Сёння звернемся да творчасці знакамітай рускай паэткі Ганны Ахматавай. Прапануем прачытаць верш пад назвай «9 снежня 1913 года». Безумоўна, на мове арыгінала:
Самые темные дни в году
Светлыми стать должны.
Я для сравнения слов не найду —
Так твои губы нежны.
Только глаза подымать не смей,
Жизнь мою храня.
Первых фиалок они светлей,
А смертельные для меня.
Вот, поняла, что не надо слов,
Оснеженные ветки легки...
Сети уже разостлал птицелов
На берегу реки.
А вось як гучаць гэтыя радкі ў перакладзе на матчыну мову, які зрабіла Таццяна Папова:
Самыя цёмныя году дні
Светлымі мусяць стаць.
Вуснаў пяшчотных такіх тваіх
Словамі не параўнаць.
Толькі, прашу, не ўзнімай вачэй
Ты на мяне, ўгару.
Браткаў вясновых яны святлей,
Глянуўшы ў іх — памру.
Я зразумела: словы — лухта,
Ў шэрані лёгкай галлё...
Ўжо ля ракі птушкалоў разаслаў
Ў снезе сіло сваё.
На гэтым сёння ставім кропку, а ў наступны раз, спадзяюся, зноўку нешта цікавае пашукаем.
