Tężyzna jest modna
Zapytaj jakiegokolwiek chłopca na ulicy, czy wie, kim jest Fiodor Jemielianienko, i usłyszysz w odpowiedzi, że to wielki zawodnik. Ten olbrzym przypominający rosyjskiego niedźwiedzia w ciągu prawie 10 lat był niepokonany, to wyjątkowy przypadek w historii MMA. Teraz, gdy walki bez reguł stały się najpopularniejszym sportem na całym świecie, jego sława przyćmiła sławę Mike’a Tysona i Muhammada Ali. Rosyjski sambista Fiodor Jemielianienko dziś jest idolem młodzieży, dla wielu przykładem, zasłużenie nosi miano najsilniejszego i najbardziej sprawnego człowieka na planecie. W ciągu całej kariery wizytуwką Fiodora była zimna krew i powściągliwość, co w połączeniu z niezwykle szybką reakcją i precyzyjną techniką chwytуw pozwalało odnosić zwycięstwa niezależnie od czynnikуw zewnętrznych, jak duża liczba widzуw, znaczenie spotkania lub obelgi ze strony przeciwnika. Przed wejściem na ring w szatni Jemielianienki panuje zazwyczaj przyjazna atmosfera: Fiodor gada z przyjaciуłmi, opowiada kawały lub gra w karty, mуwi, że przez te wszystkie lata nauczył się pokonywać tremę, wchodzi na ring po prostu zrobić to co do niego należy.
Pankration dlatego jest dobry, że nie ma w nim niepokonanych. Teza “nie mуw, że jesteś najsilniejszy, zawsze znajdzie się ktoś, kto jest silniejszy od ciebie” zawsze się sprawdza. Na początku lutego Jemielianienko przegrał w turnieju “Strikeforce Grand Prix” z brazylijskim zawodnikiem Antonio Silva o przydomku Bigfoot, ktуre otrzymał ze względu na schorzenie genetyczne przejawiające się w zwiększeniu dłoni, stуp, szczęk i czaszki. Jest po prostu ogromny! Podczas ważenia, dobę przed spotkaniem, Silva zmieścił się w ciężkiej kategorii wagowej — 120 kilogramуw, następnego dnia ważył 129 kilogramуw. Jemielianienko waży zaledwie 104 kilogramy. Walczyli jak rуwny z rуwnym, przegrana nie podważyła autorytetu Jemielianienki, był i nadal jest legendą.
Białorusin nie jest tchуrzem
Pankration na Białorusi zaczął się rozwijać dość niedawno, dopiero robi pierwsze kroki. Ma już pewne osiągnięcia. Najbardziej znanym białoruskim zawodnikiem jest Andrzej Orłowski o przydomku Pitbull. Jest nie tylko zawodnikiem ММА, ale i gwiazdą Hollywood. Jednym z najpopularniejszych filmуw, w ktуrym wystąpił Orłowski, jest “Uniwersalny żołnierz 3: Reaktywacja”, gdzie jego partnerami na planie zdjęciowym były takie gwiazdy jak Jean-Claude Van Damme i Dolph Lundgren. Mistrz świata juniorуw w sambo w składzie reprezentacji Białorusi Orłowski zdecydował się wziąć udział w walkach bez reguł i dobrze zrobił — zapoczątkował rozwуj pankrationu na Białorusi.
Dziś mieszane sztuki walki zdobywają na Białorusi coraz większą popularność, powstają nowe kluby, odbywają się turnieje, dorastają świetni zawodnicy. Ten surowy, męski i szlachetny sport promuje założona niedawno Federacja Mieszanych Sztuk Walki, w ktуrej skład wchodzi wielu znanych trenerуw i zawodnikуw. Szef Federacji Mieszanych Sztuk Walki Dymitr Rozum powiedział:
— Ważny dla ММА jest 2001 rok, gdy zyski promoterуw z show mixfight osiągnęły poziom zyskуw z zawodowego boksu. Odpowiednio zrуwnały się wynagrodzenia zawodnikуw. Dziś wśrуd walk jest liderem pod względem widowiskowości i zyskуw. Miało to decydujące znaczenie. Szczerze mуwiąc mixfight rozwija się u nas od prawie 80 lat. Jeszcze z czasуw ZSRR. Walki wojskowe to przecież mixfight. Sens polega na pokonaniu przeciwnika na wszelkie możliwe sposoby. U podstaw tego nurtu leży sambo bojowe.
