Brest od niedawna nazywany jest stolicą sportową Białorusi.

Brest od niedawna nazywany jest stolicą sportową Białorusi. Ambitnie? Być może mieszkańcy innych miast kraju nie zgodzą się. Minszczanie będą wymachiwać rękami, uznając prowincję za zbyt zuchwałą. Mieszkańcy Bresta jednak nie zmienią swojego zdania.

Argumentem są między innymi obiekty sportowe. Trudno wszystkie wymienić: Pałac Wodnych Dyscyplin Sportowych, baseny “Lazurowy” i “Neptun”, tory wioślarskie, tor kartingowy, pałac lodowy, ośrodek lekkoatletyczny, ośrodki sportowe “Brescki” i “Olimp”, stadiony “Lokomotywa”, “Junost”, “Budowniczy”, kryta strzelnica, sala ciężkoatletyczna, ośrodek hipiczny, ośrodek dla łuczników, boisko do baseballu. I to wszystko w jednym mieście.

Wychowanie fizyczne i sport na Białorusi jest priorytetową dziedziną państwowej polityki społecznej. Jednak promowanie zdrowego trybu życia to nie tylko łyżwy, rower lub narty. To również imprezy kulturalne i wysoki poziom opieki zdrowotnej. Ale o wszystkim po kolei.

Olimpijczycy przykładem dla wszystkich

Dziś w obwodzie bresckim istnieją wszelkie warunki dla sportowców, którzy mogą godnie reprezentować Białoruś na zawodach międzynarodowych i Igrzyskach Olimpijskich, i dla wszystkich innych osób, które nudzą się wieczorami przed telewizorem na kanapie lub pisząc komentarze w sieciach społecznościowych.

Właśnie w obwodzie bresckim wychował się pierwszy białoruski mistrz olimpijski w wioślarstwie Siarhiej Makaranka. Ruch olimpijski w regionie zrodził się i rozwijał jako nieodłączna część sportu masowego. W archiwach zachowały się dokumenty, świadczące o tym, że pierwsze towarzystwa sportowe powstały w Brescie na początku lat 90. XIX wieku. Były to nieliczne kółka i grupy przy instytucjach oświatowych. Ich członkowie uprawiali pływanie, wioślarstwo, jeździli na rowerach, w zimie uprawiali łyżwiarstwo. W 1893 roku w mieście założono oddział Rosyjskiego Towarzystwa Turystów Rowerzystów. Grupa entuzjastów pokonała niewyobrażalny w tych latach szlak o długości 136 wiorst Brest — Kobryn — Wierchalesie — Wielikaryta — Brest. Na początku XX wieku wychowanie fizyczne i sport są bardzo popularne w garnizonie twierdzy w Brescie. Oficerzy organizują grupę “ćwiczeń gimnastycznych”. Obejmują przede wszystkim ćwiczenia z ciężarem, zawody w biegu, skokach, strzelaniu. Sport po raz pierwszy staje się rzeczywiście ważnym wydarzeniem życia społecznego w latach 20. XX wieku, gdy miasto zostaje stolicą województwa poleskiego w Polsce. W tym okresie w mieście oraz w Pinsku i innych miejscowościach powstają liczne drużyny sportowe, sekcje i nawet masowe związki sportowe i organizacje. Jedną z takich organizacji było towarzystwo sportowo-wychowawcze Sokół, którego mottem były znane słowa: “W zdrowym ciele zdrowy duch”.

Odliczanie sportowych sukcesów obwód brescki prowadzi od 1928 roku. Właśnie w tym roku Mikołaj Drańko występował w składzie reprezentacji Polski w kolarstwie podczas IX Letnich Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie… Dziś na pomniku Sława Olimpijska w Brescie jest 21 medali: 4 złote, 5 srebrnych i 12 brązowych. Nasi mistrzowie olimpijscy: Siarhiej Makaranka (pływanie kajakami i kanadyjkami, Igrzyska Olimpijskie w Rzymie, 1960 rok), Leanid Taranienka (ciężkoatletyka, Igrzyska Olimpijskie w Moskwie, 1980 rok), Julija Niesciarenka (lekkoatletyka, Igrzyska Olimpijskie w Atenach, 2004 rok).

