На музычных пасядзелках у Дагдзе выступае беларускі вакальны гурт “Сузор’е” з Рэзэкне
Гэта быў не проста канцэрт — мы скарысталі пры падрыхтоўцы вечарыны досвед вясковых вячорак. “Сёння ў нас — музычныя пасядзелкі, — пачала імпрэзу кіраўніца таварыства “Вербіца” Таццяна Гагалінская. — Мы вітаем нашых гасцей: з горада Рэзэкне і са Сварыняў да нас прыехалі ансамбль “Сузор’е”, якім кіруе Людміла Пікалёва, танцавальны гурт “ЛОРЕТа” пад кіраўніцтвам Э. Шляхоты, а таксама музыканты В. Бабовіч і Д. Мілейка. Давайце падорым адзін другому песні, жарты і проста добрыя ўсмешкі! Адкрыць пасядзелкі просім Генеральнага консула Беларусі ў Даўгаўпілсе Віктара Гейсіка”. Вітаючы землякоў, дыпламат парадаваўся, што мы збіраемся разам, займаемся творчасцю. Ён нагадаў, што з восені, калі работы ў полі закончаны, а вечары цёмныя і доўгія, беларусы ў вёсках збіраліся раней на вячоркі: пагаварыць, паспяваць — адчуць сябе адзінай грамадою. Добра, што гэтыя традыцыі жывыя і цяпер.
“Запалі святло — глядзіш, і збяруцца госці на бяседу, на пасядзелкі з чаем, пачастункамі, з гучнымі, задушэўнымі песнямі, такімі простымі і зразумелымі”, — прадоўжыла рэй Таццяна. І запрасіла на сцэну гаспадароў: ансамбль “Вярба”, якім кіруе Ларыса Тукіша. У рэпертуары гурта, заўважу, з’явіліся новыя песні, выкананне становіцца зладжаным, раскаваным. Малайцы! Далей па чарзе спявалі госці з гурта “Сузор’е” ды наша, дагдзінская “Аколіца”. А між песнямі гурт “ЛОРЕТа” дарыў танцы: вясёлыя, з запалам. І яркія касцюмы артыстаў усім спадабаліся. Калі ж пачыналі граць музыкі, то ўсе пускаліся ў скокі. Гучалі жартоўныя вершы беларускага паэта з Даўгаўпілса Станіслава Валодзькі, басні. А пасля была і дыскатэка: весяліліся, танцавалі ад душы.
Наша таварыства маладое. Пашанцавала з кіраўніцай: Таццяна Гагалінская — чалавек вельмі працавіты, актыўны, многа робіць для “Вербіцы”. Каб суполка развівалася, заяўляла пра сябе. Скажам, толькі стала вядома, што мясцовыя музыканты — з беларускімі родавымі каранямі, як яна адразу запрасіла іх уступіць у таварыства. З’явіліся ў нас і свае танцоры, “Лявоніху” і “Бульбу” ім дапамагала паставіць харэограф А. Уткіна. Пабольшала песень у гурта “Аколіца”, да таго ж кіраўніца Тамара Старавойтава змагла пашырыць калектыў, стварыла ў ім душэўную атмасферу. Сама — таленавітая, тым і натхняе спевакоў. Шчыра дзякуем ёй!
Пачынае працаваць і тэатральная студыя “Вербіца”: на пасядзелках нашы сябры паказалі жартоўныя сцэнкі-мініяцюры. Было весела! Апладысментаў мы не шкадавалі. Можа, і не ўсё гладка, ды разумеем жа: першыя крокі... За актыўны ўдзел у жыцці Дагдскага краю, за пашырэнне культуры нацыянальных меншасцяў, дапамогу ў правядзенні краёвых мерапрыемстваў Таццяне Гагалінскай прысвоена званне валанцёра Латгаліі. Прадстаўніца думы, загадчыца аддзела культуры, спорту і асветы М. Міцкевіча ўручыла ёй грамату і Калядную свечку. Цяпло ад сустрэчы з супляменнікамі разам з Каляднай свечкай павезла ад нас у Рыгу і Алена Лазарава, член Кансультатыўнага камітэта прадстаўнікоў арганізацый нацыянальных меншасцяў пры Міністэрстве культуры Латвіі.
Таццяна Гагалінская, яе паплечнікі далучаюць да нашай культуры жыхароў Дагдскага краю. І на музычных пасядзелках былі сябры з Эзерніекскай, Сварыньскай валасцей. У прыватнасці, Л. İгаўне, бібліятэкар з Эзерніек, казала: добра адпачыла пад душэўныя беларускія песні. А педагогі Дагдскай школы чулі іх ды палюбілі, калі на Дні беларускай культуры да нас прыязджалі з Мінска гурты “Вербіца” і “Ярыца”. Цяпер жа, казалі, як убачылі аб’яву, адразу вырашылі “Пойдзем! Вельмі спадабаліся беларускія песні!”. Прыемна, калі нашы песні нясуць радасць, аб’ядноўваюць людзей.
Зоф’я Iоніна, г. Дагда, Латвія
