Дровы. Нарыхтоўкай дроў звычайна займаліся мужчыны. Лічылася, што той, хто накіраваўся ў лес па дровы на зіму, раней за іншых трапіць у лес і ссячэ першае дрэва, у таго “жыццё бу-дзе цяплейшым і багацейшым”.
- Час, на працягу якога займаліся нарыхтоўкай дроў, у народзе называлі “дрывасекам”. Пачыналіся “дрывасечныя тыдні” ў сакавіку—красавіку, а заканчваліся на Якава-дрывасека — ахоўніка дрывасекаў (22 кастрычніка).
- На працягу года былі дні, калі забаранялася займацца нарыхтоўкай дроў: на Каляды, на Саракі, у Вялікую пятніцу, у чацвер на Траецкім тыдні, у Градавую сераду, у нядзелю і святочныя дні.
- Катэгарычна забаранялася секчы дровы пасля заходу сонца.
- Дровы раілі нарыхтоўваць на збыта — апошнюю фазу Месяца; бо добра ведалі, што дровы, нарыхтаваныя ў поўню, хутка пагніюць.
- Забаранялася калоць дровы ці складаць іх на парозе хаты.
- На дровы бралі не ўсе дрэвы. Катэгарычна забаранялася секчы рабіну, бузіну, асіну, шыпшыну, вішню, а таксама дрэва, у якое трапіла маланка ці якое было вывернута з коранем у час буры.
- Калі пераязджалі з адной хату ў іншую, то сярод рэчаў, якія першымі ўносілі ў новую хату, па-вінны быць і дровы са старога падворка. Першы раз печ у новай хаце распальвалі менавіта гэтымі дровамі.
- Часам на вяселлі жаніха прасілі пакалоць дровы, каб той паказаў сваю спрытнасць і гаспадарлівасць.
- Па тым, як дровы гарэлі ў печы, прадказвалі надвор’е: гараць з трэскам — чакай маразоў; дрэнна распальваюцца, шыпяць, дымяць — чакай адлігі.
