Najlepszy widok na miasto

[b]Autor czasopisma “Belarus” napisał popularną historię Mińska[/b]W wydawnictwie “Zwiazda” ukazała się książka stałego autora czasopisma “Belarus” Wiktora Korbuta pod tytułem “Mińsk. Najlepszy widok na to miasto”. Na 264 stronach przedstawiona została historia stolicy Białorusi od założenia miasta w XI wieku do XXI wieku.
Autor czasopisma “Belarus” napisał popularną historię Mińska

W wydawnictwie “Zwiazda” ukazała się książka stałego autora czasopisma “Belarus” Wiktora Korbuta pod tytułem “Mińsk. Najlepszy widok na to miasto”. Na 264 stronach przedstawiona została historia stolicy Białorusi od założenia miasta w XI wieku do XXI wieku.
Wiktor Korbut gwarantuje czytelnikom, że po przeczytaniu jego książki każdy — zarуwno mieszkaniec, jak i gość Mińska — będzie najlepszym specjalistą od miejskich zabytkуw historycznych:
— Wszystko, o czym nie pisze się w encyklopediach i podręcznikach, znajdą państwo w tej książce. Bez opowiedzianych w niej historiach, mуwiąc słowami znanego rosyjskiego dziennikarza Leonida Parfionowa, “nie można mieć o nas wyobrażenia, jeszcze trudniej — nas zrozumieć”. Książka napisana została przystępnym językiem. Przy tym jest to badanie, oparte na dokładnych faktach naukowych. Każdy szczegуł z przeszłości miasta potwierdzają wywiady z archeologami, historykami, a jeśli chodzi o wydarzenia XX wieku, towarzyszą im rozmowy ze świadkami — znanymi działaczami społecznymi i kulturalnymi. Wiele materiałуw ukazało się na łamach gazety “SB — Białoruś Dziś”.
W książce zgromadzono oryginalne materiały, ktуre po raz pierwszy obejmują prawie tysiąc lat życia miasta — aż do naszych dni. Jednocześnie jest to kontynuacja prуb napisania popularnej kroniki przeszłości Mińska, rozpoczętych w XIX wieku przez Władysława Syrokomlę w jego dziele “Mińsk” oraz w badaniach Zachara Szybieki (“Mińsk. Karty życia przedrewolucyjnego miasta”), Włodzimierza Dzienisowa (“Plac Wolności w Mińsku”), w albumach Wasyla Kaledy, Ilji Kurkowa, Witalija Kiryczenki, w akademickich “Historiach Mińska”, w książce “Mińsk” ze “Zbioru zabytkуw historii i kultury Białorusi”, w pięciu książkach kroniki historyczno-dokumentalnej “Pamięć”, poświęconych stolicy.
W Mińsku mieszkają prawie dwa miliony osуb. Wiktor Korbut urodził się w tym mieście. Po poznaniu jego historii, uznał za słuszne podzielić się swoimi odkryciami z innymi mieszkańcami miasta i turystami:
— Miasto rośnie. Pojawiają się nowi mieszkańcy. Zakochując się w swojej teraźniejszości, nie zawsze zaglądają do przeszłości. Jest to problem każdej metropolii: przyspieszenie tempa życia, gdy biegniesz nie oglądając się — nie znasz ludzi, ktуrzy budowali, tworzyli twoje miasto, gdy cię w nim nie było, przed twoimi narodzinami, przed przyjazdem z innego zakątka kraju, Ziemi. Miasto szybko się modernizuje i ten proces ma dwie strony. Z jednej, powstają wieżowce, bez ktуrych trudno sobie wyobrazić nowoczesną metropolię. Z drugiej, w cieniu wysokich budynkуw znikają dawne zabytki — niepozorne domki, ktуre zachowywały ducha dawnego Mińska. Czyste ulice — to, co rzuca się w oczy turystom i to, z czego jest dumny każdy mińszczanin. Idealny, wyczyszczony, wzorcowy ciągnie się prospekt Niepodległości od Domu Rządu do Domu Oficerуw, od Cyrku Państwowego do Biblioteki Narodowej i leci strzałą w nieskończoność… A gdzieś w głębi kryje się dawny budynek Biblioteki Narodowej, kościoły, cerkwie, ktуre pamiętają jeszcze lata przedwojenne, przedrewolucyjne, do ktуrych torowali drogę tysiące naszych poprzednikуw, ktуrzy rуwnież byli mieszkańcami Mińska. Co wiemy o tamtych czasach?
Książka udzieli odpowiedzi na pytania: kiedy i gdzie założony był Mińsk? Czyim głosem mуwią pociągi w metrze? Gdzie piecze się słynny chleb “Naroczański”? Gdzie warzy się piwo już od pуłtora wieku? Jak dawniej budowano wysokie budynki (na przykład Dom Rządu), jeśli pierwszy dźwig w mieście pojawił się dopiero w 1940 roku? Jak w przeciągu wiekуw zmieniały się nazwy ulic? Skąd w Bibliotece Narodowej są książki z autografami Andrй Gide’a, Paula Valйry’ego, Marcela Prousta, Salvadora Dalego, Marca Chagalla i Pablo Picassa?
Dowiedzą się państwo, co robił w Mińsku założyciel radzieckiego wywiadu Feliks Dzierżyński, Naczelnik Państwa Polskiego Jуzef Piłsudski, pierwszy prezydent Państwa Izraela Chaim Weizmann. Przedstawione zostały relacje z pobytu w Mińsku rosyjskich cesarzy Piotra Wielkiego, Mikołaja II, amerykańskich prezydentуw Richarda Nixona i Billa Clintona. W Mińsku mieszkali działacze kultury polskiej, Białorusini z urodzenia: malarz Walenty Wańkowicz, kompozytor Stanisław Moniuszko, poeta i krajoznawca Władysław Syrokomla, białorusko-polski pisarz Wincenty Dunin-Marcinkiewicz. O nich rуwnież opowiada się w badaniach. Wbrew “tradycji”, by wspominać o godnych ludziach dopiero po śmierci, autor poświęcił dużo uwagi naszym wspуłczesnym, są to między innymi architekt Leonid Lewin, malarz Maj Danzig, pisarz Adam Globus i wiele innych ciekawych osуb, ktуre mieszkają w Mińsku.
— Z takich sąsiadуw można i trzeba być dumnym. Nie jutro, a już dziś — uważa Wiktor Korbut. — Zapraszam na wycieczkę z książką po Mińsku. Poczują państwo atmosferę miasta minionego XX wieku i wcześniejszych stuleci. Poznają państwo Mińsk, pokochają i spokrewnią się, jeśli nie są państwo stąd. Rdzenni mieszkańcy miasta odkryją dla siebie romantyczne zakątki, ktуrych dotychczas nie zauważali w cieniu wieżowcуw.

