Мабыць, мала хто ведае, што, акрамя прозы, знакаміты беларускі пісьменнік Змітрок Бядуля (сапраўднае імя — Самуіл Яфімавіч Плаўнік) пісаў яшчэ і вершы. Больш успамінаюцца яго празаічныя творы: «Салавей», «Язэп Крушынскі», «У дрымучых лясах», казка «Сярэбраная табакерка» і іншыя. Сёння ўзгадаем адзін з яго лірычных вершаў, які называецца «Дазволь». Дата напісання — 1911 год.
Дазволь цябе любіць, як кветачку на полі,
Як явар малады, што над ракой стаіць,
Як залатую птушку, што жыве на волі,
Дазволь цябе любіць.
Дазволь цябе любіць за песню, што я чую,
За срэбны гучны смех, што чыстатой звініць,
За вочы ясныя, за душу маладую
Дазволь цябе любіць.
Дазволь цябе любіць за светлыя часіны,
Якія ты даеш мне ў шчасці перажыць,
За шчырае натхненне, мілая дзяўчына,
Дазволь цябе любіць.
А вось як гучыць гэты твор у перакладзе на рускую мову, які зрабіў Генадзь Рымскі:
Позволь тебя любить, как колокольчик в поле,
Как тополь молодой, что за рекой стоит,
Как золотую птицу, что живет на воле,
Позволь тебя любить.
Позволь тебя любить за песню огневую,
За звонкий чистый смех, что серебром звенит,
За очи ясные, за душу молодую
Позволь тебя любить.
Позволь тебя любить за истинное счастье,
Которое даешь мне в жизни пережить,
За радость и печаль, что даришь в одночасье,
Позволь тебя любить.
А цяпер, як заўжды, некалькі слоў звычайных перакладаў:
Маснічына — половица
Насельнік — обитатель
Пацёхкаць — пощелкать
Каляндра — кориандр
Зухаватасць — ухарство, удаль
Апранаха — одежина
Ваўкалак — вурдалак, упырь
На гэтым сёння ставім кропку. У наступны раз, спадзяюся, зноў нешта цікавае пашукаем.
