Прызнаюся, для мяне сітуацыя здалася смешнай. Гаворка, нагадаю, ідзе не пра крэдыт на жыллё або спажывецкі на дзесяць тысяч рублёў, а пра адносна невялікую суму — 150 рублёў. Па праграме «Лёгкія куплі» ў Белаграпрамбанку штомесячныя выплаты на працягу шасці месяцаў складалі б 25 рублёў. Аднак супрацоўніца банка, параіўшыся з калегай, вырашыла, што 60 гадоў — не той узрост, калі можна аформіць крэдытны дагавор.
Пры выдачы крэдыта банкі ацэньваюць, колькі гадоў будзе кліенту на момант апошняй выплаты. Гэты паказчык па розных прадуктах не перавышае ў нас 62—70 гадоўНе сакрэт, што крэдытаванне пажылых грамадзян, асабліва на працяглы тэрмін, спалучана з павышанымі рызыкамі. І для таго, каб іх знізіць, банкіры выкарыстоўваюць розныя прылады: напрыклад, даручальніцтва або заклад. У залежнасці ад праграм, абмежаванні па ўзросту могуць быць і ў 55 гадоў. Напрыклад, узяць буйны крэдыт на будаўніцтва або куплю жылля ў такім узросце дакладна не атрымаецца. Традыцыйна супрацоўнікі глядзяць на іншую лічбу: колькі гадоў будзе крэдытаатрымальніку на момант апошняй выплаты па пазыцы. Гэты паказчык па розных прадуктах складае 62—70 гадоў. Так, напрыклад, пад 16,4 адсотка крэдыт «Лёгкі» ў «Ідэя Банку» можна атрымаць і ў 68 гадоў. Галоўнае, каб на момант выплаты было не больш за 70 гадоў.
Аднак усе гэтыя абмежаванні дзейнічаюць для іншых праграм або строга пенсійных прадуктаў. Спецыялісты кол-цэнтра Белаграпрамбанка запэўнілі: аформіць куплю ў крэдыт у мясцовым аддзяленні былі павінны без праблем і абмежаванняў. Якімі ж інструкцыямі кіруюцца людзі на месцы, адмаўляючы ў гэтым? Каб разабрацца ў сітуацыі з нашым чытачом, патэлефанавала ў аддзяленне ў Бярозу. Начальнік аддзела рознічных продажаў запэўніла: гэта быў чалавечы фактар, «дзяўчынка пару месяцаў працуе», не ўнікла яшчэ ва ўсе нюансы. Прабачэнні начальніца прынесла праз журналіста, абяцала правесці тлумачальную працу з супрацоўнікамі. Увогуле, здавалася, пытанне знята, з кім не бывае. Распавёўшы чытачу, чым завяршылася размова, пачула ад яго, што гэтая «дзяўчынка» працуе не адзін год. Больш за тое, супрацоўніца пры ім параілася з калегай, з якой і вынесла сумесны вердыкт. Цяпер ужо стала непрыемна мне. Яшчэ мінус адзін патэнцыйны кліент для Белаграпрамбанка.
Калегі ў рэдакцыі жартуюць: здарылася б такое дзе-небудзь за мяжой, клiент у той жа самы дзень хадзіў бы з самым наварочаным лобзікам — у якасці маральнай кампенсацыі ад банка. А ў нас жа як — і чалавека з сівізной пакрыўдзілі, і імідж сабе сапсавалі. Многія яшчэ памятаюць выпадак у Брэсце, калі інвалід па слыху не змог купіць тэлевізар у крэдыт у адной з лізінгавых кампаній з-за таго, што ў яго не было мабільнага тэлефона. А вось у іншай фінустанове ўвайшлі ў становішча і аформілі пазыку. На жаль, прызнаваць памылкі могуць далёка не ўсе. Вядома, банкаўская сфера — не рытэйл, дзе многія ўспамінаюць залатое правіла «кліент заўсёды мае рацыю». У банкіраў — усё дакладна і па інструкцыі. Аднак інструкцыі павінны дзейнічаць для ўсіх. Сказаць проста «не», зірнуўшы толькі на сівыя скроні і не ўглыбіўшыся ў сутнасць, па меншай меры, неяк непрафесійна.
konoga@sb.by