W ciągu ostatnich dziesięciu lat w regionie pojawiło się ponad 150 nowoczesnych ośrodków sportowych. Co roku w obwodzie bresckim odbywa się około pięciuset imprez sportowych. Takie poparcie nie może nie przynosić owoców. Z różnych zawodów, w tym międzynarodowych, w 2013 roku brescy bokserzy, ciężkoatleci, sambiści, szermierze, akrobaci, lekkoatleci, strzelcy i reprezentanci innych dyscyplin sportowych zdobyli 58 medali, z nich dziesięć złotych. Drużyna obwodu bresckiego była najlepsza podczas zawodów krajowych Olimpijskie Dni Młodzieży.

W zdrowym ciele zdrowy duch

Wielki sport i zdrowy tryb życia to dwie różne substancje życiowe, może ktoś z was powiedzieć. Można się z tym zgodzić. Tak, wielki sport to nie tylko sukcesy, medale, ale również urazy, rozczarowanie, łzy. A gdyby spojrzeć na to z innej strony? Sprinterka Julija Niesciarenka, wioślarki Julija Biczyk, Natalla Hiełach, gimnastyczka Luboŭ Czarkaszyna i inne zawodniczki, które dopięły swego, są przykładem dla innych.

Letnimi wieczorami obok torów wioślarskich brescka młodzież jeździ na rolkach. W zimie na nartach. Coraz bardziej popularne w Brescie są rowery. W lipcu w mieście odbył się pierwszy międzynarodowy festiwal rowerowy Brest 995 lat.

Uczestniczyło w nim 1350 osób (reprezentanci klubów kolarskich z Białorusi, Litwy, Polski, Ukrainy, Rosji oraz obywatele Szwajcarii i Australii). Najmłodszy uczestnik imprezy miał cztery lata, najstarszy 76 lat. Zawody odbyły się z okazji 20. rocznicy podróży z białoruskiego do francuskiego Bresta. Dwadzieścia lat temu 28 lipca 1994 roku grupa licząca 8 osób, którą kierował wykładowca fizyki Bresckiego Uniwersytetu Technicznego Anatol Hładyszczuk, startowała z miasta nad Buhiem. Sportowcy przejechali 3342 kilometry. Powtórzenia tego wyczynu na razie nikt nie ryzykuje.

Nie o to jednak chodzi. Anatol Hładyszczuk jest przekonany, że pomogli w promowaniu sportu kolarskiego:

— Miasto nad Buhiem w najbliższej przyszłości będzie znane z międzynarodowego maratonu kolarskiego. Proszę spojrzeć, jak dużo osób jeździ na rowerach.

A ile na łyżwach! Na lodowiskach na podwórkach w zimie. Zresztą w lecie sporo osób nie chowa łyżw do szafy. Areny lodowe są nie tylko w Brescie, ale również w Prużanach, Biarozie, Kobrynie, Iwacewiczach i Baranawiczach.

Miejscowa ludność twierdzi, że wcześniej wieczorem samochody stały na parkingach obok kawiarni, a teraz w pobliżu ośrodków sportowych trudno znaleźć wolne miejsce, tak dużo jest chętnych otrzymać dawkę adrenaliny lub spotkać się z ukochaną osobą. Zaczyna się doceniać zupełnie inne wartości. Lepiej pójść na lodowisko (na basen, zagrać w rugby na plaży lub przejechać się na rolkach) niż pójść na piwo. Ponieważ jest moda na zdrowie.

Turystyka medyczna. Dlaczego nie?

Moda na zdrowy tryb życia stymuluje rozwój medycyny. Lekarz naczelny Obwodowej Poradni Medycyny Sportowej w Brescie Siarhiej Jeŭdaluk jest przekonany, że Brest ma wszelkie szanse, by zostać ośrodkiem turystyki medycznej w regionie granicznym.

Popularne stały się wizyty cudzoziemców do białoruskich dentystów. Zwłaszcza w środowisku naszych rodaków, zamieszkujących za oceanem: w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie. Podobają się gościom z zagranicy również białoruskie sanatoria. Wśród kuracjuszy są nie tylko Rosjanie. W obwodzie bresckim na przykład dość często poprawiają zdrowie Polacy. Przyciągają ceny i różnorodność usług medycznych, dobre żywienie dietetyczne.

