Зоопарк готовит зимние квартиры для своих питомцев

Зімовы люкс для Трыстана

Пакуль ільвы, тыгры, зебры і іншыя жывёлы атрымліваюць асалоду ад апошніх цёплых дзянькоў, супрацоўнікі Мінскага заапарка напярэдадні халадоў рыхтуюць вальеры сваіх гадаванцаў і старанна сочаць за іх рацыёнам. На зімовы перыяд некаторых цеплалюбівых жывёл ужо перавялі ў крытыя апартаменты. Карэспандэнт «Р» пабывала ў заапарку і даведалася, як змяняецца жыццё ягоных насельнікаў з прыходам халадоў?

Перасяленне жывёл і птушак у цёплыя «кватэры» ідзе поўным ходам. 

Цёпла, як дома

З першымі замаразкамі ўсіх цеплалюбівых жывёл перавядуць у спецыяльныя домікі. Для астатніх уцяпляюць вальеры і зімоўнік. Адным словам, да кожнага «жыхара» індывідуальны падыход.

— Цеплалюбівых жывёл і птушак паступова пераводзім у крытыя вальеры, — сустракае нас на ўваходзе малодшы навуковы супрацоўнік заапарка Анастасія Батурэвіч. — Некаторых, напрыклад сурыкатаў, пеліканаў, бакланаў, перавялі ў закрытыя для наведвальнікаў памяшканні. Таму гэтых насельнікаў можна будзе ўбачыць толькі вясной. А вось на фламінга і малпаў можна паглядзець праз шкло.


Першымі да халадоў рыхтуюцца самыя цеплалюбівыя насельнікі заапарка — малпы. У канцы верасня яны пераехалі з летніх вальераў у зімовыя, у якіх ёсць усё неабходнае, каб перачакаць халады з камфортам. Батарэі падтрымліваюць аптымальную тэмпературу, а добрая вентыляцыя забяспечвае прыток свежага паветра. З забавак — ліяны, паліцы і іншая гульнявая атрыбутыка.

— Зараз малпам даём сезонную гародніну і садавіну. Асабліва да спадобы ім прыйшлася морква. Пакуль частуем свежай, а ўзімку будзем варыць. Капусту таксама любяць. Зараз свежую, зімой — квашаную, — кажа пра густы прыматаў Анастасія Батурэвіч.

Шымпанзэ на перыяд халадоў выдаюць утульную коўдру. Калі тэмпература апускаецца да 8—9 градусаў, выхад на вуліцу перакрываюць, каб прыматы не прастудзіліся. А вось японскія макакі, у адрозненні ад астатніх відаў, любяць зіму і выдатна пераносяць холад, нездарма іх называюць «снежнымі малпамі».

— Малпы-гусары гэтай зімой паселяцца ў адным вальеры з мангустамі, — расказвае Анастасія. — Гэта наш першы вопыт, мы яго падгледзелі ў іншым заапарку. Мангусты будуць засяляць першы ярус вальера — падлогу і домікі, а малпы-гусары паселяцца на верхніх паліцах. Калі жывёлы паладзяць, будзем практыкаваць такі тып зімоўкі і ў наступным годзе.

Па словах навуковага супрацоўніка, многія драпежнікі, нягледзячы на ​​сваё трапічнае паходжанне, цалкам адаптаваліся да беларускіх зім. Так, у вальерах застануцца рысь, леапарды, ільвы і тыгры. Жыллё кожнага мае ўваход у цёплае памяшканне. Цеплалюбівыя страусы таксама спакойна шпацыруюць па сваім вальеры нават у мінусавую тэмпературу. Зараз актыўна ідзе нарыхтоўка сена. Яно пойдзе як на ўцяпленне вальераў, так і на падкормку. Акрамя сена, вальеры ўцепляць апілкамі.

У адных жывёл у вальеры ёсць уваход у цёплае памяшканне, у другіх устаноўлены цеплавыя гарматы, для трэціх закупілі ультрафіялетавыя лямпы.

— У адных жывёл у вальеры ёсць уваход у цёплае памяшканне, у другіх устаноўлены цеплавыя гарматы, для трэціх закупілі ультрафіялетавыя лямпы, — пералічвае Анастасія.

Есці пададзена

Пакуль адны жывёлы пераязджаюць у падрыхтаваныя апартаменты, іншыя проста апранаюць зімовыя кажушкі. У ваўкоў і ліс з ранняй восені адрастае густы падшэрстак. Вось ужо каму халады не страшныя! Не баяцца іх і рысі. Такімі пушыстымі дзікія кошкі бываюць толькі ўвосень. Поўсцю абраслі нават падушачкі на лапах, каб не холадна было ступаць па снезе. Зубру ад надыходзячай зімы таксама ні холадна ні горача.

Зубру ад надыходзячай зімы ні холадна ні горача.

