Шмат гадоў яны нічога не ведалі адна пра адну. Па дапамогу жанчына звярнулася на праект “Помні імя сваё”. Пошукі былі станоўчымі, што і нас, і сябровак вельмі парадавала.
— З Галінай мы ў пачатку 60-х гадоў разам вучыліся ў Брэсцкім медвучылішчы, жылі ў інтэрнаце ў адным пакоі, сябравалі, — расказала нам з калегамі Валянціна Максімаўна. — Хоць было і цяжкавата, але ўсё роўна весела. Па размеркаванні трапілі ў Лунінецкі раён. Затым я выйшла замуж і прыехала на сваю радзіму. А сяброўка паехала ў ГДР. Спачатку мы перапісваліся, а потым сувязь абарвалася. І вось праз 45 гадоў дзякуючы праекту “Помні імя сваё” я знайшла сваю дарагую сяброўку. Мы ўжо двойчы размаўлялі па тэлефоне. Хочацца яшчэ сустрэцца. Яна абяцала да мяне прыехаць. Вялікі дзякуй за тое, што мы знайшлі адна адну. Поспехаў вам у пошуках!
Мы знайшліся! Валянціна Максімаўна Юрко са Слуцкага раёна шукала сяброўку маладосці Галіну Фёдараўну Тышкевіч.