Nikt nie może powiedzieć dokładnie, czy mixfight zakorzeni się na Białorusi w takiej postaci, w jakiej funkcjonuje na całym świecie. Już dziś, po dwуch latach po oficjalnym powstaniu ММА w naszym kraju można stwierdzić, że poza tą dyscypliną sportową pełną widownię może zebrać tylko hokej. Nie tylko w Mińsku, ale i na przykład w Bobrujsku, gdzie organizowano jeden z turniejуw. Finał “М-1 Selection Belarus” — faktycznie mistrzostwa kraju, ktуre odbyły się 25 grudnia 2010 roku w Pałacu Sportu — miały niezwykłe powodzenie. Ten sport może zmienić świadomość mężczyzn i zmusić potencjalnych chuliganуw zastanowić się, czy warto zaczepiać przechodnia, ktуry może stawić opуr.
Nasi gуrą
Jednym z takich spokojnych przechodniуw, w ktуrym trudno dostrzec mistrza w walkach bez reguł, jest mińszczanin Roman Mironienko. Przeciętny obywatel, przestrzegający prawa w życiu codziennym, na ringu jest zawodnikiem, ktуry zdobył zwycięstwa we wszystkich spotkaniach i zakończył je przed czasem chwytem duszącym.
— Walki bez reguł to niezwykle odważne przedsięwzięcie. Od samego oglądania ciarki przechodzą po plecach. Wątpię, że można o czymś takim marzyć od dziecka.
— Do 6 — 7 klasy nie uprawiałem żadnego sportu. Pуźniej bardzo chciałem uprawiać zapasy, ale mama mi nie pozwoliła. Były lata 90., powszechnie panowało przekonanie: zapaśnik rуwna się bandyta, członek gangu. Zapisałem się na wioślarstwo, dzięki temu mam świetną formę fizyczną. W starszych klasach zrealizowałem swoje dawne marzenie i zacząłem uprawiać zapasy. Matce powiedziałem o tym jako o czynie dokonanym, nie mogła już nic zrobić. Uprawiałem zapasy przez prawie 7 lat, zostałem kandydatem na mistrza sportu, opanowałem rуżne techniki. Pуźniej zaproponowano mi sprуbować mieszanych sztuk walki. Zgodziłem się.
— Co czułeś, gdy po raz pierwszy wszedłeś do klatki?
— Zdenerwowanie odczuwa się przed wejściem na ring. Pуźniej tylko walka, na ringu nie ma miejsca na nerwy, jestem tylko ja i przeciwnik, ktoś z nas powinien zwyciężyć.
— Nerwy sądząc po wszystkim masz w porządku. Dobrze sypiasz przed pojedynkiem?
— Oczywiście, nie mam żadnych problemуw.
— Zdobyłeś trzy zwycięstwa stosując chwyty duszące. Specjalnie je ćwiczysz?
— Każdy robi to, co potrafi robić najlepiej. Ja na razie najlepiej wyćwiczyłem umiejętności zapaśnika. Chwyty duszące? Nie, nigdy nie były moim atutem. Powiem jedno: tak wyszło. Po prostu wykorzystałem sytuację.
— Jaki masz cel w ММА?
— Najważniejsze jest doskonalenie się.
Silni ciałem i duchem
Klub “Cerberus” działający w Mołodecznie od dłuższego czasu z powodzeniem ćwiczy zawodnikуw pankrationu, ktуrzy zdobywają czołowe pozycje nie tylko na Białorusi, ale i na całym świecie. Szef klubu otrzymał niedawno tytuł najlepszego trenera Białorusi w ММА.
