Як садзiць i дзе капаць,
Добрым словам навучае
Ураджай на ўсе сто браць.
Наши читатели — участники конкурса частушек зарифмовали истории из деревенской жизни, а еще повышают надои... музыкой Шопена
В редакцию «СГ» приходит все больше заявок на участие в конкурсе частушек, посвященном 100-летию газеты. Знакомимся с очередными участниками. Мария Мучинская живет в Минске, а выросла в воложинском Дубино. С малой родиной тесно связана и сейчас. Участвует в любительском объединении «Бацькаўшчына» сельского Центра культуры, в расписании которого концерты и деревенские праздники. В свободное время Мария Владимировна пишет стихи, издала свой сборник. Когда узнала, что «Сельская газета» объявила конкурс частушек, тут же стала подбирать сюжеты для новых произведений. Некоторые, говорит, сами всплыли из памяти.
— С сельским хозяйством не была связана, — рассказывает Мария Мучинская. — Первое место работы — лагерь «Зубренок», там была пионервожатой. Затем работала программистом, экономистом, бухгалтером. Но так как родилась и выросла в деревне, забавных историй хватало. В одной из частушек персонаж-тракторист. Это реальный человек. Запомнился мне с детства. На вопрос, почему он всегда чумазый, находил что ответить: «Завтра снова на работу, какой толк мыться?»
В частушках Марии Владимировны зарифмованы работа в огороде и поле, на ферме, а еще несколько средств от… коронавируса.
Агарод я пасадзiла
I прасiла, каб ён рос.
Ну а восенню, на дзiва,
Там знайшла кабылы хвост.
Абяцала добрым людзям,
На наступны нават год
Больш такога тут не будзе,
Будзе чысты агарод.
Атрымала прачуханку —
Каб падняць аўтарытэт,
На гародзе я ўжо зранку,
Дапазна не бачу свет.
У сяле людзей не бачу,
Кожны дзень я буквай «зю».
Ад мядзведкi часта плачу,
Папсавала ўсю зямлю.
Накрышыла ў нару хлеба,
Палiла яго вiном.
Выйшла ранiцай, як трэба,
А мядзведкi пад акном.
Запiшчэлi так дзiвосна,
Просяць iх пачаставаць:
«Стане нам тады так млосна,
Абяцаем — будзем спаць».
Я для большай маёй славы
З агурком i бурачком
Ля заморскай ля прыправы
Прымашчуся з кабачком.
Кабачок ляжыць на градцы —
Не парушыць, не падняць.
А каб вывезцi на тачцы,
Трэба вёску ўсю сабраць.
Гарбузы ляжаць на градках,
Кран патрэбен, каб падняць.
Я губляюся ў дагадках:
Дзе такi мне адшукаць?
Напiшыце вы ў газеце,
Што без працы я нi дня,
Каб пазналi мае дзецi,
Ганарылася радня.
Я чытаю ўсё ў газеце:
Толькi праўда пра калгас.
Любяць нас на белым свеце,
Паважаюць вельмi нас.
Нас газета прасвятляе,
Як садзiць i дзе капаць,
Добрым словам навучае
Ураджай на ўсе сто браць.
Начыню станок пячатны
Я на соты юбiлей,
Каб чытаць было выдатна:
Мята, перчык, сельдэрэй.
Сто гадоў ты разам з намi —
Юбiлейны зараз год.
Сталi мы з табой сябрамi,
Весялiцца ўвесь народ.
Надоi
Выйшла ў вечар прагуляцца —Заблiшчэла на раллi.
Пачала крычаць, пытацца:
«Хто ж ляжыць там на зямлi?»
Трактарыст напрацаваўся,
У раллi ён лёг паспаць.
Яго трактар адцураўся,
Самастойна стаў араць.
Трактарыст iдзе з работы,
Толькi вочы свецяцца.
Зачынiла жонка дзверы —
Няхай ён праветрыцца.
На камбайне любы хлопча,
Каласы малоцяцца.
Толькi гляну ў яго вочы,
Сэрца закалоцiцца.
Малака надоi маем,
Паважаем мы кароў.
Iх Шапэнам забаўляем,
Не шкадуем добрых слоў.
Мне адрознiць немагчыма,
Чыя музыка гучыць,
А каровы малайчыны —
Нi адна з iх не маўчыць.
Дырыжыруюць хвастамi
Ды пускаюцца скакаць,
Так здзiўляюць галасамi —
Лепшы хор не адшукаць.
Б’юць чачотку капытамi
Ды кiваюць галавой,
Весяляцца разам з намi —
Павышаецца надой.
COVID слёзы выцiрае,
Ён хацеў нас пакараць.
У Кiтай свой уцякае,
Як прымусiлi араць.
Падышоў COVID у вечар —
Ды ляцеў назад кулём:
Ён схапiў мяне за плечы,
А я дыхаў часнаком.
