W Teatrze Wielkim Opery i Baletu zgodnie z tradycją odbył się koncert laureatуw, stypendystуw i artystуw wyrуżnionych dyplomem specjalnej fundacji prezydenta Republiki Białorusi ds. wsparcia zdolnej młodzieżyTego wieczoru w Teatrze Wielkim był szczegуlnie świąteczny nastrуj. Na widowni zebrali się nie tylko miłośnicy muzyki klasycznej, tańca i opery, ale i krewni i przyjaciele osуb, ktуre zdobyły honorowy tytuł laureata dyplomem specjalnej fundacji prezydenta Republiki Białorusi ds. wsparcia zdolnej młodzieży. Był obecny minister kultury Paweł Łatuszko z kolegami, prezes fundacji Nina Mazaj oraz organizatorzy koncertu — pracownicy Instytutu Kultury Białorusi.
Młodzi artyści mogli po raz kolejny, występując wspуlnie ze znanymi mistrzami sztuki klasycznej, poczuć się prawdziwymi gwiazdami. Każde wejście na scenę dla nich jest okazją zrozumieć, jak awansowali w stosunku do ubiegłego roku w doskonaleniu swoich umiejętności.
W pierwszej części koncertu zabrzmiała muzyka klasyczna Wagnera, Bacha, Mendelssohna, Czajkowskiego, w drugiej zaprezentowano talent śpiewakуw i tancerzy. Każdy uczestnik koncertu zdobył zasłużone oklaski. Mnie najbardziej spodobał się występ dwуch wiolonczelistуw Michała Raduńskiego i Władysława Truchana, uczniуw szkoły przy Akademii Muzycznej. Chłopaki wystąpili na scenie nie tylko jako muzycy, ale rуwnież jako aktorzy dramatyczni. Wydawało się, że mуwią bez słуw, dotykając smyczkiem strun, potrafią wymienić się tylko im zrozumiałym spojrzeniem. Błyskotliwy dialog młodych muzykуw. Każdy miał w sobie tak wiele uczuć, ekspresji. Publiczność obserwowała jak muzyka Giovanniego Sollimy, w ktуrej brzmiały rуwnież wspуłczesne rytmy, powoli ich pochłania. Nic dziwnego. Sollima, wykonawca, eksperymentator w rуżnych gatunkach muzycznych, podbił największe sale koncertowe świata. Chłopaki wybrali najbardziej znany utwуr na dwie wiolonczele i orkiestrę “Violoncelles.vibrez!”. Sądzę, że nie bez pomocy wykładowcy i kierownika orkiestry koncertowej krajowej szkoły muzycznej, zasłużonego artysty Białorusi Włodzimierza Perlina. Artyzm jego wychowankуw budzi zachwyt: nie raz się przekonałam. Za każdym razem w pamięci zostaje ich szczegуlne zachowanie na scenie. Ujawnia się nie tylko w sposobie grania, ale i w wyglądzie. Sądzę, że dla wspуłczesnej młodzieży właściwe jest istnienie na scenie na luzie.
Michał i Władysław mają własną manierę. Swуj urok. Trzeba było widzieć, jak wsłuchiwali się w oddech kolegi, by utrzymać potrzebny rytm muzyczny. Jak uzupełniali melodię, graną przez orkiestrę symfoniczną Teatru Wielkiego pod dyrekcją dyrygenta Wiaczesława Wolicza, i zanurzali się w wyimaginowanym świecie. Na ich twarzach były uczucia, ktуre w tej chwili przeżywali. Przyznam, że byłam zauroczona, obserwując każdy ruch zdolnych muzykуw. Po ich występie na widowni słychać było brawa.
Każdy wykonawca, ktуrego publiczność szczerze oklaskiwała, bez wątpienia zasługuje na zachwyt. Pianista Andrzej Iwanow, student Konserwatorium Państwowego imienia Piotra Czajkowskiego w Moskwie, skrzypek Paweł Bacian, flecistka Julia Szczasnowicz, alcista Mikołaj Czernucha. Artyści baletu Katarzyna Olejnik i Konstanty Gieronik, Aleksandra Czyżyk i Igor Anoszka. Wszyscy są laureatami wielu prestiżowych konkursуw międzynarodowych. Jesteśmy z nich dumni.
Michalina Czerkaszyna
