Сёння прапануем вашай увазе пераклад верша Сяргея Ясеніна. Мяркую, яго ўсе ведаюць, тым не менш колькі радкоў нагадаем:
Заметался пожар голубой,
Позабылись родимые дали.
В первый раз я запел про любовь,
В первый раз отрекаюсь скандалить.
Был я весь — как запущенный сад,
Был на женщин и зелие падкий.
Разонравилось пить и плясать
И терять свою жизнь без оглядки…
А цяпер паглядзім, як гэтыя радкі гучаць на беларускай мове:
Мітусіцца блакітны пажар,
Падзабыліся родныя далі.
Упершыню пра каханне, на жаль,
Заспяваў, як зарокся скандаліць.
Быў я ўвесь — як запушчаны сад,
На жанчын і напоі быў ласы.
Разлюбілася крочыць назад —
Піць з жыццём праз люстэрка сам-насам.
Мне бы толькі глядзець на цябе,
У вачэй златакарую бездань,
Быць у шчасці з табой і ў журбе,
Каб да іншага ты не пабегла.
Рухі плыўныя, лёгкі твой стан,
Ты бы ведала сэрцам упартым,
Як умее кахаць хуліган,
З непадкупным якім азартам…
Я б навекі пайшоў за табой
І ў свае, і ў далёкія далі…
Раз ужо заспяваў пра любоў,
То, напэўна, і хопіць скандаліць.
Пасля гэтых узнёслых радкоў — звычайныя пераклады:
клок, пучок — жмут
неказистый — нягеглы
кипяток — кіпень, вар
летучая мышь — кажан
стихия, нашествие — навала
писулька — цыдулка
воскресенье — нядзеля
лавочник — крамнік
пустыня — пустэльня
ножичек — складанчык
прочный — трывалы
красиво — хораша
двумя руками — аберуч
чепец — каптур
туловище — тулава
сверчок — цвыркун
отзвук — пошчак
шипеть — сыкаць
терпение — трыванне
интерес — цікавасць
удобнее, ловчее — ямчэй
солнышко — сонейка
роза — ружа.
Ну і досыць. У наступны раз, спадзяёмся, зноў нешта перакладзём.