Wiktor Korbut

Okładkę książki Wiktora Korbuta “Mińsk. Najlepszy widok na to miasto” stworzyła znana designerka Helena Żdanowska. Wykorzystane zostały obrazy Maja Danziga “Mуj Mińsk” (1967 r.) i “Moje miasto stare, młode” (1972 r.) oraz fragment rysunku Napoleona Ordy z drugiej połowy XIX wieku z wizerunkiem kościoła archikatedralnego pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny. Książkę ilustrują zdjęcia znanych fotografikуw — Sergiusza Płytkiewicza, Aleksandra Rуżeczki i innych, pocztуwki końca XIX — początku XX wieku z kolekcji Włodzimierza Lichodziedowa, fotografie i dokumenty z zasobуw archiwуw państwowych, muzeуw Białorusi, Archiwum Federalnego Niemiec (Bundesarchiv). Zapoznać się z książką mogą państwo na stronie na Facebooku: https://www.facebook.com/KorbutMinsk

Opinie znawcуw
Aleś KarlukiewiczAleś Karlukiewicz, pisarz, krajoznawca, redaktor naczelny gazety “Zwiazda”, dyrektor wydawnictwa “Zwiazda”:

— Książka esejуw i zarysуw dziennikarza “SB — Białoruś Dziś” Wiktora Korbuta opowiada o takim wydawałoby się znanym nam wszystkim Mińsku. Wystarczy jednak przejrzeć nową książkę, by zrozumieć, że historia stolicy Białorusi kryje sporo zagadek i tajemnic. Wśrуd problemуw, ktуre porusza autor, jest odrodzenie starуwki w Mińsku. Rzeczywiście warto się zastanowić: jakie w mieście ocalały świątynie, klasztory, cmentarze, jakie legendy o nich krążą? Wiktor Korbut opowiada o mieszkańcach miasta, ktуrych losy, czyny służą potomkom przykładem. “Najlepszy widok na to miasto” to badania, pewien przewodnik edukacyjny podczas wycieczki po rуżnych miastach Mińska. Mnуstwo zdjęć, reprodukcji — najlepszy doradca podczas podrуży.

Anatol WarawaAnatol Warawa, najstarszy przewodnik Białorusi, pracownik firmy “Viapol”:

— Po przeczytaniu książki Wiktora Korbuta uwierzyłem, że Mińsk to najlepsze miasto… świata. To prawdziwa przyjemność przejść się z autorem po Mińsku, ktуry wydawałoby się dobrze znam i nawet opowiadam o nim turystom, a jednak nie znam. Zwłaszcza wzruszające są wywiady z prawie historycznymi i rzeczywiście historycznymi postaciami. Jest wiele opowieści, mających moim zdaniem szczegуlną wartość — są to dzienniki świadkуw wielkich wydarzeń naszej przeszłości. Książka nikogo nie zostawi obojętnym, każe ruszać się, myśleć i poznać i pokochać Mińsk.

Łarysa RakowskaŁarysa Rakowska, dziennikarka, zastępca dyrektora domu drukarskiego “Zwiazda”:

— W mojej bibliotece wiele książek jest zaledwie częścią wnętrz, nie przeczytałam ich. Inne chowam przed ludźmi, nikomu nie pożyczam, ponieważ maniakalnie podejrzewam, że zostaną przywłaszczone. Są takie egzemplarze, ktуrymi dzielę się z przyjemnością, uważam za najlepszy prezent. Coś mi podpowiada: książka Wiktora Korbuta “Mińsk. Najlepszy widok na to miasto” należy do tej ostatniej kategorii: więcej nie trzeba się zamartwiać, co oprуcz cukierek i lnu, podarować gościom z zagranicy.
Заметили ошибку? Пожалуйста, выделите её и нажмите Ctrl+Enter