Здараецца ж такое: другі год запар “зажынкі” ў Верхнядзвінскім раёне “абмывае” дождж. Летась падобнае адбылося на полі КУВСГП “Каханавічы”, а сёлета – у “Лявонішана”. Пачалося свята на полі, а закaнчвалася на зернетаку.
Фота Ксеніі КАВАЛЁНАК
Дырэктар гаспадаркі Жана Тарлецкая, дарэчы, адзіная ў раёне жанчына-кіраўнік сельгаспрадпрыемства, пажартавала на гэты конт, што, маўляў, дождж у дарогу — гэта на шчасце.
І тут ёй цяжка запярэчыць: на самых бедных землях, дзе бал глебы ўсяго 20, летась сабралі звыш 41 цэнтнера збожжавых. А раён і наогул паставіў рэкорд, атрымаўшы ўпершыню звыш ста тысяч тон хлеба.
Як будзе сёлета? Пакуль можна сказаць адно: усе настроены сабраць да зярнятка вырашчаны нядрэнны ўраджай. Так, дырэктар ААТ “Прудзінкі” Васіль Краснік, які атрымаў летась па 60 цэнтнераў на круг, прызнаецца, што і сёлета азімая пшаніца дасць такую ўраджайнасць.
Асаблівая ўвага сушыльнай гаспадарцы. У кожным сельгаспрадпрыемстве ёсць па аднаму сучаснаму высокапрадукцыйнаму агрэгату, а ў ААТ “Шайцерава” нават два. Да трох сушылак падведзены прыродны газ, астатнія — на вадкім паліве. Праблемы з ім вырашаюцца праз таварны крэдыт і ўласныя сродкі.
Збожжавыя верхнядзвінцам неабходна абмалаціць на 22 тысячах гектараў. Нагрузка на адзін камбайн складае каля двухсот гектараў.
saulich@bk.ru