Нас COVID абыдзе бокам,
Выжыць зможа ён наўрад,
Як гарэлкай ненарокам
Абальём яго да пят.
Свае маскi начапiлi,
Пайшлi ягады збiраць.
Ваўкi гучна так завылi,
Сталi гуртам уцякаць.
Трактарыст наш ад COVIDу
Ды надзеў процiвагаз.
Напалохаў птушак выгляд —
Што пакiнулi калгас.
Шмат гатункаў
бульбы маем —
Працавiты наш народ.
Кожны год iх пашыраем,
Ладзiм спраўна агарод.
Ураджай мы добры маем,
Медавуху i свой квас.
Прыязджайце — запрашаем,
Зачаруем усiх вас.
Следующая участница конкурса Виктория Нехлебова. Девушка работает в одном из столичных банков специалистом по обучению. Бизнес-тренер часто приезжает на родину в Полоцкий район. В Новых Горянах живет бабушка Зинаида Румынина, в соседних Горянах — мама Надежда Крадецкая. Вместе с бабушкой Виктория и написала несколько «гастрономических» частушек:
— Бабуля вычитала в «Сельской газете», что к юбилею у вас проводится конкурс. Призы хорошие, фантазии хватает — почему бы не попробовать? Так по строчке и составляли «прыпеўкі». Прочитали, вышло вроде неплохо.
Блiны
Запаліла жонка ў печыДы ўсё штурхае ў плечы
І пытае: «Гавары,
Мо яшчэ спячы бліны?»
Прыпеў:
Ох, смачная ежа!
Шмат блінцоў я ўмярэжыў
Са смятанай, шкваркамі,
А яшчэ і з яйкамі.
Хутка смажацца блінцы
На бярозавым агні,
Пышныя ды гладкія,
З макам бліны сладкія.
Прыпеў:
Ох, смачная ежа!
Шмат блінцоў я ўмярэжыў
Са смятанай, шкваркамі,
А яшчэ і з яйкамі.
У печы полымя палае,
Жонка ледзьве паспявае
Даставаць з печы блінцы,
Маняць кожны раз яны.
Капуста
Урадзіла сёлета дзіўная капуста:Вось такія качаны,
а ў гародзе пуста.
Усю паелі на корані чужыя каровы,
Ва ўсім гэтым вінаваты
пастух безгаловы.
Задзівіўся, мабыць, ён:
гуляюць дзеўкі,
На высокім беразе
спяваюць прыпеўкі.
У захапленні рот адкрыў,
пяліўся, дзівіўся,
З-за такога ратазея
капусты лішыўся.
Урадзіла сёлета дзіўная капуста,
Закусь будзе ў людзей,
а ў мяне дык пуста.
На той год я пасаджу
ажно паўгектара,
Праца будзе пастуху,
каровам забава.
На сяле, як анідзе,
Рана сонейка ўстае,
Разам з намі сее, паша
І глядзіць у акенца наша.
Цэлы год мы працавалі,
Каласы ў снапы вязалі.
Настаў час адпачываць,
Каравай пачаставаць.
Бульба з шкваркамі шкварчаць,
Будзе чым вас частаваць.
Ля матулінай крыніцы
Вып’ем чыстае вадзіцы.
Беларусы — народ слаўны,
Утрымаюць сцяг дзяржаўны!
Шчыра пашуць, сеюць, жнуць,
Трактары ў полі вядуць.
Мая любая старонка —
Тут жывуць, спяваюць звонка.
Гай шуміць, квітнее ніва,
І жывём мы тут шчасліва.
А мы ждем еще больше ваших произведений. Присылайте частушки и выигрывайте ценные призы!
bizyk@sb.by
Заявки на участие в конкурсе частушек на сельскую тематику и сами произведения направляются в письменном либо электронном виде с 5 октября по 30 ноября 2020 года (включительно по почтовому штемпелю получения) по адресу: 220013, г. Минск, ул. Б. Хмельницкого, 10а, с пометкой «На конкурс частушек «Сельской газеты», или на e-mail bizyk@sb.by. Условие получения приза — предъявление победителем паспорта или вида на жительство в нашей стране.
Призы и дипломы вручат победителям до 26 февраля 2021 года.
С полным текстом положения о проведении конкурса частушек на сельскую тематику можно ознакомиться на сайте www.sb.by, там же размещен образец заявки на участие.
Телефон горячей линии по вопросам проведения конкурса (8-017) 311-04-40 в рабочие дни с 10:00 до 17:00.
До получения приза победитель вносит на расчетный счет Организатора сумму подоходного налога, подлежащую уплате согласно законодательству Республики Беларусь. Количество работ одного участника (творческого коллектива либо группы авторов) не ограничено. К творческой работе обязательно прилагается заявка на участие.
