Магілёўскі тэатр лялек ведаюць у розных краінах свету.
Гледачоў сустракаюць мімы і клоўны
— Гэты спектакль нашага галоўнага рэжысёра Ігара Казакова пастаўлены па адным з апавяданняў Уладзіміра Караткевіча. Ён атрымаў самую высокую адзнаку падчас «Март-кантакту». Акрамя Польшчы, мы плануем паказаць гэты спектакль і на іншых тэатральных падмостках — у нашай краіне і за мяжой.
Пастаноўка адрасавана дарослай аўдыторыі. Яна застаўляе задумацца аб сваім месцы ў жыцці, любві да радзімы, супярэчлівасці абставін. А галоўнай скрыпкай у монаспектаклі стаў таленавіты майстар сцэны Мікалай Сцешыц. Дарэчы, не так даўно калегі павіншавалі яго з новым званнем заслужанага артыста Беларусі. «Гэта — шматпланавы акцёр з шырокім творчым амплуа, — лічыць Уладзiмiр Андрэенка. — Больш чым за дваццаць гадоў службы ён стварыў шмат яркіх вобразаў, якія ўвайшлі ў залаты фонд тэатра. Яго талент адзначаны і мноствам прэстыжных узнагарод».
Сёлетні год багаты на добрыя з’явы і для ўсяго тэатра. Па-першае, сорак гадоў таму магілёўскія лялечнікі паставілі свой першы спектакль. Яго галоўны герой тыграня Петрык зараз на «заслужаным адпачынку», аднак многія пастаноўкі радуюць, здзіўляюць і застаўляюць мацней біцца сэрцы гледачоў дзясяткі гадоў. Усяго ў рэпертуары зараз — каля сарака спектакляў. Тры з іх атрымалі гранд Прэзідэнта краіны, у тым ліку «Скарбонка беларускіх казак», якая толькі рыхтуецца да свайго выхаду. Яна існуе пакуль у эскізах галоўнага мастака Мікіты Запаскіна, але абяцае ўпісаць свой прыкметны радок у нашу культуру.
Што ў раскладзе на верасень?
Дарэчы, на роднай мове размаўляюць героі трэці пастановак тэатра. А галоўная адметнасць усіх спектакляў — у смеласці творчых падыходаў, тэхнічных вырашэннях, пошуку новых формаў, падтэксту. Набыў папулярнасць і арт-праект «Другая сцэна», які дапамагае адкрыць шматграннасць напрамкаў культуры. Тут ладзяцца выставы, паэтычныя вечарыны, майстар-класы. А яшчэ — спектаклі «на дыване», дзе дзіця можа дакрануцца да лялькі ці артыста, атрымаць адказ на сваё пытанне. Новы падыход да зносін з гледачамі дазваляе не толькі пашырыць межы дыялогу. Ён наогул ліквідуе ўсялякія кардоны!
За хвіліну да казкі.
Тэатр дорыць добры настрой.
Такая шчырасць магіляўчанам імпануе: квіткі на спектаклі разыходзяцца адразу. На біс іх таксама прымаюць у Расіі, Галандыі, Германіі, краінах Балтыі і іншых. Магілёўскія лялечнікі сёння ставяць Чэхава і Шэкспіра, Крапіву і Караткевіча, Гогаля і Экзюперы. Выразнасць сучасных сродкаў, якія памножаны на талент рэжысёраў, артыстаў, мастакоў, застаўляе маленькіх і дарослых смяяцца, сумаваць, іранізаваць. Карацей кажучы, перажыць самы розны спектр эмоцый. І нават знайсці ў палітры сцэнічных гісторый адлюстраванне ўласнага жыцця.
Мiкалай СЦЕШЫЦ.
«Скарбонка беларускіх казак» пакуль існуе ў малюнках.
Лялькі так падобныя да людзей.
«Скарбонка беларускіх казак» пакуль існуе ў малюнках.
Лялькі так падобныя да людзей.
svet.markova@gmail.com
Фота аўтара i Галiны ГАўРЫЛОВiЧ