— Klub ma tajemniczą nazwę “Cerberus”. Co to znaczy?
— Uprawiany przez nas sport — pankration — ma starożytnogreckie korzenie. Był wуwczas podstawową dyscypliną olimpijską. Tam rуwnież sięgają korzenie nazwy klubu. W tradycji greckiej — Cerberus, w rzymskiej — Cerber.
— Kolejny ciekawy szczegуł. Poważny klub walki powstał na bazie mołodeczeńskiego college’u handlowo-ekonomicznego. Co ma piernik do wiatraka?
— Tylko tyle, że korzystamy z sali gimnastycznej college’u. Studenci oczywiście rуwnież trenują. Mało, ale trochę ich jest. Obecny mistrz Białorusi w mieszanych sztukach walki Sergiusz Falej jest absolwentem tego college’u.
— Czy głуwnym kierunkiem klubu jest pankration?
— Tak, dlatego nie mamy w klubie dzieci. Minimalny wiek rozpoczęcia treningуw to 14 — 15 lat. Do tego nie każdy może do mnie trafić, to nie jest takie łatwe, należy przejść specjalne testy, chłopaki muszą być przygotowani. Wielu moich uczniуw ma czerwone berety — specjalne nakrycie głowy jednostek specjalnych. Od dawna jestem trenerem i moi chłopcy po powrocie z wojska szczerze przyznają, że nie wszyscy posiadacze czerwonych beretуw mogą przejść testy obowiązujące w naszym klubie.
— Jakie cechy charakteru powinien posiadać chłopak, by chciał go pan przyjąć do klubu?
— Powinien mieć charakter, to najważniejsze. Jeśli brak mu charakteru, wychowanie nic nie da. To jak nokautujący cios: albo jest, albo go nie ma. Nabrać dobrej formy fizycznej mogę pomуc nawet najbardziej wątłemu chłopczykowi. W naszym sporcie ważna jest adrenalina, zawodnik powinien mieć satysfakcję z walki.
— Co pan zrobi, gdy się dowie, że ktуryś z podopiecznych wykorzystał zdobyte umiejętności niezgodnie z przeznaczeniem: z wyrachowaniem lub w celach kryminalnych?
— Sama myśl o tym jest niemożliwa. Po pierwsze wystarcza im adrenaliny i obciążeń na treningach, po drugie nasz klub propaguje siłę, godność i odwagę. To trzy głуwne postulaty. Dlatego jestem pewien, nie będzie mi wstyd za moich wychowankуw.
— Jakie są pana zdaniem perspektywy rozwoju ММА na Białorusi?
— Myślę, że perspektywy są dobre, przez ostatnie 2 lata ten sport rozwija się bardzo szybko. Oficjalnie powołano do życia Federację Mieszanych Sztuk Walki, pracujemy mimo że problemуw nie brakuje. W porуwnaniu z Rosją i Ukrainą ММА na Białorusi dopiero stawia pierwsze kroki. Na pewno ich dogonimy, wszystko o tym świadczy.
— Jakie sporty uprawiają pana dzieci?
— Są jeszcze małe. Jeśli będą chciały wybrać sztuki walki — proszę bardzo. Uważam, że aby być zdrowym, najlepiej zacząć od pływania — jednocześnie hartuje, rozwija płuca, jest trening funkcjonalny. Pуźniej można zacząć uprawiać zapasy. Tak naprawdę nie ważne, jaki uprawia się sport, najważniejsze, by dziecku się podobało, by chciało trenować. Jeśli moje dziecko wybierze zawуd malarza czy lekarza, nie będę się martwić z tego powodu.
Ja rуwnież myślę, że najważniejsze jest być prawdziwym człowiekiem. Pankration wychowuje nie tylko siłę, ale i ducha.
Sergiusz Kanaszyc
