— Kiedy z mкїem przyjechali¶my w roku 1979 do Їіobina — bкd±c jeszcze absolwentami Witebskiego Uniwersytetu –aby pracowaж jako inїynierowie w zakіadzie futrzarskim, nawet nie my¶leli¶my o tym, їe bкdziemy mieli duї± rodzinк i dzieci. Zaabsorbowaіa nas praca. Ja znajdowaіam szczegуlne zadowolenie w pracy spoіecznej, Sasza za¶ wspaniale oswoiі siк w produkcji — teraz jest gіуwnym specjalist± w dziale marketingu. Nasze pierwsze dziecko — cуrka Nastia — pojawiіa siк, kiedy ukoсczyіam 26 lat.
Jako drugi w rodzinie Woroszyіowуw pojawiі siк Eugeniusz, pујniej Sergiusz. Swetіana stanкіa przed wyborem: maіy albo studia doktoranckie. Mуwi, їe w tym momencie musiaіa wsіuchaж siк w siebie: “A moїe jest to droga, ktуr± wskazaі mi Pan Bуg”. I wybraіa syna. A potem jeszcze czwуrkк dzieci: bliјniakуw Waniк i Aniк, Lizк i Georgija. Szybko rosn±cej rodzinie bardzo pomуgі zakіad. W jednym bloku przydzielono im dwa duїe mieszkania z sze¶cioma pokojami. Zasiіki socjalne z tytuіu opieki nad dzieжmi oraz pensja mкїa pozwalaіy czuж siк dosyж komfortowo. A teraz rodzina — na razie siіami 12letniego Iwana — projektuje wіasny dom. Dіugoterminowa bezprocentowa poїyczka na budowк mieszkania, udzielana obecnie przez paсstwo wielodzietnym rodzinom — wіa¶nie o tym na serio my¶l± Woroszyіowowie.
…Juї od 15 lat Swetіana pracuje wyі±cznie jako matka i wcale tego nie їaіuje, chociaї jej praca nie jest taka іatwa. Ale nie przyjmuje ona mojego wspуіczuj±cego u¶miechu. Pewnie, їe nie jest іatwo — mуwi. Ale przecieї z kaїdym dzieckiem wraca siк do dzieciсstwa i poznaje siк wszystko od nowa. A dzieci rosn± i bardzo duїo pomagaj±. Gotuj±, sprz±taj±, robi± zakupy, krz±taj± siк na dziaіce. Swetіana i Aleksander to postкpowi rodzice. Matka nie tylko co rano odprowadza dzieci do jednego z najlepszych zakіadуw edukacyjnych miasta — gimnazjum lingwistycznego (a do szkoіy juї chodz± wszystkie), ale rуwnieї czкsto siedzi razem z nimi na lekcjach. Wszystko po to, aby byж z nimi na jednym “poziomie” i pomagaж w razie konieczno¶ci. Nie mniej czasu Swetіana po¶wiкca wolnemu czasu dzieci, ktуre samochodem rozwozi po kуіkach i sekcjach. Filozofia rodzicуw jest prosta: dziecko powinno wyprуbowaж swych siі we wszystkim, aby znaleјж to najwaїniejsze, co bкdzie interesowaіo go w їyciu.
Trochк krкci mi siк w gіowie od ich maіych sukcesуw. 22letnia Nastia, ktуra jako pierwsza poszіa w ¶lady filozofii rodzicуw, obecnie robi doktorat na Paryskim Uniwersytecie Nauk Politechnicznych. Starsza cуrka jeszcze w szkole odnosiіa sukcesy w nauce jкzyka francuskiego, zwyciкїaj±c na olimpiadach i konkursach, wskutek czego otrzymaіa zaproszenie na bezpіatne studia na zagranicznej uczelni, na wydziale ekonomicznym. Drugi w kolejce — Eugeniusz — obecnie jest studentem Budapeszteсskiego Uniwersytetu Ekonomicznego. Prawie ta sama historia. Zdolno¶ж do jкzykуw i wіa¶ciwo¶ci charakteru doprowadziіy chіopaka do Wкgier, na wydziaі dyplomacji ekonomicznej. Matka jest pewna: dzieci skoсcz± studia, odbкd± dobr± szkoік їyciow±, a potem koniecznie wrуc± do domu, aby realizowaж siк tutaj.
Patrz±c na starszych bardziej dokіadaj± staraс mіodsze. Uczeс dziewi±tej klasy Sierioїa jest powaїnie zainteresowany siatkуwk±, fotografowaniem i nagraniami wideo. Wania wykazuje zdolno¶ci matematyczne. Ania ma same pi±tki, taсczy i robi wyroby z paciorkуw. Liza i Їora prуbuj± swych siі w sporcie i muzyce. Na pewno maj± wszystko przed sob±.
A matka jest trochк smutna. Wszyscy razem zbieraj± siк tylko na ¶wiкta — na Sylwestra i Boїe Narodzenie, przygotowanie do ktуrych w rodzinie Woroszyіowуw zaczyna siк juї w listopadzie — maj± bardzo nasycony program, na przykіad konkursy na lepsze ozdobienie pokojуw i choinek. Albo szycie strojуw karnawaіowych. Czarownice, Jeїyki, Czarodzieje, Muszkieterowie — kogo tu tylko nie spotka siк 31 grudnia. A impreza Sylwestrowa! Co roku dzieci przygotowuj± j± w tajemnicy przed rodzicami — jest to niespodzianka dla ojca i matki.
I je¶li Sylwester u Woroszyіowуw to fontanna nastroju, fajerwerki oraz nocny rozgardiasz przy choince z obowi±zkowym Dziadkiem Mrozem — Iwanem i ¦nieїk± — Liz±, ¦wiкto Boїego Narodzenia to jednak cicha rado¶ж rodzinnej uroczysto¶ci, kiedy krewni i bliscy zbieraj± siк przy jednym stole. Gк¶ nadziewana jabіkami, pierogi z grzybami, galaretka, pieczeс w garnkach. ¦miech, їarty, rozmowy, smakoіyki.
Woroszyіowowie opowiadaj± mi to wszystko i nagle rozumiem, їe wіa¶nie w takiej duїej rodzinie ¶wiкto to jest po chrze¶cijaсsku jasne i po ludzku piкkne. I cuda siк zdarzaj±. Trzeba tylko machn±ж domow± czarodziejsk± rуїdїk± o imieniu Miіo¶ж, w ktуrej siік tutaj wierzy siк bez zastrzeїeс.
Wioletta Draluk
