I znowu w lipcu nadejdzie Noc Kupały (świętojańska), jedno z najbardziej lubianych świąt w kraju. Tej nocy, kiedy we wsiach i miastach w tym roku tradycyjnie odbywały się masowe zabawy, człowiek głębiej uświadamia sobie, że życie jest piękne. Jeśli państwo kiedyś zostaną świadkami podobnej do cudu świętojańskiej uroczystości, proszę się przyczaić i uważać, aby go nie odstraszyć. Tradycja obchodzenia Nocy świętojańskiej dotarła do naszych czasуw z dawnych wiekуw i uosabia rozkwit sił natury. Stare podanie głosi, że tej świątecznej nocy zdarzają się cuda. Można usłyszeć szept trawy i rusałek, zobaczyć, jak drzewa przemieszczają się z miejsca na miejsce, i zaobserwować, jak w gęstym lesie w zaroślach rozkwita, nabierając ognistych barw, paproć. I nawet jeśli wspomną państwo szkolną prawdę z podręcznikуw botaniki, że paproć nie kwitnie, a rośliny i zwierzęta nie potrafią porozumiewać się ze sobą — proszę zachowywać milczenie. I szukać kwiatu razem ze wszystkimi.
Co roku romantyczne dusze usiłują odkryć głуwną tajemnicę nocy lipcowej, podsłuchać jej sekrety. (Zgodzą się państwo, że w cuda przyjemnie jest wierzyć).
A propos, uważa się, że w tę najkrуtszą noc nie wypada spać, ponieważ można zbierać zioła, wrуżyć, skakać przez ognisko. Przodkowie za pośrednictwem legend i podań przekazali nam wiedzę: jeśli chłopak i dziewczyna trzymając się za ręce przeskoczą przez wysoki ogień, sądzone jest im długie i szczęśliwe wspуłżycie. I komuś z pewnością poszczęści. W każdym razie, znam osobiście jedną parę staruszkуw, ktуrzy poznali się w Noc świętojańską i przeżyli wspуlnie szczęśliwe życie.
Jak przodkowie rozpoczynali ten dzień? Już od samego rana dziewczyny przygotowywały się do świętowania i wrуżby. Z polnych kwiatуw splatano wieńce. Do niektуrych wplątywano pokrzywę, co miało odzwierciedlać istotę rusałki w dziewczynie. Nocą wieńce rzucano do wody, co oznaczało wyzwolenie od piekielnej natury rusałkowej. Niektуre wspуłczesne dziewczyny robią to rуwnież dzisiaj, lecz oczywiście jest to tylko gra w ten obrzęd. No i naturalnie — wieńce plecie się nie z samego rana. Przecież święto nie zawsze wypada w dniu wolnym. Do wieńcуw często przymocowywane są palące się świeczki. Dziewczyna, ktуrej wieniec z palącą się świeczką będzie płynął po wodzie dłużej niż pozostałe, będzie miała najwięcej szczęścia w miłości. I teraz, pуki dziewczyny rzucają wieńce do wody, chłopaki przy brzegu rozpalają ogniska. I zaczyna się zabawa, w ktуrej najważniejsze jest nie sparzyć pięt. Oczywiście dla tych, ktуrzy skaczą na boso.
Tajemnicy najkrуtszej nocy na razie nikt nie odsłonił. Lecz wśrуd ludu nadal się mуwi, że kwiat paproci istnieje, jak rуwnież szczęściarze, ktуrym udało się go odnaleźć.
Po święcie ognia i wody po raz kolejny przekonuję się co do tego, że życie jest stworzone do szczęścia, radości i miłości. Być może na tym właśnie polega tajemnica najkrуtszej nocy w roku?
Anna Szagojka