Siarhiej Jeŭdaluk zamierza zarabiać pieniądze na diagnostyce. “Za” przemawiają niższe ceny przy dobrym sprzęcie i międzynarodowych standardach w zakresie badań i leczenia. Zanim wysłać grupę szlakiem rowerowym lub w długą podróż pieszą ze zwiedzaniem zabytków, firma turystyczna może zaprosić gości na zbadanie możliwości układu krążenia. Można pójść do poradni również po wycieczce: jest w niej unikatowy system przywrócenia funkcji organizmu. A co przeszkadza autokarowi z turystami, wyjeżdżającymi na urlop za granicę, zatrzymać się na szybkie badania? W Brescie otrzymają za mniejsze pieniądze kartę sanatoryjną, wypełnioną według standardów międzynarodowych. Poradnia brescka to wcale nie jedyny zakład opieki zdrowotnej z dobrym wyposażeniem. Program modernizacji resortu zdrowia realizowany jest w całym kraju. Pojawiły się zaawansowane technologiczne specjalistyczne ośrodki naukowo-praktyczne. Nawet szpitale powiatowe bardzo się zmieniły. Być może na ten proces jeszcze nie spojrzeliśmy jak na obiecujący projekt komercyjny. Nie wykluczone, że duże inwestycje w resort zdrowia mogą przynieść korzyści gospodarcze.

Zanim coś zjeść, nauczysz się… kosić

Zdrowy tryb życia to również wydarzenia kulturalne i festiwale, które zdobywają coraz większą popularność. Co miesiąc w obwodzie bresckim odbywają się imprezy kulturalne. Czerwiec — Różanska Brama i Kamianiecka Wieża. Lipiec — dzień miasta Bresta. Sierpień — Motalskija Przysmaki i Sporaŭskija Sianokosy. Wrzesień — Dzień Białoruskiego Piśmiennictwa, festiwal teatralny Biała Wieża i targi Sprzyjanie Zdrowemu Trybu Życia.

Bywam wszędzie. Nie tylko dlatego, że muszę, ale i dlatego, że chcę. Podziwiam. Cieszę się. Najbardziej lubię festiwal jedzenia Motalskija Przysmaki i zawody ekologiczne Sporaŭskija Sianokosy. Mistrzostwa Białorusi w ręcznym koszeniu trawy Sporaŭskija Sianokosy odbywają się na bagnie krajowego rezerwatu Sporaŭski w powiecie biarozaŭskim. Obrazek jest niesamowity. W niebie piecze gorące słońce, nogi grzęzną w chlupiącej wodzie. Nogom w gumowych butach jest ciężko. Po drodze — turzyca, sitowie i małe krzaki. Dla zwycięstwa w zawodach zespołowych dwójka kosiarzy powinna szybko i dobrze wykosić pas o szerokości 3 i długości 100 metrów.

Dyrektor rezerwatu Sporaŭski Wadzim Pratasiewicz jest przekonany, że mistrzostwa nie tylko dodają zdrowia i nastroju, ale i przyciągają uwagę do problemów bagien:

— Koszenie trawy sprzyja zachowaniu nie tylko bagna, ale i roślin, zwierząt, z których wiele wpisano do Czerwonej Księgi.

Póki na jednym brzegu Jasieldy mężczyźni koszą trawę, na innym — we wsi Motal w powiecie iwanaŭskim — ludzie uczą się gotować smaczne i zdrowe dania. Festiwal odbywa się również w sierpniu. Kuchnia przodków, rzemiosła ludowe — w ciągu kilku lat Motal stał się znany wśród osób, które doceniają tradycje i kochają swój kraj.

Jeśli się zastanowić, wszystkie wydarzenia kulturalne nastawiają na zdrowy tryb życia. Można przejrzeć zwiastun i wybrać imprezę odpowiednią dla siebie. Warto przyjechać do obwodu breskiego, gdzie wielu ludzi stara się żyć długo i szczęśliwie.