Wyższa szkoła jazdy

Maіy punkt, ktуry kr±їyі wokуі lotniska nad miastem Moіodzieczno, lokalni mieszkaсcy najpierw wziкli za UFO. Zbyt szybko poruszaі siк on w niebie, dziarsko zakrкcaj±c. Ale ufolodzy cieszyli siк na darmo: mieszkaсcy innych planet nie wysyіali do nas їadnych “talerzy”. To uczeni badali ostatni model unikalnego bezpilotowego aparatu lataj±cego, stworzonego wspуlnie przez Biaіorusinуw i Rosjan. Pуki zaproszeni na demonstracjк wojskowi z zachwytem omawiali moїliwo¶ci samolotu, wynalazcy opowiadali o nowo¶ci:

— Zainstalowana na pokіadzie malucha (waga aparatu wynosi okoіo 2,5 kilogramуw — Aut.) kamera foto lub wideo przekazuje na komputer obraz z ziemi w trybie czasu rzeczywistego. Sterowanie samolotem odbywa siк za po¶rednictwem pilota sterowania zdalnego. Natomiast komputer pokіadowy, wyposaїony w satelitarny ukіad nawigacyjny, komunikuje jego szybko¶ж, wspуіrzкdne oraz wysoko¶ж. Komu to siк przyda? Na przykіad funkcjonariuszom straїy granicznej — w ujкciu nielegalnych migrantуw, wojskowym — do przeprowadzenia wywiadu. Ratownicy bкd± mogli operatywnie dowiadywaж siк o poїarach lub zatorach lodowych. W rolnictwie to w ogуle rzecz nie do zast±pienia! Samolot bezpilotowy pomoїe dowiedzieж siк, gdzie wylegіo zboїe lub nie wzeszedі owies.

Po raz pierwszy bezpilotowe aparaty lataj±ce zademonstrowaі Izrael w czasie wojny z Arabami. To byіa Sensacja! Zachwyceni generaіowie radzieccy zaї±dali, aby co¶ takiego zostaіo skonstruowane w ZSRR. Po upіywie prawie 30 lat po bumie modelarstwa lotniczego specjali¶ci moskiewskiego zakіadu i “Moіodziecznienskaja telekomunikacionnaja kompania” wcielili ich marzenie w їycie — wynaleјli niewidoczny dla radarуw, niesіyszalny i — co najwaїniejsze — czujny bezpilotowy aparat lataj±cy. Moskwianie wykonali konstrukcjк, Biaіorusini za¶ zajmowali siк nadzieniem elektronicznym.

I oto maluch “Moszkarec” gwaіtownie rwie siк ku gуrze i juї szybuje w niebie. Fotokorespondenci ledwo zd±їyli zіapaж go przez obiektyw.

— Proszк, juї nas zanotowaі — wskazuje na monitor zastкpca naczelnika SKB ZAO “MTK” Sergiusz Smancer. — Uzyskany obrazek zapisywany jest na twardym dysku komputera, pујniej moїna go analizowaж. Jednocze¶nie їaden najmocniejszy radar OPL nie zіapie naszego samolotu.
Podnoszк gіowк do gуry. Naprawdк, aparat jest niewidoczny w niebie. Chociaї na ekranie, jak na dіoni, da siк ujrzeж samochody, drogi, ludzi. W kуіku reporterуw poznajк nawet siebie samego.

— Tak jest, zabawka o nieїartobliwych moїliwo¶ciach: jej zwykіa szybko¶ж to 150–180 kilometrуw na godzinк, poza tym іatwo wznosi siк ona na wysoko¶ж do jednego kilometra, dziaіa z pulpitu za po¶rednictwem specjalnego wzmacniacza na odlegіo¶ci do 40 kilometrуw — wylicza na palcach zastкpca dyrektora ZAO “MTK” Sergiusz Kuznecow.
Bezpilotowy aparat lataj±cy jest w istocie rzeczy i kamer± cyfrow±, i punktem obserwacyjnym w jednym urz±dzeniu. Jego moїna dosіownie naszykowaж rуїnego rodzaju czujnikami. I wtedy biada piratom drogowym, ktуrzy lubi± przejechaж siк po trasie z kosmiczn± szybko¶ci±! A moїna jeszcze zaprogramowaж go na wyszukiwanie uprowadzonego samochodu — i wtedy biada zbrodniarzom samochodowym! Zabі±dzili grzybiarze? Їaden problem! Wystarczy zainstalowaж na aparacie czujnik ciepіa — i juї nie ma konieczno¶ci przeczesywania lasu. A jeszcze moїna zaіoїyж program i patrolowaж okre¶lony odcinek, na przykіad, granicy. Przyda siк on i sіuїbom miejskim… Ogуlnie rzecz bior±c, bardzo uїyteczna “zabawka”!

Sterowanie tym bezpilotowym aparatem jest nie bardziej skomplikowane od gry w wy¶cigi komputerowe. Ale chyba najwaїniejsze jest to, їe przy jego wykorzystaniu nie naraїa siк na niebezpieczeсstwo їycia czіowieka.


Aleksander Tumar