Усю самабытную прыгажосць i шчодрасць народных талентаў сталiчнай вобласцi сабралi кiрмаш рамёстваў i святочны канцэрт
Гаманкiм кiрмашом рамёстваў з гульнямi, песнямi, пачастункамi распачыналася ў сталiцы творчая справаздача Мiнскай вобласцi, прысвечаная 65-годдзю вызвалення Беларусi ад нямецка-фашысцкiх захопнiкаў.
На Кастрычнiцкай плошчы свае вырабы прадставiлi амаль 100 майстроў народнай творчасцi з розных раёнаў вобласцi. Клецкiя вышыўкi, нясвiжскае саломапляценне, маладзечанскiя кошыкi i выцiнанкi, вiлейскае бондарства, мядзельская разьба па дрэве, капыльскiя тканыя ручнiкi i посцiлкi... Усю гэтую самабытную прыгажосць можна было не толькi пабачыць, але i набыць. А то i проста атрымаць у падарунак ад аўтара ў знак прыемнага знаёмства. Менавiта такiм яно стала для майстра керамiкi з Лагойска Мiкалая Стрэльчанкi i вядомага беларускага скульптара Iвана Мiско. З кiрмашу мастак-прафесiянал панёс сiмпатычную глiняную фiгурку, зробленую таленавiтым калегам-аматарам.
Мiж iншым, вядомых асоб на шматлюдным кiрмашы было нямала. Дырэктар Нацыянальнай бiблiятэкi Раман Матульскi прыглядаўся да слуцкiх лялек у народных строях, намеснiк мiнiстра культуры Уладзiмiр Грыдзюшка прымяраўся да шыкоўнага плеценага крэсла-качалкi любанскiх майстроў. Дэталёва знаёмiўся з кiрмашом i старшыня Мiнскага аблвыканкама Леанiд Крупец. Асаблiвую ўвагу кiраўнiка сталiчнай вобласцi прыцягнулi паясы, вырабленыя адной са старэйшых майстрых Валожыншчыны Марыяй Стасяловiч.
Людна было каля сталоў са стравамі беларускай народнай кухні, дзе шчодрыя гаспадыні з Любаншчыны частавалі гасцей мясцовымі прысмакамі: каўбаскамі і салам, пірагамі і блінцамі, кашай і калдунамі... Зразумела, не абышлося на кірмашы і без вясёлых народных песень, гульняў і забаў, да якіх лёгка далучалі ўсiх сама-
дзейныя артысты Міншчыны.
Прадоўжылася творчая справаздача сталічнай вобласці ў вялікай зале Палаца Рэспублікі, дзе адбыўся святочны канцэрт “Міншчына – сэрца Беларусі”. На галоўную сцэну краіны выйшлі лепшыя з лепшых — каля 70 аматарскіх творчых калектываў, у тым ліку дваццаць дзіцячых і пяць сямейных. Усе з ганаровымі званнямі — узорныя, народныя, за-служаныя. Аркестры, хоры, ансамблі харэаграфічныя, вакальныя, народнай музыкі, эстрадныя і цыркавыя студыі. Песенны дыяпазон – ад аўтэнтычнага фальклору да оперных арый. І толькі шчырае, “жывое”, адмысловае выкананне. Бо інакш не бывае, калі на сцэне – самыя народныя артысты.
Апладысменты, авацыі табе, Міншчына!
На здымку: вось гэта прысмакi.
