«Наперад да буйнай калектыўнай гаспадаркі!» — пад такім дэвізам пачала працаваць газета «Беларуская вёска» пачынаючы са жніўня 1929 года.
Вось як адгукнуўся на гэту падзею супрацоўнік рэдакцыі, вядомы паэт Паўлюк Трус:
Руйнуюцца межы паасобнай гаспадаркі
140 гаспадарак Клімавіцкага раёна арганізавалі адзін буйны калгас
(ад нашага спецыяльнага карэспандэнта)
«Першымі запісаліся ў калгас партыйная і камсамольская ячэйкі, а потым і актыў вёскі Дубровіца. Неўзабаве быў скліканы агульны сялянскі сход. На ім 60 гаспадароў запісаліся ў калгас. 13 адправілі на пасяленне ў Сібір, а заможнікі, дык тыя нікуды, так іх цяпер і дражняць «нехацімцамі»…
Да Дубровіцы вырашылі далучыць яшчэ вёску Папехінку. Сяляне там жывуць куды багацей.
На сходзе можна было пачуць такія выразы:
— Вы хочаце сагнаць нас у камуну…
— У Салаўкі нас не сашлеш, калі будзем выступаць на сходзе…
— Будуць стаяць над каркам прыганятыя…
Назвалі калгас «Ленінскі шлях». У ім — 900 гектараў зямлі, 719 душ, 400 — працаздольныя. Пакуль што гэта — самы буйны калгас у Беларусі.
…З лугу вяртаюцца касцы… Наперадзе ідзе старэнькі дзядок і запявае:
— Таварышу Рыкаву, прэдсаўнаркому, мы, калгаснікі, шлем свой прывет!..»
Паўлюк ТРУС
(«Беларуская вёска», 23 жніўня 1929 г.)
Сатырычны верш Паўлюка Труса
«Як чытаюць «Беларускую вёску» бядняк… кулак… сельсавецкі лайдак».
У «Беларускай вёсцы» былі ўпершыню надрукаваныя многія вершы Паўлюка Труса. Некаторыя напісаныя як бы на зададзеныя сельскагаспадарчыя тэмы: да прыкладу, «Калі хочаш, каб быў ураджай, дык жывёлу на рунь не пускай»...
А паэт Пятро Глебка прысвяціў дню калектывізацыі верш 
«Час да шчасця ісці», які газета змясціла на першай старонцы.
Леніна ШУМАН, журналіст-ветэран «Белорусской нивы»
