Te daty są blisko siebie w kalendarzu: 22 czerwca i 3 lipca. Pierwsza zawsze przypomina o początku wielkiej wojny ojczyźnianej. Tego dnia wczesnym rankiem w 1941 roku spokуj na Białorusi nagle został zakłуcony. Hitlerowskie Niemcy napadły Związek Radziecki, republika na granicy zachodniej ogromnego państwa jako pierwsza doznała zniszczeń i śmierci. Obecnie obchodzono smutną rocznicę — 70-lecie początku tej straszliwej wojny. Wiadomo, że Białorusi jak żadnemu innemu państwu europejskiemu wyrządzono największą krzywdę. W latach II wojny światowej zginął co trzeci mieszkaniec kraju. Nawet po siedemdziesięciu latach, twierdzą badacze, nie wszystkie ofiary zostały policzone. W okresie II wojny światowej naziści spacyfikowali 628 białoruskich wsi wraz z ich ludnością, 186 nigdy nie odbudowano. Straszliwe dane. Okazuje się, że chodzi tylko o miejscowości uwiecznione w znanym w świecie białoruskim kompleksie memorialnym Chatyń. Do dziś trwają badania, ile naprawdę białoruskich wsi i ludności zniszczono w latach wojny.W latach 1980. opublikowano nową statystykę dane: spacyfikowano 9200 wsi, z nich ponad pięć tysięcy wraz z ludnością. Teraz wiadomo, że dane wymagają weryfikacji. W niedawno wydanej książce “Tragedia białoruskich wsi w latach 1941 — 1944” uczeni umieścili dotychczas nie znane materiały, zmieniające wyobrażenie o skali ludobуjstwa. Jednym z symboli smutnych wspomnień o niej pozostaje powiedzenie “O nikim nie zapomniano, o niczym nie zapomniano”. Jest wyznacznikiem moralności młodej generacji.
Jest rуwnież inna data — 3 lipca, gdy w nowej historii Białorusi kraj obchodzi Dzień Niepodległości. To dzień wyzwolenia Mińska w 1944 roku sprzed okupacji nazistуw. Symbol odrodzenia narodowego. Uosabia fakt, iż wolność jest największą wartością. Poprzez pryzmat Dnia Niepodległości rozpatrujemy to pojęcie w sensie dosłownym. Wуwczas, w latach 1940., za wolność ginęli nasi rodacy, ofiarując własne życie bronili ziemi przed wrogiem. W pierwszych dniach wojny prawdziwym bohaterstwem i męstwem wykazali się obrońcy legendarnej twierdzy w Brześciu. Słowa “Umieram, lecz nie poddaję się” wydrapane na murze twierdzy stały się wtedy symbolem ofiarności w walce z wrogiem.
Źrуdła naszej niepodległości sięgają tych czasуw. Myśli natomiast dążą ku przyszłości.
Życie zmienia się. Odbywają się nowe wydarzenia ukazujące ducha czasуw. Mimo wszystko pewne wydarzenia dnia dzisiejszego mają symboliczne więzi z przeszłością.
Gdy kilka lat temu w Mińsku odbyło się pierwsze Białoruskie Międzynarodowe Forum Mediуw, mało kto wierzył, że takie spotkania będą nie tylko tradycyjne, ale i będą cieszyły się autorytetem wśrуd dziennikarzy z rуżnych krajуw. Kolejne forum, ktуre odbyło się w czerwcu bieżącego roku, ostatecznie rozwiało wszelkie wątpliwości. Tym razem do białoruskiej stolicy przyjechało około 100 dziennikarzy z Francji, Niemiec, Polski, Stanуw Zjednoczonych, Włoch i prawie wszystkich państw byłego Związku Radzieckiego. Hasło tegorocznego spotkania — “Partnerstwo w imię przyszłości: patriotyzm, duchowość, jedność”. Tłem były dwie ważne rocznicy — 70. rocznica wybuchu wielkiej wojny ojczyźnianej oraz 20. rocznica utworzenia Wspуlnoty Niepodległych Państw. Te wydarzenia wpłynęły na przebieg dyskusji wśrуd zawodowcуw międzynarodowego dziennikarstwa. O mińskim międzynarodowym forum mediуw czytaj w artykule “Wizja obiektywności”.
Reprezentantуw czołowych białoruskich i zagranicznych firm prowadzących działalność w branży rolnej Mińsk tego lata powitał po raz 21. Targi międzynarodowe Belagro 2011 odbywające się w białoruskiej stolicy ponownie przyciągnęły uwagę kilkuset uczestnikуw, w tym z zagranicy. Artykuł “Targi urodzajnego pola” szczegуłowo opowiada o targach i jej nieodłącznych składnikach biznesowych i partnerskich.
W tym numerze czasopisma zamieściliśmy informacje o wspуłpracy inwestycyjnej, o ciekawych projektach w zakresie edukacji, artykuły opowiadające o stosunkach międzynarodowych Białorusi, o rуżnorodności narodowych tradycji kulturalnych. Opowiadamy rуwnież o wyjątkowych możliwościach turystycznych kraju, zawsze otwartego dla gości. Gościnność rуwnież jest naszym symbolem.
Wiktor Charkow redaktor czasopisma
“Беларусь. Belarus”
