Zaprawdę są wydarzenia, których nie niweluje czas. Należy do nich Dzień Zwycięstwa obchodzony 9 maja. Cokolwiek dzieje się we współczesnym świecie, znaczenie tej daty nie staje się mniej ważne. Pamięć o bohaterstwie radzieckiego żołnierza nadal jest trwała.
Wielkie straty wyrządziła II wojna światowa białoruskiej ziemi. W kraju zginęło około trzech milionów ludzi, zrujnowano kilkadziesiąt miast i tysiące wsi. Prawie pół miliona Białorusinów wywieziono na prace przymusowe do Niemiec. W okresie okupacji na terytorium Białorusi naziści założyli kilkadziesiąt obozów śmierci, setki więzień i gett, w których zginęło kilkaset tysięcy starszych osób, kobiet i dzieci. Nie można czegoś takiego zapomnieć.
Nic dziwnego, że właśnie na białoruskiej ziemi powstał niesłychany w historii powszechnej ruch oporu. Mściciele z ludu nie zostawiali w spokoju wrogów ani w dzień, ani w nocy. Ponad półtora miliona urodzonych na Białorusi ludzi walczyło na frontach II wojny światowej. Białorusini walczyli do końca pod Moskwą, Leningradem, Stalingradem i Kijowem, uczestniczyli w wyzwoleniu wsi i miast swojej ojczyzny oraz państw Europy Wschodniej i Środkowej. Około 400 urodzonych na Białorusi wojskowych zostało generałami i admirałami, dowodzili w latach wojny jednostkami wojska i floty. Za bohaterstwo w obronie ojczyzny w latach wojny 448 Białorusinów uhonorowano tytułem Bohatera Związku Radzieckiego, czworo z nich — dwukrotnie.
W latach wojny zginął co trzeci obywatel Białorusi. Taka jest cena wolności. Pamiętamy o tym. Powinni wiedzieć również inni. Po II wojnie światowej Białoruś została jednym z założycieli Organizacji Narodów Zjednoczonych. Wcale nie każde państwo ma takie prawo. Białoruś — wówczas jedną z republik Związku Radzieckiego — wybrano ze względu na jej wielki wkład w walkę z nazizmem. Obiektywnie i zasłużenie.
Maj zawsze jest szczególnym miesiącem. Jest to miesiąc zwycięstwa nad nazizmem w II wojnie światowej. Na Białorusi szanuje się bohaterstwo żołnierzy. W kraju żyje około dwudziestu tysięcy byłych żołnierzy frontowych i partyzantów II wojny światowej. Jest ich coraz mniej. O kombatantów nadal dba państwo. Warto o tym przypomnieć, zważając na obalenie symboli zwycięstwa w niektórych krajach. W naszym kraju święto zwycięstwa jest ważne, ponieważ prawie w każdej rodzinie, w losach bliskich osób II wojna światowa pozostawiła swój ślad.
Czy wielu współczesnych nastolatków zastało przy życiu bohaterów wojny? Co o niej myślą? Można przytoczyć mnóstwo przykładów, gdy bardzo młodzi ludzie uczestniczyli w poszukiwaniach żołnierzy, którzy zaginęli w latach wojny, ustalili nazwiska dotychczas nieznanych żołnierzy, pomagali kombatantom. Wiedzą i pamiętają o wojnie. Szanują zwycięzców.
Czas mija i świat, jego konfiguracja, jak mówią politycy, zmienia się. Lecz prawdziwe wartości nie ulegają weryfikacji. Białoruś buduje swoje stosunki z innymi krajami na zasadzie dobrego sąsiedztwa. Jest to jej współczesne credo polityczne.
A zwyciężać najlepiej w konkursach. To dobry sposób, by sprawdzić, kto jest lepszy. Jak w sporcie, gdzie ludzie rywalizują o prawo być pierwszym. Taka konkurencja, mimo ostrej walki, ma charakter pokojowy.
Dziś potrzeba więcej partnerstwa: między ludźmi, między krajami. Taka jest istota strategiczna współpracy międzynarodowej: jedynie słuszna i aktualna. Tym się kieruje Białoruś w polityce zagranicznej. Partnerstwo stanowi podstawę stosunków z innymi państwami. O priorytetach politycznych powiedział prezydent w dorocznym Orędziu do narodu białoruskiego i Zgromadzenia Narodowego. Publikacja orędzia pozwoli czytelnikom lepiej zrozumieć stanowisko kraju, który chce zostać pełnoprawnym partnerem i jest otwarty dla najbardziej szerokich kontaktów.
Wiktar Charkou
