Майстры школьнага харчавання кінулі выклік фастфуду

Дзясяткі найсмачнейшых страў, арыгінальная сервіроўка, аўтары кулінарных шэдэўраў не хаваюць свайго хвалявання каля сталоў з беласнежнымі абрусамі. Конкурс прафесійнага майстэрства работнікаў школьнага грамадскага харчавання прайшоў у адным з рэстаранаў Гомеля.

За званні лепшых кухараў змагаліся больш за 40 чалавек. Асобную зборную сфарміравалі маладыя спецыялісты. А ў кулінарным паядынку па індывідуальнай праграме скрыжавалі чарпакі вопытныя повары з двух рэстаранаў.

Асартымент прадстаўленых страў выйшаў далёка за рамкі «пюрэ з катлеткай». Што датычыць меню, то яно хутчэй адпавядала ўзроўню банкета для VIP-персон. Мінаючы столік за столікам, журы выстаўляла ацэнкі па пяцібальнай шкале. Акрамя смакавых якасцяў ацэньвалі выкананне тэхналогіі, магчымасць масавай падрыхтоўкі, эстэтычнасць афармлення страў і нават знешні выгляд саміх удзельнікаў. Любы дэлікатэс трэба ўмець не толькі прыгатаваць, але і правільна падаць.

— Пачастуйцеся курынай катлеткай, — прапануе чарговы кухар і тут жа дзеліцца рэцэптам: — Адбіваем філе, робім начынне: сыр, часнок, маянэз, каўбаскі. Затым паніруем у яйку і сухарах, даводзім да гатоўнасці ў шафе для смажання.

Выглядае апетытна. Але ўразіць спрактыкаванае журы не так проста. Напагатове ў іх не толькі відэльцы, але і не менш вострыя пытанні:

— А колькі трэба часу, каб прыгатаваць трыццаць такіх порцый?

Зразумела, не кожная з прадстаўленых страў падыходзіць для штодзённага меню. Задача хутка накарміць некалькі сотняў хлопчыкаў і дзяўчынак ставіць жорсткія часавыя рамкі. Не апошнюю ролю адыгрывае сабекошт порцыі. Галоўная ж асаблівасць школьнага харчавання — сумясціць смачнае з карысным і якасным. Што значна складаней, чым можа здавацца.

— Вядома, з гадамі мяняецца асартымент прадуктаў, мы ўносім у рацыён свае распрацоўкі, але рыхтуюць нашы кухары па строгім рэгламентам — зборніка рэцэптур, — адзначае дырэктар КУП «Гомельскі гарадскі камбінат школьнага харчавання» Святлана Царык. – Ствараць нешта арыгінальнае кожны раз усё складаней і складаней, аднак у гэтым і заключаецца кулінарнае майстэрства.

Паралельна з прафесіяналамі свае высновы зрабіла «аматарскае» журы. У яго склад увайшлі непасрэдныя ўдзельнікі кулінарнай урачыстасці — кампанія старшакласнікаў. На пытанне, што з прадэгуставанага ім хацелася б убачыць у школьным меню, дзесяцікласніцы Валерыя і Ірына адказалі коратка: «Усё!» Асабліва дзяўчынак уразіла курыца, прасмажаная ў невялікай колькасці алею, з гарнірам з бульбы і свежай гародніны.

— Вельмі смачна, і калі б гэта нам такое давалі, было б выдатна. Галоўнае, каб кармілі сытна. Паколькі вучоба адымае шмат сіл і на абедзе хочацца папоўніць энергію. З таго, што мы спрабавалі тут, усё падрыхтавана на вышэйшым узроўні — ёсць сапраўдныя шэдэўры.

Юныя гурманы таксама адзначылі немалаважную ролю афармлення. Нават простая сцяблінка зеляніны, пакладзеная на грэцкую кашу, робіць яе апетытней. Такое меркаванне падзяляюць і спецыялісты.

— Асабіста я за тое, каб паляпшаць падачу страў, — кажа повар СШ № 63 Ірына Вараб`ёва. — Дзеці ахвотней ядуць, калі могуць узяць вазачку з салатай у руку, а не калупаць інгрэдыенты відэльцам у талерцы.

Дарэчы, прыгатаваныя ёй кашы былі раскладзены па «збанках» з гарбузоў. А кавалачкі пшанічнага хлеба ў салаце «Дружба» замаскіраваны пад сухарыкі-кірыешкі, да якіх амаль рэфлекторна цягнецца дзіцячая рука. Кухары кажуць, што густы дзяцей вызначаюцца культурай харчавання, якая прышчапляецца дома. Тым больш прыемна, што ў апошні час дзятва ўсё часцей аддае перавагу здаровай ежы — салатам, супам і кашам.

Увогуле, майстры школьнага грамадскага харчавання гатовы не толькі кінуць выклік фастфуду, але і даказаць, што іх прафесія — гэта амаль мастацтва. Як музыка ці паэзія.

proleskovskiy77@mail.ru

Фота Івана КУЗМЯНКОВА