Фота РАДАСНЫ, узнёслы настрой беларускай каманды пасля паўфінальнага канцэрта хутка змяніўся на працоўны лад. Аказваецца, адразу пасля ўдалага выступлення гурта творчая брыгада падзякавала адзін аднаго за якасную працу і разышлася па нумарах — пасля такога насычанага і складанага дня артыстаў чакалі ранні пад’ём і чарговая рэпетыцыя. “СГ” патэлефанавала ў Кіеў і ад Яўгена Перліна, які ўжо пяты год каментуе “Еўрабачанне”, што называецца, з першых вуснаў даведалася, як нумар ацаніла публіка:
— Усё прайшло добра — вакалісты справіліся з пастаўленай мэтай. Прыемна, што столькі гледачоў падтрымлівала выканаўцаў. Верылі ў Navi ў першую чаргу родныя салістаў — у Кіеў прыехалі бацькі Ксеніі і Арцёма, нават яго дзядуля Васіль Васільевіч. Вось такая моцная група падтрымкі! Што да прадказанняў букмекераў, іх ніколі не чытаю. Да таго ж пасля першага паўфіналу стала бачна, што ў сваіх прагнозах яны памыляюцца. Канешне, складана не пагадзіцца з фаварытамі — Італіяй і Балгарыяй, бо нумары ў іх добрыя, пра выканаўцаў шмат гавораць. Але свае перавагі да фіналу выказваць не буду, навошта? Да таго ж у нас ёсць свае выканаўцы, за іх і будзем трымаць кулачкі.
Яўген дадаў, што пасля паўфінальнага канцэрта спевакам няма калі адпачываць — напярэдадні галоўнага выступлення Арцём і Ксенія пайшлі на рэпетыцыю традыцыйнага парада сцягаў, потым чарговы прагон нумара. Да фінальнага канцэрта рыхтуецца і сам каментатар “Еўрабачання” — збірае цікавую інфармацыю пра сёлетніх удзельнікаў. Складанасць у тым, што першы раз за ўсю гісторыю конкурсу яго суправаджае тэкст на беларускай мове:
— Мовай карыстаюся ў эфірах на праграме “Добрай раніцы, Беларусь”, у некаторых рэпартажах, але вось так весці жывы маналог пашанцавала ўпершыню. Прызнаюся, трохі складана, калі свой падрыхтаваны тэкст інтэрв’ю прыходзіцца перакладаць спачатку з англійскай мовы на рускую, а затым ужо на беларускую. Але для мяне гэта добры вопыт.
Пасля размовы з каментатарам бачна, што настрой у нашай каманды ў Кіеве ўзнёслы.
Фота РЭЙТЭРКСЕНІЯ Жук нарадзілася ў Мінску. Талент, верагодна, у дзяўчыны ад бацькоў: тыя вучыліся ў педагагічным універсітэце і ўдзельнічалі ў тэатральнай трупе. Ксенія скончыла музычную школу па класе фартэпіяна, а цяпер выкладае вакал для дзяцей.
У Глыбокім, дзе рос і вучыўся Арцём, складана адшукаць сям’ю, якая б не сачыла за выступленнем нашых спевакоў. “Ды вы што, у нас увесь горад на вушах, — пацвердзіла намеснік дырэктара па асноўнай дзейнасці СШ № 3 Святлана Шымко. — На наступны дзень пасля паўфіналу радасную падзею абмяркоўвалі з калегамі, вучні таксама радаваліся, нават першаклашкі ведаюць Арцёма, ганарацца сваёй зоркай. Нядзіўна, бо да шостага класа ён вучыўся ў нас. Запомніла яго прыветлівым хлопцам. Цікава, што яшчэ з пачатковай школы ён ніколі не развітваўся з гітарай. Арцём з інструментам за плячыма — прывычная карціна.
Дарэчы, у СШ № 3 будучы спявак вучыўся ў беларускамоўным класе. Потым яго вучні перайшлі ў Глыбоцкую раённую гімназію, якую і скончыў Арцём. Нам пашанцавала адшукаць настаўніцу беларускай мовы і літаратуры Таццяну Барткевіч, якая з шостага класа выкладала ў хлопца дысцыпліну:
— Вучань выпусціўся з гімназіі яшчэ ў 2009 годзе, але ўрэзаўся ў памяць. І не таму, што зараз гэта для нас зорка. Не. Проста Арцём заўсёды быў нейкім асаблівым — здзіўляў глыбінёй разважанняў, быў вельмі старанным. Як кажуць, якое карэнне, такое і насенне. Усё гэта пра яго і яго сям’ю. Цікава, што вучыўся ён на 7—8, а ў апошніх класах працавітасцю дасягнуў таго, што стаў выдатнікам. Вельмі любіў мову: не столькі самі правілы, як яе гучанне.
Таццяна Фёдараўна паведаміла, што асаблівая любоў у Арцёма была і да літаратуры. Запомніўся настаўніцы адзін з апошніх урокаў літаратуры, калі вучань выбраў для аналізу збор твораў Рыгора Барадуліна:
— Ён заўважаў тое, што не бачылі астатнія. Яго разважанні ўразілі нават вучняў, а мяне падштурхнулі яшчэ раз перачытаць аўтара. Арцём удзельнічаў у школьных вечарах: чытаў вершы, спяваў. Дарэчы, музыкай займаўся з пачатковай школы. Быў у яго і свой школьны хіт — верш нашага паэта Віталя Гарановіча “Ну хто прыдумаў школу”, музыку да якога напісала настаўніца музыкі Ганна Шакола. Гучаў у выкананні нашага выпускніка на ўсіх святах.
Вучні Глыбоцкай раённай гімназіі шлюць прывітанне свайму землякуТакім актыўным Арцёма запомніла і аднакласніца Юлія Барыла:
— Ён увесь час жартаваў. Быў нашай школьнай зоркай. Прыемна, што зямляк так добра праявіў сябе. Я, напрыклад, сачыла ў інтэрнэце за навінамі, чытала водгукі. Нашы аднакласнікі збіраюцца ў Мінску глядзець фінал конкурсу разам. Вось якая падтрымка!
ЗОРКАЙ хлопец быў і ва ўніверсітэце, памятаю гэта сама. У Інстытуце журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта, які скончыў спявак, яго таксама добра ведалі. На святах першакурснікаў, днях студэнтаў, конкурсах прыгажосці Арцём з гітарай — галоўная дзеючая асоба. Прычым заўсёды пазітыўны, адкрыты, свойскі. Такімі мы бачым нашых спевакоў са сцэны, такія яны і ў жыцці. Гэтым, мабыць, і кранулі ўсю Еўропу...
ДАВЕДКА «СГ»
Беларусь прымае ўдзел у песенным конкурсе «Еўрабачанне» з 2004 года. Упершыню ў фінал конкурсу прайшоў беларускі прадстаўнік Дзмітрый Калдун з англамоўнай песняй Work Your Magic. Адбылося гэта ў 2007 годзе ў Хельсінкі. Дзмітрый паказаў самы лепшы вынік сярод беларускіх удзельнікаў, заняўшы 6-е месца. Затым у 2010 годзе на «Еўрабачанні» ў Осла беларускі калектыў «3 + 2» здолеў прайсці ў фінал з песняй Butterflies на англійскай мове. У шведскім горадзе Мальмё ў 2013-м Алена Ланская парадавала беларусаў выхадам у фінал з песняй Solayoh. У 2014 годзе ў Капенгагене Tэа з песняй Cheesecake таксама прабіўся ў фінал.
bizyk@sb.by
