Узнавілі традыцыю пяць гадоў таму. За гэты час жыхарам мястэчка ўдалося рэканструяваць самыя цікавыя моманты даўняй традыцыі. У наш час яна стала каларытнай адметнасцю Карэліцкага краю. Апантаныя культурным здабыткам продкаў землякі ў канцы лютага запрагаюць коней, прыбіраюць іх кветкамі і званочкамі, ставяць на воз упрыгожаную прасніцу з кудзеляй і едуць катацца па вёсцы з песнямі і музыкай. Як святкуюць Улассе ў Луках, расказала карэлічанка Аксана Басюк.
— Нашы продкі каталіся на вазах, запрэжаных коньмі, прычым ездзілі доўга, кругамі, — піша наша чытачка. — У даўнія часы лічылася, што чым даўжэй у канцы зімы праедзеш на кані, тым лепшы вырасце лён. Галоўныя ўдзельнікі свята — валачобнікі. Яны хадзілі па вёсцы з песнямі і печывам пад назвай «хрэсцы» ў форме бараны ці сярпа. Такое хаджэнне атрымала назву «спяваць вясну».
Жанчыны рабілі невялікія снапкі лёну (па-мясцоваму «ручкі»), якія перадавалі мужчынам. А тыя, у сваю чаргу, павінны былі выехаць у поле і кінуць «ручкі» як мага далей, каб і лён урадзіўся доўгі.
Сёлета на «конскім свяце» каталі колы, забівалі на хуткасць цвікі ў драўляныя калодкі, аб’язджалі маладых коней, навыперадкі насілі чыгуны з бульбай. Тым самым пакідалі сабе адзін дзень для забаў, бо, пачынаючы з наступнага дня пасля Уласся, надыходзіў час думаць пра пачатак сельскагаспадарчага года. Людзі жылі прадчуваннем хуткага абуджэння прыроды, загартоўвалі насенне для пасадкі.
Фота Сяргея СТОЛЯРА.
Свята слова і гармоніі
На цікавую вечарыну, прысвечаную роднай мове, нядаўна запрасілі землякоў вучні салігорскай гімназіі № 2. Удзельнікі літаратурна-краязнаўчага аб’яднання «Вытокі» пад кіраўніцтвам Людмілы Клішэвіч, пісьменніцы Валянціны Бабко-Аляшкевіч і бібліятэкара Ніны Мігун прадставілі гасцям мерапрыемства літаратурна-музычную кампазіцыю. На вечарыне гучалі песні і вершы класікаў беларускай літаратуры Янкі Купалы, Якуба Коласа, Максіма Багдановіча. Дзеці чыталі вершы і ўрыўкі з мастацкіх твораў.
«Было прыемна назіраць за тым, з якой увагай і цікавасцю прысутныя слухалі вершы, адгадвалі загадкі, — падзялілася ўражаннямі Валянціна Віктараўна. — Мы ўпэўніліся: родную мову маладое пакаленне беларусаў ведае і з задавальненнем на ёй размаўляе. А чым больш цікавых літаратурных вечарын, тым больш захаплення культурнай спадчынай нашага народа!»
Фота даслала Валянціна БАБКО-АЛЯШКЕВІЧ.
kuzmich@sb.by
Паважаныя сябры! Прапануем вам даслаць цікавыя гісторыі пра тое, што нам, беларусам, дапамагае жыць у міры і згодзе. Раскажыце, як вы паспрыялі вырашэнню праблемы сябра, суседа або знаёмага. Падзяліцеся з намі сваімі гісторыямі. Няхай яны стануць прыкладам таго, як важна берагчы ўсё, што маеш, імкнуцца да стварэння і верыць у лепшае. Пішыце! Не забудзьце падмацаваць кароткія гісторыі фотаздымкамі!
Чакаем вашы лісты і фота на электронную скрыню dobra.sprava.23@gmail.com з кароткай інфармацыяй пра сябе і пра тое, хто і што адлюстравана на фота. Лепшыя з іх будуць апублікаваны на старонках «СГ», а таксама на партале sb.by.
