Беларускi гумар
Ведае слабінку
Паміж мужам і жонкай:
— Толя, ты мяне кахаеш?
— Кахаю, але ж ты сёння ўжо купіла сабе сумачку! Што яшчэ хочаш?
— Нагледзела ў краме цудоўныя чаравікі!
Свая методыка
Размаўляюць дзве маладыя гаспадыні:
— Я хутка пазнаю, калі страва гатова...
— Па смаку?
— Не, па паху: калі патэльня або каструля прыгарыць.
Гатоў памерці
У маладых заканчваецца мядовы месяц. Жонка наварыла есці. А муж пачынае круціць носам, маўляў, нясмачна.
— А ты хіба забыў, як перад вяселлем казаў, што за мяне гатоў памерці? — дакарае жонка.
— Так і быць, — адказвае муж, хрысцячыся. — Давай свае пельмені!
Супакоіў
Правяраючы з раёна незадаволена ківае галавой, гледзячы на дрэнны ўраджай на палетках сельгаскааператыва.
— Гэта што! — апраўдваецца старшыня гаспадаркі. — Вось зараз заедзем да мяне дамоў. Пабачыце, якія цудоўныя ў мяне грады!
Самадастатковы
На сустрэчы з чытачамі ў пісьменніка пытаюць:
— Якія кнігі вы любіце чытаць?
— А навошта мне чытаць чужыя, калі я пішу свае?
Вось табе і малеча!
Па дарозе ідуць бабуля з чатырохгадовым унукам.
— Асцярожна, Васілёк, — гаворыць бабуля, — вунь насустрач «ту-ту» едзе!
— Не «ту-ту», а «Аўдзі-А4», — адказвае ўнук.
Міхась СЛІВА
