларускую мову, пра любімы ім Полацк. Чытаеш — і адразу цягне ўслед за аўтарам перакінуцца ў часы яго дзяцінства, юнацтва. Прыгожае, узважанае слова вядзе ў Полацк, вядзе да Сафійкі... "І зноў над вежамі Сафійкі / Закружыць белы снег..."
