W Narodowym Muzeum Historii otworzyła się wystawa “Starożytna Białoruś”

Na pewno jest to jedyne miejsce w kraju, w którym można zobaczyć najszerszą panoramę przedmiotów o życiu naszych przodków od pojawienia się pierwszego człowieka do XVIII wieku. W 1993 roku ta sala otrzymała nowy wygląd. Tu po raz pierwszy została przedstawiona kultura kraju od czasów starożytnych — tak, jak to nie wykazano wcześniej. Ale z upływem lat wiele zostało przestarzałe — nie, nie eksponaty, a gabloty, dekoracje, oświetlenie.

Tak u dyrektora NMH Olega Ryżkowa powstał pomysł: jeśli dopiero nie ma możliwości stworzyć zupełnie nową panoramę przeszłych zdarzeń, konieczne jest co najmniej odświeżyć ją.

Ostatnie trzy miesiące wszystkie przedmioty zostały odrestaurowane, elektrycy prowadzili nowe podświetlenie, drukowali podpisy do przedmiotów w języku białoruskim, rosyjskim i angielskim, ozdabiali wnętrze. I teraz — stara sala jest jak nowa.

Kiedy przyszłem tu, nie byłem zaskoczony. Układ pozostał taki samy. Ale nie natychmiast zdawałem sobie sprawy, jakie zaszły zmiany. Potem zacząłem chodzić i zajrzeć w gabloty. Przedmioty rozłożyli tak, że one teraz “oddychają” bardziej swobodnie. Wcześniej im było nieco tłocznie — poprzedni projektanci ekspozycji chcieli pokazać jak najwięcej rzeczy, ale możliwości techniczne nie pozwalały, aby każdy artefakt był podświetlony, odróżniony. Teraz nowe lampy pomagają to zrobić. Nie ma tu jasnego oświetlenia. Publiczność niby zanurza się w przeszłości — dzięki słabemu światłu w gablotach.

Oleg Ryżkow zwraca uwagę na najważniejsze:

— Pan widzi przed sobą tylko oryginały. Wszystkie atrapy usunęliśmy. Gość powinien czuć prawdziwą historię. Bo ta ekspozycja jest rodzajem krótkiego przewodnika dla każdego, kto chce zrozumieć, gdzie są korzenie tożsamości Białorusinów.

Jaki rodzaj ceramiki i biżuterii wykorzystywali przodkowie, jakim bóstwom modlili się (a tu i pogański bożek spod Szkłowa, i chrześcijańskie, żydowskie, muzułmańskie relikwie), jakie książki publikowali i czytali (robi wrażenie paleta języków, w których drukowała się literatura), jak bronili ojczyzny od czasów, gdy ubierali się w skóry i strzelali z łuku, do czasów, kiedy ubrali się w rycerską zbroję i wzięli w ręce broń? Odpowiedzi na te pytania można znaleźć w muzeum.