Жанна СУВОРАВА, в. Лойкі Гродзенскага раёна:
Хораша таму жывецца,
Хто на хутары жыве.
Рана ўстане, вакол
гляне,
Громка песню запяе.
Мой мілёнак —
трактарыст.
Ну а я — даярачка.
Я даю, а ён арэ —
Залатая парачка!
Ганна ЧОРНАЯ, г. Валожын:
Я працую ў ахвоту
Мілы мой два метры
ростам.
Мне любіць яго
няпроста,
Каб яго пацалаваць,
На ўслончык
трэба стаць.
Вася — гаспадар
заўзяты,
Ураджай сабраў багаты,
Ды хвалюемся мы ўсе,
Бо дажынкі ён спраўляе
Цэлы месяц пакрысе.
Пазнаёмілась з Ігнатам,
Не знайшоў ён маёй
хаты,
Я сказала — пры
дарожцы,
А ён бегае па вёсцы.
Мяне міленькі не любіць,
Развяла нас Светка.
У гародзе — лебяда,
А сама, як кветка!
Людмила ПРУДНИКОВА, г. Барановичи:
Копошатся воры в доме,
Я в сенях стою на
стреме.
Может, что-нибудь
найдут
И хозяину дадут?
Если б не было весны,
Не шумела б роща,
Если б не было жены,
Не ругала б теща!