Па новым прасторным вальеры шпацыруе пара аленяў. Усюды за імі ходзяць двое малых. Яны баязліва хаваюцца за маму і з цікавасцю назіраюць, як старэйшыя браты смела цягнуцца да наведвальнікаў. Дарослае пакаленне не крыўдзіць маладое. У прасторным вальеры хопіць месца ўсім. Трава, кара, галінкі дрэў і іншая даступная расліннасць складаюць аснову рацыёну гэтых жывёл. І ўсё ж яны не адмаўляюцца ад ласункаў наведвальнікаў. Падкормліваючы маладняк морквай, Анастасія Батурэвіч распавядае:

— Ва ўсіх капытных таксама ёсць уваход у цёплае памяшканне. Падлогі ў іх мы ўжо даўно ўцяплілі апілкамі і саломай. Пры нізкіх тэмпературах зебры і вінтарогія козачкі, напрыклад, адтуль наогул не выходзяць. У адрозненне ад іх вярблюд часам ходзіць па снезе. Ночы ў пустынях не гарачыя, таму гэтыя жывёлы хутка адаптаваліся да нашых зім. У іх ужо з'явіўся густы падшэрстак.

Нарыхтоўка корму на зіму ідзе поўным ходам. Жывёлы ахвотна з'ядуць струковы гарох і фасолю, ягады, грыбы, пачаткі кукурузы, шчаўе, гарбузы, яблыкі і грушы... Але больш за ўсё малпы рады кошыкам сланечніку, з якіх яны любяць даставаць семечкі.

 
Такімі пушыстымі дзікія кошкі бываюць толькі ўвосень.

Зіма — халады

А што з птушкамі? Першымі ў зімовыя вальеры перамясцілі насельнікаў паўднёвых шырот — пеліканаў, марабу, папугаяў. Яны будуць недаступныя для агляду да вясны. Хутка ў цёплыя апартаменты пераселяць султанак — гэта маленькія ярка-сінія птушкі з доўгімі пальцамі. У драпежных птушак родам з паўночных шырот вырасла пуховае пер'е, якое абараняе іх ад пераахаладжэння. Каляводныя птушкі — суханосы, крыжанка, канадскія казаркі, огары, бягунок — застануцца зімаваць на адкрытым паветры. Для іх галоўнае — наяўнасць вадаёма і корму. Домікі ўсіх птушак уцяплілі сенам і саломай. А вось кантактная пляцоўка заапарка будзе працаваць да першых замаразкаў, потым закрыецца да вясны.

На розных будынках заапарка буслы звілі пяць гнёздаў. Маладняк ужо стаў на крыло і паляцеў з дарослымі асобінамі ў вырай. Самыя гультаяватыя засталіся зімаваць у Мінску. У марозныя дні заапарк бярэ іх пад апеку і пускае пагрэцца ў цёплыя памяшканні. Ды яшчэ і смакатой частуе!

Той, хто бываў у сталічным заапарку, вядома, бачыў улюбёнца публікі — бурага мядзведзя. Трыстан важна ходзіць па клетцы і час ад часу ўстае на заднія лапы, каб агледзецца па баках.

— Трыстан меней актыўны, чым улетку, — заўважае Анастасія Батурэвіч. — Цяпер яму даём чорны хлеб і моркву. Наогул, для кожнай жывёлы заатэхнікі распрацавалі індывідуальны рацыён.

Па суседству з Трыстанам пасялілася мядзведзіца Нюра. Яна дама незалежная. Са сваёй бярлогай, абсталяванай па апошнім слове мядзведжай тэхнікі. Апілкі, салома — усё ляжыць. Тут Нюра і перачакае, а дакладней, пераспіць халады. У далёкай частцы вальера ў Трыстана таксама ёсць драўляная бярлога, уцепленая апілкамі і сенам. Абодвум мядзведзям з пачатку ліпеня павялічылі рацыён для нарошчвання тлушчу, у лістападзе яго будуць памяншаць, каб мішкі пачыналі рыхтавацца да спячкі. Звычайна да зімы касалапыя набіраюць каля 200 кілаграмаў вагі. Але як паказвае вопыт папярэдніх гадоў, у спячку сталічныя мядзведзі ўпадаюць толькі пры лютых маразах. Шпораносныя чарапахі ў спячку таксама залягаць не стануць. Яно і зразумела: цёпла, ды і кормяць прыстойна.

Перасяленне жывёл у цёплыя вальеры ідзе поўным ходам. Як толькі тэмпература дасягне мінусавой адзнакі, астатніх цеплалюбівых таксама перавядуць у падрыхтаваныя зімоўнікі.

gorbatenko@sb.by
Полная перепечатка текста и фотографий запрещена. Частичное цитирование разрешено при наличии гиперссылки.
Заметили ошибку? Пожалуйста, выделите её и нажмите Ctrl+Enter