Мікола СІСКЕВІЧ
Пайшла аднойчы пагалоска:
Сын завітаў да маці ў вёску.
— Ты многа не бяры вадзіцы,
З вядром як ходзіш да крыніцы.
Табе адной, вядома, цяжка, —
Сын спачуваў матулі важка. —
Адчуеш раптам, што ў знямозе —
Прысядзь на камень пры дарозе.
Хадзі павольна, не спяшайся.
Часцей да фельчара звяртайся.
А маці галавой ківала
І сыну ўрэшце так сказала:
— Што ж, дзякуй, сыне, за навуку,
Вязі лепш пачастункі ўнуку!..
