Пацыентка: «Я вельмі задаволена новай паліклінікай і давяраю ўрачам агульнай практыкі».Пацыенты задаволены
Новая медыцынская ўстанова прапісалася ў адрамантаваным будынку былой гасцініцы. Галоўнае ўпраўленне па ахове здароўя выдзеліла на капрамонт каля 1619 тысяч рублёў з абласнога бюджэту, на закупку абсталявання — 420 тысяч. Паліклініка разлічана на 75 наведванняў для дарослых і 50 — для дзяцей за змену. Працу тут арганізавалі з улікам сучасных патрабаванняў. Напрыклад, рэцэпты і амбулаторныя карткі хворых пераводзяць у электронны варыянт. Таксама ўстанову адаптавалі для людзей з абмежаванымі магчымасцямі. Ля ўвахода зрабілі пандус, а на першым паверсе размясцілі ўсе неабходныя кабінеты: офіс урача агульнай практыкі, аглядны кабінет, рэнтгенакабінет, стаматалагічны кабінет, клінічную лабараторыю і рэгістратуру.Напачатку наведвальнасць паліклінікі была значна меншай, чым цяпер. З цягам часу людзі прывыклі да новага парадку, ацанілі зручнасць арганізаванай у новай установе працы. Дарэчы, у паліклініцы могуць аказаць амаль усе паслугі: прыём урача агульнай практыкі, педыятра, працуе клінічная лабараторыя, флюараграфія, робяць масаж, зубныя пратэзы. Усяго тут працуе тры дактары агульнай практыкі. Гэта малады ўрач, якая скончыла ВНУ, і былыя тэрапеўты. Апошнія праходзілі перакваліфікацыю ў Віцебскім дзяржаўным ордэна Дружбы народаў медыцынскім універсітэце або ў БелМАПА. Праца па шматлікіх медыцынскіх напрамках для былых тэрапеўтаў не новая:
— Калі ўрач прыязджае працаваць у раён, маленькі горад або вёску, ён хутка разумее: вельмі часта да яго будуць звяртацца з пытаннямі не толькі па спецыялізацыі. Такія рэаліі сучаснасці ў невялічкіх гарадах, — тлумачыць доктар агульнай практыкі Наталля Анішчанка.
Яе словы падхоплівае і пацыентка Вера Яфрэмава, якой Наталля Віктараўна якраз вымярае крывяны ціск:
— Я часта звяртаюся па медыцынскую дапамогу. А дзяўчаты тут вельмі добрыя! Яны ад усіх балячак палечаць. У маім узросце шмат што турбуе. А калі трэба, дык накіруюць да вузкіх спецыялістаў у бальніцу. Я вельмі задаволена новай паліклінікай і давяраю ўрачам агульнай практыкі.
У паліклініцы могуць аказаць амаль усе паслугі: прыём урача агульнай практыкі, педыятра, працуе клінічная лабараторыя, флюараграфія, робяць масаж, зубныя пратэзы.Дапамагаюць доктару памочнік і медыцынская сястра. Гэта значна спрашчае працу: урач можа весці прыём, памочнік, напрыклад, вымярае ціск, а медсястра вядзе амбулаторную картку хворага. Праца ідзе хутка, і наведвальнікі паліклінікі застаюцца задаволенымі. Напрыклад, часцей за ўсё пацыенты звяртаюцца ў паліклініку з захворваннямі сістэмы кровазвароту, органаў дыхання, апорна-рухальнага апарату, з эндакрыналагічнымі і неўралагічнымі захворваннямі.
— Паліклініка выконвае галоўныя задачы: гінекалагічная, тэрапеўтычная, хірургічная дапамога стала больш даступнай, амаль адсутнічае розніца ў аказанні паслуг паміж абласнымі паліклінікамі і нашай раённай, урачы агульнай практыкі значна разгрузілі вузкіх спецыялістаў. Так, напрыклад, лор ці неўролаг могуць ушчыльную заняцца складанымі пацыентамі. Ды і чарга да вузкаспецыялізаванага доктара знікла. Значыць, трапіць на прыём лёгка, — пералічвае плюсы ўвядзення сістэмы дактароў агульнай практыкі галоўны ўрач Алена Эрдман.
Зараз кіраўніцтва паліклінікі жыве новымі планамі. Трэба пашырыць колькасць фізіятэрапеўтычных працэдур, аб’яднацца ў адзіную электронную сетку з сельскімі лячэбна-прафілактычнымі ўстановамі, далей працаваць з электроннымі рэцэптамі і фарміраваць электронныя амбулаторныя карткі.
Як усё працуе
Яшчэ падчас размовы па тэлефоне Алена Эрдман запэўніла: з дапамогай дактароў агульнай практыкі чарга да вузкіх спецыялістаў знікла. Каб пацвердзіць гэтыя словы, я вырашыла прайсці медыцынскую камісію для ўладкавання на працу ў новай паліклініцы. Падымаюся на другі паверх да кабінета памочніка ўрача агульнай практыкі. У чарзе перада мной усяго адзін чалавек. Чакаю мінут пяць, не болей. Заходжу і амаль што адразу атрымліваю накіраванне на аналізы.
У паліклініцы справы вырашаюцца лёгка і хутка.— Зараз ідзіце ў клінічную лабараторыю. Яна ў пятнаццатым кабінеце. А потым вяртайцеся да мяне. Я пакуль што напішу ў даведцы дактароў, якіх трэба прайсці, і адзначу, дзе іх знайсці, — раіць памочнік урача.
Хутка знаходжу пятнаццаты кабінет, праходжу працэдуру і вяртаюся да ветлівага спецыяліста. Дарэчы, чаргі на прыём няма. У кабінеце мне правяраюць зрок, вымяраюць крывяны ціск.
У паліклініцы справы вырашаюцца лёгка і хутка. Каб даведацца, чым жыве цэнтральная бальніца, завітала і туды. Там чэргаў таксама не назіраю — ля кабінетаў оталарынголага, даўрачэбнага і каля дзвярэй іншых запатрабаваных спецыялістаў нікога няма. Падымаюся на другі паверх — тут таксама немнагалюдна. Значыць, Алена Валянцінаўна мела рацыю: дактары агульнай практыкі сапраўды разгрузілі вузкіх спецыялістаў. У выніку мне спатрэбілася менш за гадзіну, каб прайсці медыцынскую камісію. Засталося пачакаць заключэння аб паказаннях аналізаў і атрымаць даведку на працу…
КАМПЕТЭНТНА
Юлія БАРАДУН, прэс-сакратар Міністэрства аховы здароўя:
tychko@sb.by
