Не саджалі капусту ў панядзелак, аўторак, чацвер (так званыя мужчынскія дні; на маладзіку; у першыя дні пасля поўні (пра такую капусту казалі “гнілец”, г.зн. згніе); у “сухі дзень” (аўторак перад Пасхай) — капуста пойдзе ў храпкі; у “крывую сераду” (апошняя перад Тройцай) — будзе крывая і маленькая; у той дзень тыдня, калі ўвосень мінулага года пайшоў першы снег.
Пры пасадцы расады забаранялася есці хлеб, каб куры летам не дзяўблі капусту; смяяцца, інакш лісты капусты былі маршчыністыя.
Лічылася, што капусту нельга саджаць там, дзе раслі каноплі. Забаранялася займацца пасадкай рассады капусты жанчынам “калі яна нячыста” (калі ў яе рэгулы); парадзіхам да шасці тыдняў; цяжарным.
Прычым ведалі, што саджаць капусту павінна толькі жанчына. Калі да расады дакранецца мужчына, то добрага ўраджаю не будзе.
Лункі для раслін трэба было рабіць бярозавым колам.
Калі і як капусту садзілі
Высадку капуснай расады прымяркоўвалі да аднаго з вясновых свят, напрыклад на Івана Галавастага (7 чэрвеня), казалі: “Каб мая капустачка прымалася і ў галоўкі складалася”; на Розыгры (аўторак на наступным за Тройцай тыдні), каб расліны добра раслі і фарміраваліся ў галоўкі.
