У Брэсце верхалазы абнаўляюць купалы Свята-Мікалаеўскай царквы

Брэсцкая Свята-Мікалаеўская царква абнаўляецца на вачах гараджан. Калі сказаць дакладней — яе мыюць і чысцяць. Храм перажывае зараз штосьці накшталт генеральнай уборкі. 


Перыядычна тут праводзіцца дробны рамонт, непрыкметны старонняму погляду. А вось абнаўленне купалоў — відовішча захапляльнае. Верхалазы, а працуюць на купалах брэсцкія альпіністы, спачатку саскрэблі пласт старой фарбы і памылі купалы-цыбулінкі. Зараз пакрываюць іх сіняй фарбай, якая нагадвае колер неба і марской вады. Важна не зачапіць зоркі з сусальнага золата, якія замацаваныя на купалах. 

Настаяцель царквы пратаіерэй Павел (Рамановіч) распавёў, што апошняя генеральная ўборка храма была 8 гадоў таму:

— Фрэскі ўнутры храма закапціліся, таму ўзнікла неабходнасць іх памыць. Купалы пацямнелі ад сонца, ад шкодных выхлапаў — побач жа завод. Вырашылі крыху прыхарашыцца. Больш сур’ёзныя работы, а яны таксама патрэбныя, не можам рабіць без дазволу Міністэрства культуры, бо храм наш — гісторыка-культурны помнік. 

Царква мае незвычайную гісторыю. Прыход заснаваны ў 1867 годзе, а цагляны храм будаваць пачалі ў 1903 годзе. 23 снежня 1906 года храм быў урачыста асвячоны біскупам Гродзенскім і Брэсцкім Міхаілам (Ермаковым). Царкву называюць брацкай — грошы на яе будаўніцтва збірала брацтва Свята-Мікалаеўскага прыходу. Архітэктары спраектавалі яе падобнай на карабель. І нездарма. Бо лепту ва ўзвядзенне храма ўнеслі маракі — выхадцы з Брэстчыны, удзельнікі руска-японскай вайны 1904—1905 гадоў. Іх імёны ўвекавечаны на памятнай дошцы ў храме, у гонар маракоў усталяваны памятны знак каля царквы. У 1961 годзе царкву зачынілі, крыжы знялі, у будынак прывезлі мясцовы архіў. У канцы 1989 года храм вернікам вярнулі. Пачалася вонкавая рэканструкцыя. У 1994 годзе завяршыліся рэстаўрацыйныя работы: храм быў распісаны і набыў годны выгляд. 

kozlovich@sb.by