“Dziś bardziej niż kiedykolwiek ważne jest, aby pamiętać historię kulturową swojego kraju, znakomitych ludzi Białorusi — podkreślił Prezes Zarządu banku Siergiej Rumas na prezentacji książki-albumu Aleksander Kiszczenko. Kronikarz XX wieku w Narodowym Muzeum Sztuki. — Cienie wszelkiego rodzaju kryzysów gospodarczych i finansowych będą mijać, codzienne problemy zostaną również rozwiązane, ale za tymi codziennymi problemami nie możemy zapomnieć to, bez czego nie może pełnowartościowo istnieć człowiek — kulturę narodową”.
Oczywiście, Aleksander Kiszczenko — wybitnym białoruskim artystą. “Książka-album zostanie godnym hołdem dla wielkiego mistrza. Mam nadzieję, że za pomocą wydania każdy będzie mógł na nowo odkryć dla siebie osobowość i sztukę Aleksandra Kiszczenki” — uważa Siergiej Rumas.
Twórcze dziedzictwo artysty składa się z setek dzieł. Aleksander Kiszczenko — autorem wyjątkowego Gobelinu Wieku. Praca ta wykonana jest ręcznie z wełny. Po raz pierwszy została zaprezentowana publiczności w 1996 roku. Za gobelin artysta otrzymał Nagrodę Państwową Białorusi. Unikatowe płótno zostało wpisane do Księgi Rekordów Guinnessa jako największy gobelin świata, zostało uznane za skarb narodowy. Na płótnie o wielkości 19 na 14 metrów autor przedstawił najbardziej znanych osób z przeszłości i teraźniejszości — w sumie ponad 80 portretów. W maju 2014 roku Bank Rozwoju zorganizował w swoim biurze demonstrację Gobelinu Wieku.
Aleksandrowi Kiszczence poświęcone filmy dokumentalne. W jednym z nich został utrwalony proces ręcznego tkactwa Gobelinu Wieku na Borysowskiej Fabryce Sztuki Użytkowej. Wiadomo, że specjalnie dla stworzenia ogromnego dywanu-obrazu autor sam wymyślił projekt gigantycznego krosna w formie sześcianu.
Gobelin Wieku — płótno o wadze trzysta kilogramów, o wysokości sześciopiętrowego domu jako dzieło sztuki zdobniczo-użytkowej nie ma sobie równych w świecie ze względu na mistrzostwo wykonania i skalę wcielenia koncepcji w materiale. Jego tkali od prawie sześciu lat. Powierzchnia płótna jest 266 metrów kwadratowych, a łączna długość stosowanej nici jest 806 kilometrów!
Tą pracą Kiszczenko niby podsumowywał swoje życie artystyczne i cały wiek. “Być może, Gobelin Wieku — to mój śpiew łabędzi” — te prorocze słowa wypowiedział w 1995 roku na prezentacji “obrazu”. Po śmierci artysty ogromnemu płótnu udzielono tylko dwóch prezentacji publicznych — i oba razy w Mińsku, choć z pewnością jest godno tego, aby jego zobaczył świat.
Nina Kucharenko, wdowa Aleksandra Kiszczenki, będąc zawodową artystką, pomagała mężowi stwarzać Gobelin Wieku na etapie “technicznym”, podczas przygotowania szkiców na tekturze, według których pracowały następnie borysowskie mistrzyni. Tak, kiedyś Nina Kucharenko była muzą artysty Kiszczenki, której obraz malował w wielu pracach. Nina była jego uczennicą, asystentką, pomocnicą. Nina była koleżanką i żoną, czyli tą ogromną rezonansową przestrzenią, w której najlepiej brzmiała wysoka twórcza struna wielkiego artysty Aleksandra Kiszczenki. Dziś jest strażniczką jego bogatego dziedzictwa. Nina Kucharenko podjęła tę misję dobrowolnie. Właściwie, inaczej nie mogło być. Po tym wszystkim, nie tylko pielęgnuje pamięć o bliskiej osobie. Ona jest dumna ze wszystkiego, co zrobił Aleksander Kiszczenko, i chce, żeby jego twórcze dziedzictwo doszło dzięki swojej istocie do potomków, którymi artysta myślał wszystkich ludzi na planecie.
— Ta misja naprawdę jest bardzo kłopotliwa — mówi Nina Kucharenko. — Jest bardzo ważna. Na moich barkach leży wielki ciężar odpowiedzialności. Powiem, że jednej osobie jest trudno to podjąć. Jestem bardzo wdzięczna dziś Bankowi Rozwoju, Prezesowi Zarządu Siergiejowi Rumasowi za tę ważną sprawę, za to ogromne wsparcie, które okazali, wydając ten wspaniały album, poświęcony twórczości Artysty Ludowego Białorusi Aleksandra Kiszczenki.
Aleksander Kiszczenko był bardzo płodnym artystą, pozostawił około czterystu obrazów tylko w pracowni. To nie wspominając gobeliny. — U mnie bywa dużo zwiedzających — opowiada Nina Kucharenko. — Wychodzą w dobrym nastroju. Każda z jego prac niesie tylko pozytywną energię. Był miłośnikiem życia i podziwiał wiele rzeczy z miłością. Do mnie bardzo często zwracają się, aby uzyskać materiały o Aleksandrze Michajłowiczu. Ostatnio nakręcono film o nim, jego twórczośi uczą w podręczniku z historii Białorusi w rozdziale Kultura: jego Gobelin Wieku i gobelin o Czarnobylu, który wisi w siedzibie ONZ. Jego twórczość jest wieloaspektowa.
Nina Kucharenko od dawna chciała zrobić album, poświęcony Aleksandrowi Kiszczence: jego monumentalnym dziełom i obrazom. I dzięki Bankowi Rozwoju marzenie się spełniło.
Władimir Wielichow
